Dared [ Υπό διόρθωση ]

Κεφάλαιο 4

Ξυπνάω και πάω να σηκωθώ όταν πατάω κάποιον. Ουπς,το ξέχασα τελείως

«Αουτς! Πρόσεχε.» λέει καθώς ανοίγει τα μάτια του

«Ξεχάστηκα.» λέω αθώα μα το ευχαριστήθηκα

Παίρνω στα χέρια μου τα ρούχα μου. «Τι κάνεις;» αναρωτιέται

«Πρέπει να πάω σπίτι μου.» λέω

«Δεν γίνεται.» μου λέει

«Τι εννοείς δεν γίνεται;» αναρωτιέμαι. Πρέπει να γυρίσω σπίτι,λείπω πολλές ώρες και ναι η μαμά νομίζει πως είμαι στην Λιζ μα και πάλι.

«Δεν είναι ακόμα 100% ασφαλείς.» μου λέει

«Δεν μπορώ να περιμένω.» λέω κι εγώ

«Εμμα,δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις.» μου λέει

«Και τι; Θα μείνουμε εδω; Μέχρι ποτε;» απορώ

«Όταν πάει μεσανυχτα θα σε πάω σπίτι σου,σύμφωνοι;» μου λέει. Δεν βλέπω να έχω άλλη επιλογή ούτως ή άλλως

«Ναι.» απαντάω αδιάφορα

Χτυπάει το κινητό μου,η μαμά.

«Έλα,μαμά. Τι κάνεις;» την ρωτάω

«Έλα κορίτσι μου.Όλα καλά,εσύ;» με ρωτάει

«Ναι,μια χαρά.» λέω κι εγώ

«Γύρισα σπίτι μα είσαι ακόμα στην Λιζ. Σου έφτιαξα φαγητό και σε δύο ώρας θα ξανά πάω στο νοσοκομείο,εντάξει;» μου λέει

«Εντάξει,το βράδυ θα γυρίσω.» την ενημερώνω

« Εντάξει αγάπη μου,θα τα πούμε.» λέει και μου κλείνει το τηλέφωνο.

«Λοιπόν,πεινας;» με ρωτάει ο Καμ

«Όχι.» απαντάω. Η Λιζ έχει δίκιο...είμαι βαρετή

«Σίγουρα;» με ρωτάει

«Ναι,σίγουρα. Αν πείναγα θα στο έλεγα.» λέω κάπως επιθετικά

«Μπορεί να μην σε ξέρω καλά, αλλά καταλαβαίνω πως κάτι έχεις.» μου λέει

«Σκέφτομαι όλα όσα μου είπε η Λιζ. Έχει δίκιο.» λέω τελικά. Με κοιτάει παραξενευμένος. «Είμαι βαρετή,ξενέρωτη και ζω στο περιθώριο.» εξηγώ

«Το πιστεύεις αλήθεια αυτο;» απορεί

«Ναι,είναι ολοφάνερο ότι ισχύει.» λέω

«Δεν νομίζω. Κοίτα δεν σε ξέρω αλλά μπορώ να καταλάβω ότι είσαι ένα εκπληκτικό κορίτσι και δέχεσαι την πρόκληση. Πηδηξες από μηχανή.» μου λέει,αλλά αυτό ήταν μόνο χθες