TOXIC INK

Episode.32

{Zawgyi}

တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္သည္...
ခပ္မ်ဥ္းမ်ဥ္းေသာ အသက္ရႈသံတို႔အား...
က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေနေစသည္...

ေခတၲမ်ွ တံခါးေပါက္ဝဘက္ကို
စိုးရိမ္ေႀကာင့္ႀကစြာ ေငးေနေသာမ်က္ႏွာေလး...
ျပန္လွည့္လာကာ...ကိုယ့္လက္ေပၚက
ဒဏ္ရာကိုအာရံုျပန္စိုက္ျပီး...လူကိုတြန္း၍
ထိုင္ေစကာ ေလာေလာလတ္လတ္အပူေလာင္လို႕ အရည္ႀကည္ဖုေတြေတာင္ထခ်င္လာတဲ႔
ဒဏ္ရာကိုသာ မ်က္ေတာင္မခတ္......
ေသြးထြက္ေနေသာ လက္ဝါးေစာင္းကိုလဲ
ဂြမ္းစျဖင့္ေသြးေတြကိုသုတ္ကာ...
အပူသက္သာေစရန္ ေဆးရည္ျဖင့္
ေဆးေပးေနရင္းမွ...ေခါင္းငုံ႕လ်ွက္ပင္...

••...လက္ဝါးေစာင္းက Hun
တြန္းလိုက္လို႔ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး...••

ျပီးခဲ႔တဲ႔ညေတြက အရက္ေသာက္ငိုယိုိျပီး...
ထိုလက္ကို ခုံေစာင္းနဲ႔ဘယ္ႏွစ္ခ်က္မွန္းမသိေအာင္ ထုရိုက္ခဲ႔မိျပီး...အခန္းထဲကပစၥည္းေတြကို
ကိုင္ေပါက္ဖ်က္ဆီးရင္း ထိခိုက္ခဲ႔မိသည္ကို
ျပန္ျမင္ေယာင္လာမိသည္မွာ
ရွက္စရာေကာင္းစြာ အရူးႀကီးတစ္ေယာက္လို...

••...omm သိတယ္...••

••...ဘာလို႔ ပတ္တီးမစည္းပဲ
ဒီတိုင္းျဖစ္သလိုထားတာလဲ...••

••...အာရံုမရွိဘူး...••

••...မနာဘူးလား...••

••...နာတယ္...အရမ္း ! ...အမ်ားႀကီး !...••

ေဆးထည့္ေပးေနရင္းျဖင့္ အသာ
ေမာ့ႀကည့္မိေတာ့...ထိုစကားကို
မ်က္လုံးမိွတ္၍ ေျပာေနခဲ႔သည္ပဲ...ဘာလို႔မ်ားလဲ...
တကယ္ပဲ...အရမ္း အမ်ားႀကီး
နာေနလို႔မ်ားလား.........

••...ဘာလို႔ ဒီေလာက္နာတာကို
ႀကိတ္ခံေနတာလဲ...••

••...ဘယ္လိုေဆးမ်ိဴးနဲ႔သင့္ေတာ္တယ္
ဆိုတာကို ေသခ်ာမသိလို႔...••

••...လက္ထိခိုက္မိတာေလးကိုပဲ
ေဆးေတြေပါပါတယ္...••

••...သုံးေနႀကေဆးကမရွိေတာ့ဘူး...••

••...Hkk...စည္းကမ္းမရွိပဲ ေနရာတကာ
ေလ်ွာက္ထားမွေတာ့ ေပ်ာက္ျပီေပါ့...••