Dared [ Υπό διόρθωση ]

Κεφαλαιο 12

Μετά από μια μεγάλη βόλτα με την μηχανή, πάμε σπίτι του. Όταν φτάνουμε έξω από το σπίτι του συνειδητοποιώ πως είναι η πρώτη φορά που έρχομαι. Πώς να είναι άραγε; Κατεβαίνουμε από την μηχανή και περνάμε μέσα στο σπίτι του. Δεν είναι μεγάλο,αλλά ούτε μικρό.Είναι πολύ τακτοποιημένο και καθαρό. Το παρατηρώ και πραγματικά είναι όμορφο. Οι αποχρώσεις που κυριαρχούν είναι διάφορες αποχρώσεις του γκρι,το μαύρο και το άσπρο. Παρόλο που δεν είναι πολύ μεγάλο, φαίνεται κάπως ακριβό. Ποσά βγάζει στην συμμορία για να μπορεί να έχει ένα τέτοιο σπίτι; Είναι μόνος του,δεν το έχει κάποιος γονέας του, γι'αυτό και με εκπλήσσει.

Νιώθω να με παρατηρεί,καθώς κοιτάω γύρω μου. «Τι;» αναρωτιέται έτοιμος να γελάσει

Συνεχίζω να χαζεύω το σπίτι. «Είναι φανταστικό» λέω παρατηρώντας κάθε μικρή λεπτομέρεια σε αυτό το όμορφο και λιτό σπίτι. Είναι πολύ καλύτερο από το δικό μου σπίτι, τούτο εδώ έχει μια χαρη. Μπαίνεις μέσα και καταλαβαίνεις ότι πρέπει να κόστισε αρκετά χρήματα. Σίγουρα,δεν θα περίμενε κανείς να ανήκει σε έναν μαθητή λυκείου.

«Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο» λέει καθώς προχωράμε προς το δωμάτιο του. Φυσικά και εκείνος δεν το θεωρεί κάτι ιδιαίτερο γιατί μένει εδώ,μα είναι ιδιαίτερο.

«Φαίνεται λίγο ακριβό» σχολιάζω μη μπορώντας να κρατηθώ. Ποσά μπορεί να βγάζει από την συμμορία; Σίγουρα αρκετά, καθώς συντηρεί μόνος του από τον εαυτό του κι αν κρίνω από το σπίτι,την μηχανή τότε ίσως παραπάνω από αρκετά.

«Πληρώνομαι καλά» λέει, «Στην συμμορία» προσθέτει,αλλά ήδη είχα καταλάβει αυτό το κομμάτι.

«Από αγώνες;» αναρωτιέμαι και κάθομαι στο κρεβάτι του. Ουάου,το στρώμα είναι πολύ μαλακό.

«Και όχι μόνο» απαντάει και δεν ξέρω αν θέλω να μάθω περισσότερα,ίσως άλλη φορά. Όμως, τι άλλο κάνει δηλαδή; Πώς βγάζει τόσα λεφτά; Βλέπει ότι δεν απαντάω κάτι και ελπίζει να μην το κάνω,γιατί ξέρει πως αν άνοιγα το στόμα μου τότε θα χρειαζόταν να απαντήσει περισσότερες ερωτήσεις,πράγμα που ξεκάθαρα δεν επιθυμεί. «Θες κάτι να πιείς;» με  ρωτάει,αλλά αρνούμαι.

Δεν αργεί να έρθει κοντά μου και αρχίζουμε να φιλιόμαστε. Φιλάει ωραία. Κάθε φορά που τα χείλη του ακουμπάνε τα δικά μου νιώθω μια γαλήνη,όχι σωματική,σίγουρα όχι σωματική γιατί όταν με ακουμπάει νιώθω το σώμα μου να παίρνει φωτιά αλλά με ωραίο τρόπο.

Πάει να μου βγάλει την μπλούζα και τα χάνω. Τον σταματάω χωρίς δεύτερη σκέψη,ελπίζω μόνο να μην ξενέρωσε. «Ε..συγγνώμη» λέει απροετοίμαστος από την αντίδραση μου