Open The Door For The Badboy ✔

4.

*Jordan*

'Oké bitches, wie het eerst bij mij thuis is!' zegt Anthony voordat hij in zijn pikzwarte pick-up springt en van het schoolterrein af racet. Lena en Valerie wonen dicht bij elkaar dus gaan elke ochtend samen naar school in Lena's cabrio. Julina ging met Anthony mee en Mayra is al vertrokken.

'Fuck, we moeten snel zijn.' Aidan haalt zijn auto van het slot via de kleine afstandsbediening en springt achter het stuur. Als je als laatste bij Anthony thuis bent, heeft ie altijd een misselijke opdracht voor je.

Laatst moest Lena Anthony's zelfgemaakte groentelasagne opeten. Ze heeft voor anderhalve week een voedselvergiftiging gehad.

Aidan heeft een Ford Mustang dus ik denk dat het wel goedkomt.

Net zoals ik voorspeld had, halen we iedereen in. Anthony steekt nog zijn middelvinger op, terwijl Aidan lachend hetzelfde doet.

Dan legt Aidan opeens zijn hand op mijn been.

'Je keek een beetje opgelaten vandaag. Gaat alles goed met je?' vraagt hij. Ik knik stilletjes. 'Als er iets is, moet je het zeggen, hé?'

Het voelt echt slecht om te liegen. Ik ben niet verliefd op Aidan en ik weet al helemaal niet hoe ik dat niet zo hard over moet laten komen. Hoe moet je iemand friendzonen?

Net wanneer ik wat wil zeggen over morgen, stapt hij de auto uit. We zijn er. Eén voor één rijd de rest de oprit op.

Anthony's huis is groot, maar niet zo groot als de mijne. Dat is belachelijk want Anthony woont met 5 mensen en ik maar met 3. Zijn moeder, de huishoudster, zijn broertje en zijn oudere zus, en misschien binnenkort ook zijn moeders nieuwe vriend.

Ook al woon ik met mijn ouders, het lijkt net alsof ik alleen woon omdat zij er nooit zijn. De huishoudster slaapt niet bij ons, net zoals de tuinman.

'Mayra, ik geef je in de tussentijd wel een shirt van Sav.' Savannah is Anthony's zus van 20. Haar universiteit is maar 20 minuten rijden hiervandaan, dus is ze niet op kamers gegaan.

Anthony haalt een sleutel uit zijn sleutelbos en opent de enorme voordeur.

We nemen allemaal plaats in de extra lounge, die Anthony zijn 'gameroom' noemt. Het ziet er ook uit als een gameroom. Een gigantische televisie bedekt de ene wand met daarvoor een comfortabele loungebank. Er zijn 4 spelcomputers aangesloten en er is speciale bioscoopverlichting dat aan en uitgaat als er word geklapt.

Achter de minibioscoop zit een bar, waar verschillende flessen drank zitten. Anthony's moeder heeft niet echt iets tegen een verdovend goedje, oftewel alcohol.

Aidan ploft neer op de bank en pakt er een controller bij. Anthony is teruggekomen met een wit shirtje voor Mayra, dat hij gegrist heeft uit de kast van Savannah. 'Bedankt Tony.' Ze kleed zich snel om in het toilet en geeft het met mascara besmeurde overhemd aan hem.

'Maria!' roept Anthony. Een licht getinte vrouw, ik schat tussen de 30 en 40, met schort en al komt aanrennen. 'Ja, meneer Farrell?' Er staat een onzekere blik in haar ogen.

'Was dit. Ik wil het over 2 uurtjes terug, droog.' beveelt hij haar. Ze knikt en neemt het stuk kleding mee. 'Weer een nieuwe huishoudster?' vraagt Julina. 'Jup. Die andere hebben we betrapt op stelen.' Hij gaat naast Aidan zitten.

'We gaan over een uurtje lunchen. Caleb, de nieuwe vriend van mijn moeder, zal er ook zijn.' informeert Anthony ons. Terwijl Aidan en Anthony een potje spelen, trekt Lena me richting de bar.

'Je was vergeten om je aan te melden voor het cheerleaderteam.' zegt ze. Shit, dat is waar ook. 'Ik heb het voor je gedaan.' zegt ze wanneer ze de blik in mijn ogen ziet.

'Komen er audities of zo?' vraag ik. 'Ja, overmorgen 16.00 in de sporthal. De coach vind het niet leuk als je te laat komt. Kostuums krijg je daar.' somt ze op op haar vingers.

'Kom je ook? Ik wil echt niet alleen gaan.' smeek ik haar. 'Cheerleaderteam moet aanwezig zijn. Wij zijn degene die stemmen op de drie beste. Ik kom morgen bij jou thuis om je het dansje te leren. Het is super makkelijk.' Ze pakt een blikje fris.

'Yes, ik hou van je.' Ik geef haar een snelle knuffel en ga dan bij de rest zitten.

***
'Hey Jordan! Hoe gaat het met je ouders?' vraagt mevrouw Farrell aan me. 'Goed, goed. Nog steeds druk, zoals altijd.' Ik neem plek aan de lange eettafel.

Mevrouw Farrell heeft voor een lange tijd met mijn ouders samengewerkt. Ze zijn goed bevriend. Ik ging een keertje mee met mijn ouders naar Anthony thuis voor een koffieafspraakje. Dat was toen ik hem leerde kennen, 4 jaar geleden.

Ze lacht eventjes en neemt dan zelf ook plaats. Als we met z'n allen zitten, inclusief de broertje van Anthony, beginnen we met eten. Savannah is nog op de universiteit.

'Dus, zijn dit je vrienden?' vraagt Caleb aan Anthony. Hij knikt trots. 'Nou, hallo allemaal. Ik ben Caleb, Samantha's nieuwe vriend.' Hij schudt ons allemaal de hand en we stellen ons even voor. Mevrouw Farrell houd glimlachend zijn hand vast. Ze is echt verliefd.

Net wanneer ik aan mijn pasta wil beginnen, hoor ik mijn telefoon. Ik negeer het. 'Moet je niet even gaan kijken?' vraagt mevrouw Farrell aan me. 'Nee hoeft niet hoor, ben aan het eten. Laat het maar gaan.' Ik wuif het weg.

Dan springt Anthony's broertje op, Nathan. Hij rent naar mijn telefoon en leest hardop voor wie belt. 'Pap.'

Mijn vader belt bijna nooit. Alleen als mijn moeders telefoon leeg is of als er noodgevallen zijn. Dat eerste gebeurt nooit.

Verbaasd neem ik op.