Please, don't leave me? (Dutch 1D Fanfiction)

Chapter 2

Die dagen daarna doe ik niet meer dan spullen uitpakken en een beetje rondhangen in de stad. Ik kijk een beetje in de winkels en opeens zie ik de mysterieuse jongen die me heeft gered. ''Hey you!'' schreeuw je naar de jongen. Een paar mensen, en hij ook, kijken geschrokken om. Ik lach naar hem en ren naar hem toe. ''Hey Chels, How are you?'' vraagt hij vrolijk. Ik glimlach en zeg: ''I'm fine, how about you?''. ''Amazing'' grijnst hij.

''So, wanna hang out? Starbucks?'' zegt hij dan. Ik knik en we lopen kletsend naar de Starbucks een paar straten verderop. ''So, i don't even know your name!'' zeg ik dan vragend. De jongen lacht zenuwachtig en zegt: ''Uhm, my name is...Alex!'' Ik doe alsof ik de zenuwen in zijn stem niet heb gehoord en zeg: ''Nice, so what do you wanna buy?'' We staan inmiddels al in de starbucks en ik kijk heb vragend aan. ''You know, i don't wanna buy anything. Let's go shopping? Can i have your phone-nummer?'' zegt hij dan plotseling. ''Sure?'' Ik haal meteen mijn mobiel en we wisselen snel nummers in. ''I know a cool bar, want to go there?'' zegt Alex dan.

Ik knik en we lopen naar de bar. Als we binnen zijn kijk ik mijn ogen uit. WAUW! Een Knaloranje glazen vloer, en roze en blauwe muren. Overal liggen lichtgevende ballen en het is echt cool!

''Hello, can i help you mister Malik?'' zegt een serveerster dan. Alex kijkt me zenuwachtig aan en hij zegt: ''Uhm, yeah. Can we have a tabel for 2?'' De vrouw knikt en we lopen naar een tafeltje bij het raam. Als we allebei een koffie en gebak hebben vraag ik: ''So, do you work?'' Alex kijkt me doordringend aan en zegt: ''Uhmm, kind of. You?'' Hij kijkt naar de grond en roert in zijn koffie. . ''Nope, What kind of work do you do?" zeg ik. ''I'm in a sort of band'' antwoord Alex vaagjes. ''How old are you?''. Alex antwoordt dat hij 19 is.

Opeens staan er meet dan 10 mensen met een camera voor het raam. Ik kijk Alex met grote ogen aan en vraag: ''Who are they? What do they want? Can we go?'' Alex kijkt me benauwd aan en knikt kort. Hij loopt naar een serveerster en vraagt of er een achterdeur is. ''Of course, mister. Follow me!'' antwoordt de vrouw meteen en ze trekt hem mee. Alex wenkt me en ik ren achter hem aan. Als we bij de buitendeur aankomen zie ik gelukkig niemand staan.

We rennen gauw weg en even later komen we aan bij de grote boom op het plein. ''This is a special place, i met a  girl here..'' hoor ik Alex grijnzen. Zou hij mij bedoelen? Ik kijk hem aan en zie hem knipogen, ik bloos. ''It is special, a special boy saved my life here...'' zeg ik dan plagend. Hij slaat een arm over mijn schouder en ik kijk hem aan. ''Wanna climb in the tree?'' Hij knikt lachend en rent meteen weg. ''Last one is a loser!'' schreeuwt hij. Dat laat ik niet op me zitten en ik ren achter hem aan. We komen tegelijk aan en ik kijk hem hijgend aan. Dan beginnen we met het klimmen in de boom. ''FIRST!'' roep ik opgewonden  als ik als eerst bij de top bent. ik kijk naar beneden en zie Alex nog steunen en hijgen. Ik lach en klim weer een stukje naar beneden. Dan ploffen we allebei op een dikke tak. ''Tired...'' zeg ik hijgend.

Hij glimlacht en slaat een arm om me heen. Ik ga dichterbij zitten en leg mijn hoofd tegen zijn borstkast. Ik voel zijn hart bonken. Ik glimlach en doe mijn ogen dicht, kon dit maar voor altijd zijn.

Ik doe langzaam me ogen open. Ik zit hoog in een boom?! Ik kijk naast me en zie dan Alex tegen de boomstam leunt en slaapt. Ik glimlach en kijk hoe laat het is. Half 6 al! Snel stuur ik een sms naar mijn moeder. Als ze zich maar geen zorgen maakt!

Hi mam, sorry ik was in slaap gevallen in een boom! Ik eet wel in een café ofzo :) Ik ben voor 8 uur thuis! X maak je geen zorgen! xxx Chelsea

''I think i fell asleep!'' gaapt Alex dan. Hij wrijft in zijn ogen. Awh, hij is zo schattig als hij zo slaperig is! ''Me too, don't worry! '' lach ik dan. ''So..Wanna chill in my appartement? I live with my 4 friends!'' vraagt Alex dan. Ik twijfel, hij woont toch niet in een griezelige flat toch..  

''Yeah, let's go!'' zeg ik dan. We klimmen voorzichtig uit de boom en lopen richting een wijk met hoge kantoren en flats. ''So, this is my flat!'' grijnst Alex als we voor een moderne, hoge flat staan.

''Nice!'' lach ik, we lopen het gebouw in en lopen naar de eerste verdieping.

Als hij de deur open doet hoor ik geschreeuw en gelach. Ik loop verlegen achter Alex aan. ''ZAYN!'' roepen vier jongens van zijn leeftijd als we de kamer binnen lopen. ''CHELSEA!'' hoor ik iemand roepen. Ik kijk zoekend omhoog. ''NIALL!'' roep ik blij. Niall rent op me af en springt op me. We vallen allebei op de grond. Niall komt boven op me teliggen en ik krijg bijna geen adem meer. ''Uh, Niall?'' zeg ik ongemakkelijk. ik kuch. Snel klimt hij van me af. Alex kijkt me vragend aan. Niall legt uit dat we elkaar hebben ontmoet op het vliegveld en dat we naast elkaar zaten. "Chelsea, This idiots are Liam, Niall, Louis and Harry!'' zegt Alex dan. ''Nice to meet you guys!'' lach ik dan. De namen komen me bekend voor, maar van wat? ''Let's watch a movie, i got Popcorn!'' roept Alex dan. Hij rent de keuken in. De andere jongens en ik kijken elkaar snel aan. ik spring snel de bank op. Maar, jammer genoeg springen de jongens allemaal op me. ''Aaah, Guys!'' puf ik dan.

Snel springen we allemaal op en een paar minuten later zitten de jongens op de bank, en ik word eraf geduwd. ''So, how did you meet Zayn?'' vraagt Louis dan. Ik kijk hem verbaasd aan. ''Who is..Zayn?''

De jongens kijken nu mij verbaasd aan. ''Thát's Zayn!'' zegt Niall en hij wijst naar de keuken. Ik kijk hem met grote ogen aan. ''Zayn..'' mompel ik dan. Dan komt Alex binnen, of is het Zayn?! Oke, ik weet even niet wie het is maar ik spring boos op. ''What te hell is going on here?!'' roep ik dan. Ik kijk 'Alex' boos aan. Hij kijkt met grote, angstige ogen naar me.