Open The Door For The Badboy ✔

22.

*Jordan*

Ik loop langs hem heen naar de bestuurdersdeur en negeer hem compleet.

'Jordan.' zegt hij. Ik stap in, nog steeds negerend. 'Jordan!' zegt hij iets dringender nu. Ik start de motor op.

Wanneer hij beseft dat ik hem nog steeds zal negeren, hoe hard hij ook mijn naam roept, gaat hij voor de auto staan. Ik was achteruit ingeparkeerd, dus ik kan er ook niet meer uit.

Uitdagend laat ik de motor ronken. Hij deinst een beetje achteruit, waarschijnlijk omdat hij bang is dat ik toch door zal rijden. Easton pakt zijn tas op en komt verrassend genoeg bij me in de auto zitten.

'Eruit.' zeg ik kort. Hij doet zijn gordel om. 'Ik maak geen grapjes.' Dan vergrendelt hij zijn deur. Via het paneel aan mijn kant doe ik hem weer open. Hij vergrendelt hem weer. Zie ik er echt uit alsof ik spelletjes wil spelen?

'Easton, ga mijn fucking auto uit.' zeg ik kalm. Zijn oceaanblauwe ogen kijken die van mij aan.

'Sorry.' zegt hij opeens. 'Voor?'

'Gisteravond.'

'Wat was er gisteravond?'

'Ik wees je af en snauwde tegen je.'

Nu rol ik heftig met mijn ogen.

'Ik meen het. Sorry.' zegt hij weer. 'Waarom keek je zo vijandig naar me, net in de kantine?' vraag ik door.

'Ik keek niet vijandig naar jóu. Ik wilde het liefst je kleren van je goddelijke lijf rukken en je over een tafel leggen en je nemen in het midden van de kantine.' beschrijft hij letterlijk. 'Maar ik heb het Calvin verteld, over jou en mij. En hij heeft hele andere ideeën er over dan wij. Het klinkt logisch, omdat ik het eerder deed, maar de mensen die weten over ons denken dat ik je gebruik.'

Wat the fuck is dit weer voor een wereldnieuws?

Easton ziet de verwarde blik op mijn gezicht, en legt de rest uit.

'Jordan, ik weet niet of je het al weet, maar je staat bij ons op een lijst, waar boven VERLANGLIJST staat.' stelt hij me gerust. Alleen weet ik niet of ik hier gerust over ben, want nu lijkt het juist meer op dat hij me gebruikt.

'Moet ik hier blij van worden?' zeg ik geïrriteerd. De frons in zijn wenkbrauwen word dieper. 'Ik was gewoon boos op mezelf gisteren omdat ik het gevoel kreeg dat ik je echt gebruikte. Daarom stopte ik met waarmee ik bezig was.' legt hij uit.

Door Easton komen er echt veel vragen bij me op.

'Wat is je punt?' vraag ik.

Hij houd mijn hand vast. 'Ik hou van je en ik wil echt heel graag een volgende stap met je zetten, maar ik ben niet gewend aan zulke shit. Je bent mijn eerste vriendin in jaren, en volgens anderen mijn volgende "prooi".'

Ik zucht. 'Je bent echt veel mooier dan goed voor je is, en ik kan niet boos op je zijn, alleen maar omdat jij het langzaam aan wou doen.' zeg ik. Zijn mondhoeken krullen gelijk omhoog en maken plaats voor een glimlach.

Hoofdschuddend, maar ook lachend, rijd ik naar huis. Easton heeft nog steeds mijn hand vast.

***
'Wanneer komt die nicht van Sandra nou? Ik heb vier shirts en twee broeken die naar de fucking was moeten.' klaagt Easton. Hij ligt op mijn bed terwijl ik mijn huiswerk aan mijn bureau maak.

'Weet ik niet. De was is niet zo heel moeilijk, Easton. Zeg me niet dat je niet weet hoe een wasmachine werkt.' Het blijft even stil. Vol ongeloof draai ik mijn hoofd om.

'Wat? Ik heb het nog nooit hoeven doen.' Hij haalt zijn schouders op. Zuchtend sta ik op en loop naar Easton's kamer.

'Wat ga je doen?' roept hij me na. 'Je was.' roep ik terug. Zijn voetstappen galmen door de gangen, net wanneer ik zijn badkamerdeur open om zijn wasmand te pakken.

Zijn prullenbak ligt in de hoek, die ook overvol lijkt. 'Moet ik ook je prullenbak legen?' vraag ik aan hem. Ik baan me een weg langs het bad en de douche naar de zwarte bak.

'Nee, hoeft nie-' Het klonk heel opdringerig. Ik zie al waarom. Er ligt een gebruikte condoom boven op. Oh my god.

'Ik dacht dat je zei dat je niemand naar mijn huis had genomen?!' zeg ik iets te hard. Hij wrijft ongemakkelijk in zijn nek en houd zijn lippen op elkaar gedrukt.

'Easton, godverdomme. Liegbeest dat je bent.' Boos stamp ik weg langs de zwijgende Easton. Wanneer ik de deur open, duwt hij hem weer dicht.

'Eén meisje maar. Dat was voordat we iets kregen. Ik heb niet gelogen.' Ik onderbreek hem. 'Dan wat doet die condoom boven op je prullenbak, net alsof het recent is? Je hebt wel gelogen!' sis ik.

'Laat me uitpraten! Ik heb haar niet mee naar je huis genomen, het was... in mijn auto.' Ik voel me opeens super ranzig, ook al was de laatste keer dat ik bij hem in de auto zat een paar dagen geleden en heb ik al een paar keer gedoucht.

'Die condoom lag nog in de auto, ik heb hem er gister uitgehaald. Vandaar dat ie nog bovenop zat.' maakt hij het af.

'Ik begrijp niet hoe gemakkelijk je dat kan doen. Zomaar seks hebben.' Het is eruit voordat ik het weet. En nu voel ik me schuldig omdat ik dat ook deed met Aidan.

'Jordan, Jezus...' zucht hij. 'Sorry, het flapte eruit.' verontschuldig ik me.

'Ik heb nu toch ook niet gelijk met jou geneukt? Als ik dat wilde had ik dat allang al kunnen doen.' Nou, nu klinkt meneertje een beetje brutaal.

'Hou je bek, Easton. Ik kan nog steeds van gedachten veranderen.' bijt ik terug. Eén stap over zijn drempel, en hij trekt me al bij mijn middel terug.

'Dat doe je niet.' fluistert hij. 'Oh ja?' fluister ik terug. Hij laat zijn vinger langs mijn hals glijden, dat me helaas laat huiveren, en dat merkt hij.

'Ja. Omdat ik je nu ken. Gek genoeg lijkt het alsof ik je al héél lang ken.' fluistert hij, nog steeds.

Zijn vinger streelt nu over mijn mond. Hij laat hem razendsnel weer zakken, en kust me met zijn tedere lichtroze lippen.

Ik heb Easton nooit kunnen weerstaan, dus doe ik ook geen moeite meer om me terug te trekken.

Zijn hand glijd naar mijn onderrug, en die andere naar mijn heupen. Wanneer de zoen dringender en meer passievol word, legt hij nu allebei zijn handen op mijn achterwerk. Mijn handen zitten in tegendeel nog steeds op zijn borst.

Rustig duw ik hem op de bank achter hem. Als hij eindelijk zit, ons mondcontact nog steeds niet verbroken, ga ik zitten op zijn schoot met mijn knieën aan allebei de kanten.

'Ik haat je.' zeg ik tussen de zoen door. Zijn tong wikkelt al om die van mij heen. Het is waar. Ik haat Easton zo erg omdat hij me zo makkelijk de controle kan laten verliezen.

'Jordan.' hijgt hij. Ik kijk hem aan. 'Nu?' De onzekere blik in zijn ogen maakt hem schattig. Als antwoord, trek ik uitdagend mijn shirt uit.