Dared [ Υπό διόρθωση ]

Κεφαλαιο 38

Μπαίνω στο σπίτι που έμενε η μαμά μου.

Περίεργο δεν έχει σκόνες και έχει περάσει ένας μήνας.

Νιώθω περίεργα που είμαι εδώ μέσα,το άσχημα περίεργα

Χτυπάει το κινητό μου,άγνωστος

Εγω- Ναι;

- Σου έλειψα;

Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο γρήγορα

Εγώ- Μάρτιν;

Μαρτιν- Αυτός ειμαι εγω!

Εγω - Τι θες;

Μαρτιν- Είχες καλό ταξίδι;

Εγώ- Που το ξέρεις εσυ; είπα αρχίζοντας να ανησυχώ

Μαρτιν- Βρε χαζούλα τα ίδια και τα ίδια θα λέμε; Ξεχνάς βρε κουτό ότι σε παρακολουθώ είπε και έκανε την φωνη του λες και μιλάει σε 5χρονο

Εγω- Πες μου τι θες.

Μάρτιν- Για ήρεμα. Σε παράτησε πάλι το αγορι σου;

Εγω- Γι'αυτό με πήρες τηλέφωνο;

Μαρτιν- Σε πήρα να σε προειδοποιήσω. Πρόσεχε τα βήματα σου και ότι κάνεις,δεν θέλω πολύ για να σε σκοτώσω. Βασικά θα το είχα κάνει ήδη αλλά θα σε χρησιμοποιήσω πρωτα είπε γελώντας στο τέλος

Εγω- Τι θες τέλος πάντων; είπα αγανακτισμένη

Μάρτιν- Να σου πω ένα πράγμα και να το θυμάσαι είπε και έκανε μια παύση

Συνέχισε

Μαρτιν- Ότι θα σου συμβεί από εδώ και πέρα είναι εξαιτίας του Καμ. Απόλαυσε το ταξίδι σου είπε και το έκλεισε

Τον μαλακα!

Αρχίζω όντως να φοβάμαι,ο Μάρτιν είναι ικανός για τα πάντα.

Παίρνω τηλέφωνο την Χανα

Χανα- Ναι;Έφτασες;

Εγω- Ναι ,έφτασα. Όλα μια χαρά είπα και στο μυαλό μου ήρθε η συζήτηση που είχα πριν με τον Μάρτιν

Χανα- Θα μου πεις και που είσαι;

Εγω- Λονδίνο.

Χανα- Λονδίνο; είπε έκπληκτη