Open The Door For The Badboy ✔

23.

*Easton*

Wanneer haar ademhaling regelmatig word, durf ik op te staan. Ze ligt verwikkeld in een deken, met haar haar voor haar gezicht. Zachtjes druk ik een zoen in haar nek voordat ik van het bed afglijd.

Het is momenteel drie uur 's nachts, en Jordan is ongeveer een uurtje geleden gaan liggen.

Sinds ongeveer vijf uur 's middags hebben we het bed gedeeld. Eerst kussend, vervolgens seks, toen hebben we gepraat, daarna hadden we weer seks, en kuste we weer tot Jordan moe was.

Ik zei nog tegen haar dat ze moest gaan slapen, maar steeds als ik dat zei weigerde ze. Ze hield mijn middel vast en vertikte het om los te laten, net alsof ik weg ging.

Ik trek een trainingsbroek aan en wandel naar de keuken met mijn telefoon in mijn hand. Terwijl ik door Instagram scroll, schenk ik een glas water in. Opeens verschijnt er bovenaan een melding.

Wade: Waar was je man? Alex' feestje is een uur geleden voorbij. Was je porno aan het kijken of zo? De laatste tijd heb je geen één hoer gehad.

Ik zucht en leg het glas neer.

Ik: Nee, hou je bek man. Ik heb niets gehoord over een feestje. Was met Jordan.

Wade: Jordan McBella? East, slow down even.  Wat hebben jullie gedaan?

Ik: Niets. Hoezo?

Wade: Waarom draait alles opeens over Jordan? Je praat de hele tijd over haar, en als je dat doet heb je een verliefde blik in je ogen. Wat hebben jullie gedaan?

Ik: Mag ik dat niet hebben? Jij en Calvin zijn de meest grootste misgunners. Ik zeurde ook niet toen er elke pauze een andere chick op je schoot zat. We hebben niets gedaan.

Geïrriteerd doe ik mijn telefoon uit. Mij boeit het niet als ze weten wat we hebben gedaan. Misschien wilt Jordan niet dat anderen het weten, want bij meisjes ligt het eenmaal nou gevoeliger.

Sluipend loop ik mijn kamer weer in en kruip naast Jordan in bed. 'Ik hou van je.' fluister ik. Ze mompelt vaag iets en dommelt dan weer in slaap.

***
'Wil je een eitje?' vraagt Jordan opgewekt aan me. Ze is al helemaal aangekleed om 7 uur 's ochtends en staat naast het keukeneiland. Ik heb in tegendeel nog alleen maar die trainingsbroek aan.

'Wanneer ben jij wakker geworden?' vraag ik met open mond. 'Zes uur.' Ze klotst het eitje in de pan. Ze heeft dus maar drie uurtjes geslapen.

Langzaam neem ik plaats aan de eettafel. 'Ben je niet moe?' vraag ik. 'Ik ben halfdood.' zegt ze kort met een glimlach. Ze serveert het perfect gebakken eitje aan me, en eet dan haar yoghurt met muesli.

'Ik kom vandaag niet thuis.' zegt Jordan. Ik kijk meteen op. 'Hoezo?' vraag ik. 'Ik blijf een nachtje bij Julina.' Wade's ex-vriendin.

Net wanneer ik haar wil vragen waarom, gaat de huistelefoon over. Jordan neemt op.

'Hallo?' begint ze. Als ze antwoord terug krijgt, loopt ze glimlachend naar het raam, nog steeds aan de telefoon. 'Gaat het goed daar?' vraagt ze dan.

Het zijn haar ouders. Haar glimlach verandert meteen in een bezorgde blik. Ze kijkt op en bedekt de telefoon met haar hand.

'Je ouders komen terug.' fluistert ze naar me. Nu al? Mijn moeder zeker. Het was toch niet zo erg? Ze zeiden dat ze het wel zou winnen. China heeft genoeg middeltjes daar tegen.

Ze praat eventjes wat door, om het gesprek te eindigen. Als ze eindelijk heeft opgehangen komt ze weer zitten.

'Vanwege mijn moeder, toch?' Ze knikt. 'Over anderhalve week vertrekken ze. Het ziekenhuis moet eerst de dossiers doorsturen.' vertelt Jordan me.

Dat betekent dus dat ik over anderhalve week weer thuis ben. Dan heb ik amper twee weken met Jordan doorgebracht.

'Easton, je moet naar school.' herinnert ze me. Ze staat weer op en ruimt de tafel af.

Haar donkerbruine haar zwiept heen en weer bij elke stap dat ze maakt. Ze draagt vandaag weinig makeup, wat haar juist mooier maakt. Waarom zou je jezelf willen laten lijken op een kraal, terwijl je een diamant bent?

Afwezig schuif ik mijn stoel van de langwerpige tafel en slenter naar mijn kamer.

In een half uur ben ik aangekleed en heb mijn haar in model gebracht. Met mijn tas over mijn schouder start ik de auto op, waarna ik naar school rijd. Jordan was al weg.

***
Wade negeert me al de hele ochtend. Calvin is alleen maar een beetje afstandelijk.

Ik heb ze niet nodig. Ik kan ze gemakkelijk weer verwisselen met twee jongens, net zoals ik bij Damian en Ryan deed.

Maar godverdomme. Calvin en Wade zijn de enige twee mensen die ik vertrouw op deze school. En Jordan natuurlijk. Ik wil geen ruzie met ze.

'Wade.' Hij draait zich zuchtend om. We staan midden in de gang en ik liep Wade al een beetje achterna na biologie.

'Hoezo doe je zo?' vraag ik. Hij haalt alleen maar zijn schouders op. 'Oh weet ik veel, mijn beste vriend is opeens compleet aan het veranderen.' zegt hij sarcastisch.

'Dus ik mag geen liefde in m'n leven hebben?' vraag ik terug. Lichtjes bal ik mijn vuisten. 'Dat is niet wat ik zei. Dat meisje gaat naar je hoofd.' zegt Wade.

'Net zoals Julina bij jou deed, toch?' bijt ik terug. Shit, ik zei het in een opwelling. Wade stapt naar me toe.

'Ze verpesten je. Ze doen alsof ze van je houden. Wanneer jij in hun ban bent, laten ze je gaan. Net een dun papiertje in de wind. Hulpeloos, radeloos en hopeloos.' zegt hij zacht.

Wade probeert me te beschermen voor een gebroken hart. Sinds wanneer zijn jongens zo gevoelig en sentimenteel?

'Je houd echt van haar, hè?' vraagt hij. Mijn vuisten en schouders ontspannen. Langzaam knik ik ja.

'Tot nu toe is ze het beste wat me ooit is overkomen.' Met die woorden draai ik me om, en loop ik weg.