18.BÖLÜM

17 1 0
                                    

Sema Teyze'yi uğurladıktan sonra yatağıma geçtim. Karşı pencereden gri renkte olan yatağım rahatlıkla görünebilirdi. Bu beni huzursuz etti ve perdeyi hemen kapattım. Şuan karşıda kimsenin oturmamasına rağmen ben korkuyordum. En büyük korkumu öğrenme zamanınız geldi...

              """"İZLENMEK!!""""

Evet hayatta en çok korktuğum şey gece tanımadığım biri tarafından izlenmek. Eğer böyle bir durumla karşı karşıya gelirsem kafamı sokacak bir yer arıyorum. Sanırım bu benim zayıf noktam...

Perdeyi kapattıktan sonra ışığıda kapattım ve yatağıma geçtim. Uykuya daldım....

Sabah uyandığımda apartmanda işçilerin sesine uyandım. Beni deli ediyorlar! "SABAHIN KÖRÜNDE NE İŞİNİZ VAR!" diye hışımla bağırdım kapıdan. Bir işçi bana döndü ve "Apartmanınıza yeni biri taşınacak buna üst katta dahil. Gördüğünüz üzere evi taşıyoruz."dedi benim aksime sakince. Bense utanmıştım.

Yoksa bağırarak ayıp mı ettim ya? Uff aman banane olan oldu zaten...

İçeri girip Nisa'ya seslendim. Kahvaltıyı hazırlamıştım ama Bayan Uykucu hâlâ uyuyor. Neyse Nisa uyku mahmurluğuyla bana doğru koşup boynuma atladı:

Büşra:Lan bugün benim doğum günüm falan mı? Yoo bugün doğum günümde değil niye sarıldın boğulacam şimdiiiiiii.
Nisa:Bana en sevdiğim kreplerden mi yaptın <3 <3 <3.
Büşra:Ha o muydu... Evet en sevdiğin kreplerden yaptım sana.
Nisa:Ellerine sağlık kankamm.
Büşra:Afiyet olsun bebeğimm.

Nisa acıkmış olmalı ki sofraya yumuldu. Sevdiği krepleri ona bıraktım çünkü ben yumurtadan nefret ederdim ıyğk.!

Uzun bir kahvaltıdan sonra Nisa'yla beraber sofrayı topladık. Tezgahın üstü bulaşık doluydu ve ben bir Nisa'ya birde bulaşıklara bakıyordum. Bulaşık yıkamak yapmak istediğim son şeydi şu an.

Nisa:İlk sen yıka!!!!
Büşra:Ya hayır bananee!!
Nisa:İlk ben dedim yıka hemen!
Büşra:Ya off!! Akşam sen yıkarsın ama.!!!
Nisa:Evet ben yıkayacağım hadi. O bulaşıklar kendi kendini yıkayamazlar.
Büşra:Tamam annecim!!!!
Nisa:Afferim annecim. Bulaşık yıkamayı öğrenmelisin eğer öğrenmezsen evde kalırsın benim başım yanar!
Büşra:Hadi yaylan kanka burda beni bulaşıklarımla yalnız bırak.
Nisa:Peki kanka.

Nisa'yla sürekli böyle tatlı tatlı tartışırdık. Ama aramızda kazanan yada kaybeden olmazdı. Biz birbirimizi hep severdik ve eşit görürdük.

Yeni komşularımız yerleşmişti. Ama eminimki kendilerine kahvaltı hazırlayamamışlardır. Benim yufka yüreğim buna dayanamadı ve Nisa ile beraber 2 tane tepsi hazırlayıp kapılarını çaldık.

Kapıyı açan kişiyi gördüğüm anda beyninden vurulmuş fok balığı gibi oldum. Çünkü bu Bay Sahte Kirpik'ti!

Büşra:Arass???
Nisa:Cann???
Aras:Büşra!!!
Can:Nisa!!!
Büşra:Lan kesin şunu. Sizin burda ne işiniz var lan.
Can:Asıl sizin en işiniz var amk.
Nisa:Hoşt! Yavaş ol biz burda oturuyoruz. Dedi ve kapıyı işaret etti.

Aras:Lan bizde az önce buraya yerleştik!
Büşra:EYWAHHH!!
Can:Ooo demek bize yemek getirmişsiniz.
Nisa:Hıı evet. Maalesef.
Can:Ellerine sağlık bebeğim.
Nisa:Ağzını topla çarparım bak.
Derken ben ise bıyık altından Nisa'ya gülüyordum. Nisa bunu hemen farketti ve omzuma sert bir yumruk indirdi.

Büşra:Ahh. Ama ben bişey yapmadım ki!
Nisa:Off off... Ben sizinle napacam bu apartmanda.
Aras:Valla sen onu bide bize sor.

Derken merdivenlerden Döne,Adile,Baran ve Kağan da geldi.
Hepimiz bir ağızdan "YOK ARTIK!!" diye bağırdık.
Baran:Lan sizde mi burdasınız!
Kağan:Lan sizin burda ne işiniz var!
Adile:Lan sizdemi geldiniz!
Döne:Lan noluyo?!!!
Büşra:KESİN ŞUNUUUU!!!!
Aras:LAN Bİ SUSUUUUN!!!!
Büşra:Aras hele sen hiç konuşma!
Aras:Asıl sen konuşma kızım apartmanı inlettin.
Büşra:Bana kızım deme! Gıcık!
Aras:Gıcık olsaydım senin gibiler peşimden koşmazdı!
Büşra:Kim koşar lan senin peşinden!
Aras:Kim olac-

Sözünü bitiremeden alt komşumuz Osman Amca geldi. Osman Amca yaşlı bir insandır ve çok sinirlidir. Gürültüden nefret eder. Ve biz sanırım biraz fazla gürültü yapmıştık...

Osman Amca:Ne bu gürültü!
Büşra:Kusura bakma Osman Amca.
Nisa:Özür dileriz Osman Amca.
Döne:Affet Osman Amca.
Adile:Bidaha olmaz Osman Amca.
Osman Amca ben ve Aras'ı işaret ederek:
Osman Amca:Siz ikiniz benimle geliyorsunuz gençler.
Büşra:Ama Osman Amca...
Aras:Osman Amca affet nolur ya? Hepsi bu şapşalın yüzünden.
Osman Amca:Hadi oradan! İkinizde eşşek gibi anırıyordunuz!

Biz Aras'la birbirimize ateş saçan gözlerle bakarken diğerleri arkada kıs kıs gülüyordu. UFF HAİNLER...!

Osman Amca bizi evine getirdi. Ama neden ya? Neyse çıkar birazdan kokusu....

Osman Amca:Ben yan aparymandaki komşumu ziyaret edeceğim. Sizde bütün gün evi temizleyip geceyi yalnız geçireceksiniz. Osman Amcayla uğraşmak neymiş görürsünüz! Neyse ev yarına kadar size emanet. Dip bucak temizleyin heryeri!

Büşra:Ama Osman Amca ben bunla yalnız kalmak istemiyorum!
Aras:Hele birde bana sorun ya!
Osman Amca:Aması maması yok. Hadi kapıyı da kilitliyorum. Görüşürüz!
Aras:Eh peki Osman Amca görüşürüz.

Osman Amca çıkarken kapıyı sertçe çarptı. Ve bu irkilmeme neden oldu...
Evet şimdi bütün günü bu gerizekâlıyla geçirmek zorundayım!

     

            ***DEVAM EDECEK....😍***

DESTEKLERİNİZ BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ ♡ LÜTFEN OKUDUKTAN SONRA (YADA OKUMADAN😂) OY VERMEYİ UNUTMAYIN... ♡♡♡♡♡

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 14, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Benim Aşk Hayatım !.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin