Open The Door For The Badboy ✔

31.

*Jordan*

McDonalds' burgers verdienen mijn hart. 'We konden ook gewoon binnen zitten, in plaats van de McDrive gebruiken en dan ergens parkeren.' zegt Lena. 'Ik hou niet van socialiseren met vreemde mensen.' geef ik toe.

'Ben je nog boos? Op Easton?' vraagt ze langzaam.

Het boeit me niet. Het is zijn keuze. Ik had hem gewaarschuwd.

'Nee.' zeg ik kort. 'Ik overdreef. Hij mag zelf kiezen wat ie wilt doen.' Ik ben plotseling m'n eetlust verloren. Lena knikt langzaam, alsof ze wilt laten zien dat ze het met me eens is.

'Zullen we gaan? Je eet niet meer.' zegt ze, wijzend naar de resten van een Big Mac in mijn hand. 'Naar mijn huis?' vraagt ze. Ik stem toe en Lena start de motor.

*Easton*

Nog één keer kijk ik naar het tafereel in het gras. Zeker weten of er geen vouwen zitten in het deken, en dat de pizza niet al te koud is.

Fuck, de lampjes vergeten. Die van het zwembad zien er te... duur uit.

Onderweg naar Jordan's kamer belt Calvin me. Terwijl ik de deurklink omlaag duw, neem ik op.

'Yo, Easton! Er is... een poolparty bij... Yada! Geile meisjes in... bikini's! Wacht, fuck, nee. Je zit... vast aan Jor-... dan.' Calvin hikt de hele tijd tussendoor, vast vanwege de drank. Ik trek de lampjes boven Jordan's bed van de muur en verlaat haar kamer.

'Je vergeet het feit dat ik graag aan haar vast wil zitten.' lach ik. 'Val dood, man. Sinds wanneer heb jij gevoelens? Ze heeft... je vernederd bij de training... vandaag. Maak blauwe plekken... op haar nek tijdens de seks... en maak het dan uit.' hikt Calvin.

'Hm, ze was pissed vanmiddag. Ik probeer het nu goed te maken met pizza en een film op een deken in het gras, maar het is al laat en ze is er nog niet.' klaag ik, kijkend naar mijn horloge. Ik gooi de lampjes op de grond.

'Poolparty! Vergeet haar! Word dronken... en neem een meisje. Jordan... hoeft het niet... te weten.' roept hij.

Ik aarzel. Wat als ze zometeen toch thuiskomt? Dan is de kans om het goed te maken verpest. Maar ik ga me ook niet dood zitten te vervelen.

'Dronken worden is oké. Een slet niet. Hou een plek voor me vrij.' zeg ik door de telefoon. 'Yes! Tot zo, man!' schreeuwt Calvin enthousiast.

*Jordan*

'Jordan, luister eens. Er is bij Yada een poolparty. Neem een bikini van mij, maak je op, en dan gaan we lol maken.' stelt Lena voor.

'Het is al best laat, wat als Easton op me wacht?' twijfel ik. 'Easton heeft iets slechts gedaan, dus krijgt hij "straf". Kom nou gewoon mee, je gaat niet vreemd of zoiets, alleen plezier maken.' dringt ze aan.

Ze heeft gelijk. Ik moet even stoppen met stressen en wat sterks drinken.

'Pak een leuke bikini.' glimlach ik.

***
'Lena, dit was zo een slecht idee.' Het zwembad is vol en overal zijn er jongeren.

'Wat? Hoezo?' vraagt ze. 'Kijkend naar al deze jongens met goed-uitziende gespierde buiken en een teringlekker hoofd wekt een gevoel bij me op en Easton is er niet om dat weg te nemen.' lach ik.

De bezorgde blik op Lena's hoofd veranderd in een slappe lach. 'Trek je kleding nou maar uit en ga praten met één.' giechelt ze. 'Flirt, maar doe niets wat ik niet zou doen.' zegt ze erbij.

Ik knik en trek mijn short en shirt uit. Nadat er vrijwel honderden jongens-ogen op me gericht zijn, voel ik me vrij ongemakkelijk. 'Je had iets bedekkenders aan moeten doen. Nu blijft het niet alleen bij flirten, maar ook bij-' Ik stomp Lena voor ze het andere kan zeggen.

Meteen daarna voel ik een warme adem in mijn nek en een arm om mijn middel.

'Wat ik met dit lichaam in een gesloten ruimte zou doen...' Ik herken die stem, Calvin.

Met een walgend gezicht draai ik me om en kijk hem aan. Zijn blik verstard.

'Jordan. Jordan. Wat... wat doe jij hier?' stottert hij. Ik weet niet of het door de drank is of dat hij zojuist het meisje van zijn beste vriend seksueel benaderde.

'Lol maken. Rot op, Calvin.' Ik duw hem aan de kant en loop dan naar de tafel met alle drank erop.

Net wanneer ik een slok van mijn drinken wil nemen, omvat een hand mijn bovenarm.

'Calvin, ik zei dat je moest oprot-' Woest draai ik me om, maar hou gelijk weer mijn mond als ik blauwe ogen zie.

'Wat doe je hier?' vraagt hij.

'Kan ik ook aan jou vragen.'

'Trek iets aan.' Hij trekt zijn shirt uit en legt het over mijn hoofd.

'Easton, raak me niet aan.'

'Mag ik nu ook al niet meer zwemmen? Het is mijn heup, Jordan.'

'Ook mijn relatie, Easton! We hebben ruzie, en als je zo doorgaat doe ik straks iets wat verder gaat dan alleen maar ruzie.'

Zijn blik wordt minder serieus en hij laat me meteen los.

'Best. Ik zie je thuis wel weer.' Hij wilt weglopen, maar blijft nog even staan. 'Ik vertrouw je, Jordan.'

Uitdagend neem ik een slok en heupwieg dan weg naar de loungeset.

Ik neem plaats aan de hoek en pak mijn telefoon. Ik stort mijn aandacht op alle ongelezen appjes waar ik nog op moet reageren en de drank in mijn andere hand.

'Jordan.' zegt een mannenstem die ik zwaar herken. Ik kijk op. 'Damian. Wat kom je vragen?' Ik ga overeind staan, net als de haren op mijn arm.

'Kan je even komen? Ergens waar het meer privé is.' Hij klinkt heel zeker. Ik vertrouw hem niet, maar volg hem dan toch naar ergens verder in het huis. In een stille gang richt hij zich weer op me.

Voordat hij me weer aankijkt, liet hij snel zijn ogen over de kenmerken van mijn lichaam glijden.

'Ik weet niet hoe ik dit simpel zeg, maar ik heb spijt. Van alles. Van Hope, van hoe ik met je omging, van hoe het uitging.'

Wacht, wat?! Damian bekent spijt? Wat is dit? Verborgen camera show?

'Hou je praatjes bij je. Wat wil je?' verkort ik. 'Weer met je zijn. Ik weet dat je iets hebt met... Easton, maar onze tijd was zo veel beter. Geef me een kans. Je weet dat ik je meer opwind dan Easton, je eerste keer vergeet je vast niet meer...' Hij pakt mijn handen vast en alle alarmbellen in hoofd gaan af. Gelijk trek ik mijn handen los en wil hem een klap geven, maar iemand anders is me voor.

Wade, Calvin en Easton pakken Damian van achter en gooien hem op de grond. Terwijl Wade en Calvin hem tegen de grond pinnen, pakt Easton zijn kans.

'Ervoor zorgen dat Jordan het met me uitmaakt?! Vieze verrader! Ze wilt je niet! Net zoals je ouders, die je ter adop-' schreeuwt Easton. Ik onderbreek hem, net wanneer ik vind dat het te ver gaat.

'Easton, geef hem dan ook eerlijk de kans om terug te vechten!' kom ik tussenbeide. Hij draait zich om en staat dan op. Met een knikje naar zijn twee schoothonden maakt hij duidelijk dat ze hem moeten loslaten.

'Sla me. Zo hard als je kan.' zegt Easton tegen een bebloede Damian. Damian haalt uit en mist, vervolgens haalt Easton uit en mist niet. Damian valt met een klap op de grond.

Easton bukt en zegt zacht iets tegen Damian, nog net dat ik het hoor.

'Je wist altijd al dat je nooit groter dan ik zou worden.'

Na die woorden staat hij op. Stil geeft hij mij zijn shirt, en deze keer trek ik het wel aan.

'Zeg me eerlijk. Wat voor antwoord wilde je geven?' vraagt Easton aan me.

Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en antwoord niet. Na een paar seconden kan ik de blik van teleurstelling en verdriet zien. Easton draait zich om, kijkend naar het plafond.

'Nee.' zeg ik kort. Gelijk kijkt hij me vragend weer aan. 'Ik zou nee hebben gezegd.' maak ik duidelijk.

Kort daarna voeg ik er een glimlach aan toe.