Benim Aşk Hayatım !.

11. BÖLÜM "SAKAR ŞEY!"

Döne hala aval aval yeni gelen sarışın çocuğa bakıyordu. Tıpkı sarışın çocuğun ona baktığı gibi. Ne kadar da çabuk ya. Ben daha 1 erkekle konuşamadım Döne mazallah olayı heöen kaynattı. Dur biriyle konuştum. Şu gıcık ARAS la konuştum.

Uzun bir süre hepimiz bakıştık. Ve sessizliği bozan Aras oldu.
"Büşra hadi seni gezdireyim ben etrafı öğrenmen gerek aksi takdirde kaybolursun ve başıma minik bir bela açarsın."

Beni minik bir kız çocuğu olarak mı görüyor bu gıcık ? "Hayır gerek yok ben küçük bir kız çocuğu değilim."

Sabırlı bir şekilde bana baktı. "Evet küçük bir kız çocuğu değilsin ama cdden kendini korumalısın ve tehlikeye atmamalısın o yüzden dışarı çıktığında bende senin yanında bulunmak zorundayım."

Tek kaşımı kaşdırdım ve ima dolu gözlerle ona baktım. "Hadi ya az önce ünlü bilim adamamız Aras Bey mi konuştu?" Kahkaha atarak ona baktım.

Aras'ta bana eşlik etmeye karar verdi.
"O zaman bu ünlü bilim adamının sözünü dinle yoksa sana bir ceza vermesi muhtemel değil mi?"

Beraber yürüyorduk. Kimse yoktu. Döne Adile ve Nisa'da yeni rehberlerini tanımaya çalışıyordu. Ve en son gördüğümde herkes rehberiyle yalnız ve eğlenerek oturuyordu.

Ona baktım ve "sen hep burda rehberlik mi yapıyprsun peki ?"
Gülümsedi "hayır sadece size yapıyorum hanımefendi özel"

Kıkırdadım ve tam önüme bakacağım sırada bir ağaç köküne takıldım ve yere kapaklandım.ÇOK UTANÇ VERİCİ
!!!!

Dizim çok fena acıyordu. Ve şu an kanıyordu. Aras bana döndü endişeyle baktı ve yanımda diz çöktü. "Oh sakar şey sen iyi misin bişey olmadı değil mi?"
İlgisi hoşuma gitmişti ama cidden çok acıyordu. Beni ayağa kaldırmaya çalıştı tam tekrar düşecekken beni kollarının arasına aldı. Tıpkı bir iyilik meleği gibi.

Kollaeının arasında kendimi acayip huzurlu ve güvende hissettim o ise beni kulübelerimizin yanına kadar taşıdı. Onun kollarında uyuyakalmıştım. Sıcacık ve güvenliydi çünkü.

Bir süre uyuduktan sonra gözlerimi açtım. Yumuşacık bir battaniye vardı üzerimde. Bunu Aras sermiş olmalıydı. Çünkü şuan onun çadırındaydım! Yavaşça kalktım ve Aras'ı başucumda uyurken buldum.

Çok ciddi bişey olmamasına rağmen arkadaşlarını ekip yanımda kalmıştı. Kesin o gıcık Can buna sinir olur.....

Neyse pekte umurumda değil. Kalktım ve Aras'ı dürttüm. Uyandı bana baktı ve dizlerimin üzerine yattı. Sıcacık nefesini üzerimde hissettmek çok acayip bir duyguydu. Ona kalk diyebilirdim...ama demedim. Uykulu ve şapşal hali beni gülümsetti ve dayanamayıp bende saçlarıyla oynadım.

Aras tek gözünü açtı. Bana baktı ve yanıma yattı. İşte bu biraz ürperticiydi. Ama o orada bana istediğini yapabilecekken sadece uyudu. Buda onun iyi bir erkek olduğunu doğrular. Bidakika....
BEN NE DİYORUM BÖYLE YA?!

1.5 saat sonra uyandım. Bayağı uyumuştum. Aras yanumda yoktu şuan... benden önce uyanmış olmalı.
Uyandım ve kulübenin mutfak kısmına doğru yürüdüm. Sert birşeye çarptım ve uykulu halimden kurtuldum. Ağzımdan bir 'ahh' nidası döküldü. Bana baktı gülümsedi. "Uyanmışsın bayan YÜRÜYEN BELA"
Uykulu uykulu baktım "özür dilerim ya cidden bilerek olmadı çok sakar ve apt-". Bana baktı eğilen başımı çenemden tutarak kaldırdı: "sen aptal falan değilsin ama sakar olduğunu inkar edemeyecem" Gülümsedim ve dışarı çıktım.....

*****😍DEVAM EDECEK😍******