Benim Aşk Hayatım !.

3. BÖLÜM "KAVGA!!"

Burak(yakışıklı çocuk) bana baktı gülümsedi ve "sana inanıyorum yavru kuş ama sakın şımarma :)"

Yanaklarımın kızardığını hissettim. İçimde tuttuğum nefesimi bıraktım ve ona bakmaya devam ettim.

Bay Ukala tısladı "Burak seninle kavga etmek istemiyorum " dedi ve Burak sözünü kesti.

"Çünkü gücün yetmez Can."

"Hiçte bile sana yazık olur hem yakışıklısında tabii benim kadar olmasanda:))))"

Can'a döndüm "Sen nasıl bi ukalasın ya ?!?!?!"

Burak bana baktı ve sonra Can'ın üstüne yürüdü.

"Gidiyor musun gitmiyor musun Can!"

"Gitmiyorum lan!"

Ondan sonra kavga başladı. Ardından Beren'de geldi ve ikimizde kavgayı ayırmaya çalışıyorduk. Yumruklar ve tekmeler havada uçuşuyordu. Tam Can Burağın yüzüne bir yumruk indirecekken -ki kesin acıtacaktı- bende Can'ın bileğini tuttum ardından ters döndürdüm ve yumruğumu sertçe Can'ın yüzüne indirdim. Can sendeledi şaşırmışçasına baktı ve arkasına bile bakmadan kaçtı.

Beren sorgularcasına bana baktı ve ona "teneffüste anlatırım" dedim. Yine beni anlayışla karşıladı. Herzaman olduğu gibi. Burağa baktığımda kaşından kan aktığını gördüm. Fena acıyor olmalı!

"O çocukla işim bitmedi" dedi tıslayarak. Bense onu oturttum ve ilk yardım ekipmanları ile yüzünü temizlemeye başladım. Gözlerini gözlerimden ayırmıyordu. Canı acısada bana bakmakta ısrarcıydı.

Gözlerimi kaçırdım. Ayağa kalkıp "yardımın için minnettarım Burak" dedim utanarak. Masumca gülümsedi
"Sorun değil yavru kuş kim olsa yapardı" bende gülümsedim ve Beren'le beraber ayrıldık. Olanları özetleyerek anlattığımda Beren'in ağzı açık kalmıştı.

Beren gülümsedi ve pis pis sırıttı "ama o Burak galiba, taşş gibi çocuktu:)))))"

"Evet birazcık..."

-AH KESİNLİKLE YALAN SÖYLÜYORDUM...-