လ် ိဳ႕ဝွက္​ခ်က္​ [လျှို့ဝှက်ချက်]

အခန္း (၆)

ငါ သိပ္သိတာေပါ့...
အိမ္ေစတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔...
အရည္အခ်င္းျပည့္တဲ႔ အိမ္ေစတစ္ေယာက္အေနနဲ႔...
၂၁ရာစုကလာတဲ႔ အရည္အခ်င္းျပည့္တဲ႔ အိမ္ေစတစ္ေယာက္အေနနဲ႔... ငါ့သခင္ အစားစားေနရင္ ေဘးနားမွာ ရပ္ေနျပီး ငါအငတ္ခံရမယ္ဆိုတာ...

ငါတို႔ေရာက္ေတာ့... တစ္ေယာက္ေသာသူက စားပြဲမွာေတာင္ ေနရာယူလို႔ ျပီးေနျပီ...
ရင္းလုက "ဟြန္႔" ကနဲ႔ အသံတုိးတိုး ျပဳတယ္... မၾကားရသေလာက္ပဲ... ငါကေတာ့ တာဝန္သိစြာ သူ႔အနားမွာရပ္ေနတယ္... ေရွ႕တည့္တည့္ကိုၾကည့္ရင္း ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲပဲ ၾကည့္ေနေတာ့တယ္...

ငါ့ေရွ႕က မိန္းမလွေလးကို ၾကည့္လိုက္မိတယ္... ပိုးသားဆံနက္ေတြ... မိုးမခခက္လို မ်က္ခံုးသြယ္ေတြ... မ်က္လႊာခ်ထားတဲ႔ သစ္အယ္သီးမ်က္လံုးေတြနဲ႔... မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့ ေအးစက္စက္အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔... ပန္းေသြးေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေတြက အနည္းငယ္ ေကာ့တက္ေနတယ္... တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရံုနဲ႔ သိႏိုင္တယ္... ေအးစက္စက္ ေမာက္မာတတ္သူမ်ဳိးဆိုတာ... သူရင္းလုကိုလည္း အဖက္မလုပ္ဘူး... သူ႔လက္ဖက္ရည္ပဲ သူေသာက္ေနတယ္... သူ့ေနာက္ကေန ဆန္းအာက သူ႔နားအနားကပ္ျပီး တီးတိုးေျပာတတ္တယ္... အဲ႔လိုေျပာစကားေတြ ၾကားရင္ေတာ့... သူ႔မ်က္လံုးအၾကည့္က ညင္သာႏူးညံ႕သြားတာ ေတြ႕ႏိုင္တယ္...

ငါပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွင္းျပမယ္... ငါ့အစ္မေတာ္သာ လွပေမႊးပ်ံ႕တဲ႔ peonyပန္းေလးလိုပဲ ယစ္မူးစရာ အလွပိုင္ရွင္လို့ ဆိုရရင္... ငါ့ေရွ႕ကတစ္ေယာက္ကေတာ့... ႏွင္းေတာထဲမွာ ပြင့္ခ်င္တိုင္းပြင့္ေနတဲ႔ ဆီးပန္းေတြလိုပဲ... ေအးစက္ျပီး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္... သူမ်ားေတြ ခူးခ်င္စရာျဖစ္ေနတယ္... ရင္းလု... တစ္ဖက္မွာေတာ့... ဒီမိန္းမလွကို အေကာင္းမျမင္ရွာဘူး... လက္တစ္ဖက္က အျပာေရာင္ေဆးပန္းခ်ီျခယ္ထားတဲ႔ ေၾကြဇြန္းျဖဴနဲ႔ ေဆာ့ေနတယ္... သူဘာေတြ ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနတာလဲေတာ့ မသိရဘူး...

က်ြတ္က်ြတ္... ဒီကေလးမနဲ႔ အျပင္အိမ္ေတာ္က သခင္မအလွေလးတို့... မတည့္ၾကတာ အသိသာၾကီး...

ဒါ့အျပင္ မိန္းမလွေလးေဘးက ဆန္းအာကိုၾကည့္လိုက္ရင္... သူ့ႏွဖူးမွာခ်ထားတဲ႔ ဆံျမိတ္တိုေလးေတြနဲ႔... ေတာက္ပတဲ႔ မ်က္ဝန္းေတြက အျပံဳးငယ္ စီျခယ္ထားတယ္... ကိုရီးယားကားေတြထဲက ခ်စ္စရာ အျပစ္ကင္းတဲ႔ ဇာတ္ေဆာင္မေလးနဲ႔တူတယ္... ငါကေတာ့ ကိုရီးယားကား မၾကိဳက္ဘူး... ေပက်င္းလိုေျပာရရင္... '不待见/ bu dai jian'(ေပက်င္းဗန္းစကား... တစ္စံုတစ္ခုကို မႏွစ္ျမိဳ႕/မႏွစ္သက္ေသာအခါ သံုးသည္။) ရွင္တို့ ဒါကို... ငါဆန္းအာကို သေဘာမက်ဘူးလို့ တိုက္ရိုက္နားလည္လိုက္လို့ ရတယ္... အဲ႔ဒီ့အျပင္ အိမ္ေတာ္က သခင္မေလးကိုေတာ့လား... အခုေလာေလာဆယ္ မဆံုးျဖတ္ရေသးဘူး...