Dared [ Υπό διόρθωση ]

Κεφάλαιο 2

Είναι 9μμ και είμαστε σε μια καφετέρια με την Λιζ.

«Χθες ήταν πολύ ωραία. Έχασες.» μου λέει. Το βλέμμα μου όμως πέφτει σε έναν ωραίο που μόλις μπήκε στο μαγαζί.

Η Λιζ παρατήρησε πως τον κοιτάω. «Γιατί δεν πας να του μιλησεις;» προτείνει

«Να του μιλήσω; Για ποιον λόγο;» απορώ

«Αφού σ'αρέσει.» λέει χαρωπά

«Εξωτερικά.» διευκρινίζω, «Δεν τον ξέρω καν τον τύπο.» προσθέτω και παύω να τον κοιτάω

«Επειδή δεν τον ξέρεις πρέπει να τον πλησιάσεις,αλλιώς πως θα τον μάθεις; Πως θα σε μάθει;» με ρωτάει και εν μέρει έχει λογική,αλλά δεν είμαι αυτό το κορίτσι. Απλά δεν είμαι.

«Λιζ δεν ειμαι σαν εσένα.» της θυμίζω

«Κατά βάθος μοιάζουμε. Απλά εγώ ειμαι διασκεδαστική και εσύ βαρετή.» λέει πράγμα που αρχίζει να με ενοχλεί. Με λέει συνέχεια βαρετή και να ισχύει,μα πρέπει να το αναφέρει κάθε φορά;

«Δεν ειμαι βαρετή,εντάξει;» λέω εκνευρισμένη

«Ποιο είναι το πιο διασκεδαστικό πράγμα που έκανες τελευταία;» με ρωτάει. Δεν απαντάω. Πράγματα που εγώ θεωρώ διασκεδαστικά εκείνη τα θεωρεί βαρετά.

«Είδες;» λέει

«Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι βαρετή.» υπερασπίζομαι τον εαυτό μου

«Κοίτα, είσαι η καλύτερη μου φίλη και σ'αγαπώ αλλά είσαι βαρετή. Δεν ζεις την περιπέτεια,δεν διασκεδάζεις. Το μόνο που κάνεις είναι να κάθεσαι σπίτι σου.» μου λέει

«Και τι θες να κάνω δηλαδή;» αναρωτιέμαι

«Για αρχή ας μιλήσεις σε αυτόν τον ωραίο.» λέει προκαλώντας

«Δεν θέλω.» απαντώ

«Φοβάσαι να ζήσεις,φοβάσαι την περιπέτεια.» μου λέει και αυτό είναι τρελό, απλώς δεν θέλω να πάω να μιλήσω σε έναν άγνωστο. Αυτό είναι όλο.

«Επειδή δεν θέλω πάω να μιλήσω σε έναν άκυρο τύπο;» αναρωτιέμαι

«Όχι μόνο αυτό. Δεν κάνεις τίποτα  ριψοκίνδυνο. Κάθεσαι σπίτι σου βλέπεις ταινίες και διαβάζεις. Αυτή είναι η ζωή σου.Είσαι βαρετή.» λέει και ξέρω πως δεν θέλει να με προσβάλει ή να με κάνει να νιώσω άσχημα μα το κάνει.

«Δεν είμαι βαρετή.» λέω

«Δεν είναι κακό να είσαι βαρετή. Γι'αυτό είσαι και κολλητή μου.» λέει μα δεν καταλαβαίνω τι εννοει...δεν ακούγεται ωραίο πάντως: