Miljardair (BxB)

18.

De weken daarna gleden in een razend tempo voorbij en waren gevuld met romantische wandelingen, dinertjes en weekenden naar de ouders van Nicole.
'Kom op, Thijm, je hebt het beloofd!' zeurde Nicole, terwijl ze aan zijn hand trok om zijn aandacht te krijgen.
Het was donderdagmiddag, de dag voor de meivakantie en Thijmens moeder, Loretta, stond erop dat Thijmen naar huis kwam. Thijmen was al bijna drie volle maanden niet thuis geweest en had zijn moeder nauwelijks gesproken in de tussentijd. Hun afgesproken wekelijkse telefoontje was al snel te veel gedoe voor Thijmen geworden. Hij had nooit veel met zijn eigen moeder gehad, maar nu hij Sophia had leren kennen, wist hij heel zeker dat hij nooit zo'n band met zijn eigen moeder zou krijgen.
'Thijmeeen...' zeurde Nicole.
Eindelijk stopte Thijmen met lopen en keek haar aan. 'Goed dan,' zei hij verslagen, 'als ik toch naar Rotterdam toe moet, kan jij het alleen maar beter maken.' Hij kuste haar lachende lippen en leunde tegen haar aan. 'Dan gaan we de tweede week wel weer naar jou toe, anders doet je moeder me iets aan.'
'Yes, dankjewel!' zei Nicole opgelaten. 'Ik kan niet wachten hen te ontmoeten!'

De volgende dag was Thijmen zo nerveus, dat hij zich niet op de lessen kon concentreren.
'Meneer Beeksma!' schreeuwde hun economiedocent kwaad. 'Eruit!'
Thijmen zuchtte geïrriteerd en schoof zijn nog gesloten boeken in zijn tas, waarna hij het lokaal uit liep.
In de gang knalde hij tegen Menno aan, die net het lokaal binnen wilde gaan.
'Sorry,' mompelde Thijmen, zonder hem aan te kijken.
'Hé,' Menno pakte zijn pols vast toen Thijmen weg wilde lopen en Thijmen draaide zich om. 'Alles oké?' vroeg Menno bezorgd. Thijmen knikte vlug en mompelde een schorre jup, alvorens hij zich uit de voeten maakte.
De les daarna had hij gelukkig samen met Nicole, wat er toe leidde dat hij bij haar kon klagen over zijn zware leven.
Nicole grijnsde alleen maar bij het horen van zijn verhaal en wreef zachtjes over zijn knie, waarna ze zich op de docent focuste. Nicole die naast hem zat en hem iedere keer als hij afdwaalde een zachte klap gaf, zorgde ervoor dat hij de laatste drie lessen er niet uitgestuurd werd, waardoor ze om twee uur samen richting Thijmens kamer liepen.
'Ik heb er gewoon geen zin in,' gromde Thijmen toen Nicole vroeg waarom hij er zo tegen op zag. Thijmen was zijn tas aan het inpakken en Nicole lag op zijn bed te tekenen.
'Ja maar waarom? Je verteld zo weinig over hen.' Nicole keek kort naar hem op en hij zag het medelijden in haar ogen.
'Het maakt niet uit, jouw familie is genoeg voor mij,' was zijn, enigszins botte antwoord.
'Je zit straks een hele zomervakantie met hen...'
'Niet waar, ik ben al twee weken bij jullie. De andere vier sluit ik mezelf gewoon op.'
Nicole zuchtte verslagen en legde de schets van Thijmens gezicht aan de kant.
'Heeft hij de hele tijd zo chagrijnig gekeken of heb je het onthouden van vanmorgen?' vroeg Aaron grijnzend, terwijl hij de tekening bestudeerde.
'Je bent weer leuk zeg,' gromde Thijmen.
'Oh kop op, Thijm, hij heeft gelijk,' was Nicoles – enigszins bestraffende – antwoord.
Terwijl Nicole de deur open deed, sloot Thijmen zijn tas en maakte zijn bed opnieuw op.
'Zijn jullie klaar? We worden over tien minuten opgehaald.' Josette leunde in de deuropening en gaf Nicole haar tas aan. 'Ik heb deze vast voor je opgehaald.
De meisjes glimlachten naar elkaar en Thijmen vroeg zich af wanneer die vriendschap precies was ontstaan.
Ze kwamen Menno tegen in de hal en liepen gezamenlijk naar buiten, waar ze op het muurtje waar Thijmen en Nicole een relatie hadden gekregen, gingen zitten, terwijl ze wachtten. Thijmen en Nicole keken elkaar heel even glimlachend aan, terwijl Thijmen zacht in haar hand kneep.
De grote auto van Arthur kwam aangereden en Hannah gebaarde vrolijk naar hen dat ze moesten instappen.
Menno stapte naast Hannah in, terwijl Thijmen, Nicole en Josette op de achterbank plaatsnamen. Tegen de tijd dat ze thuis aankwamen, lagen beiden meisjes tegen hem aan te slapen. Hannah maakte er vlug een foto van, terwijl Menno Thijmen enkel doordringend aankeek.
Thijmen kuchte zacht en keek vlug weg van Menno's donkere ogen, waarna hij Nicole en Josette voorzichtig wakker schudde. 'We zijn er.'
Eenmaal in de hal kwam Loretta al aanhollen.
'Thijmen lieverd,' ze kuste hem op zijn wangen, 'ik heb je zó lang niet gezien!' Ze keek hem met tranen in haar ogen aan en richtte zich daarna op Nicole. 'En jij moet Nicole zijn! Ik heb zoveel over je gehoord, en...' al ratelend nam ze Nicole mee naar de woonkamer. Thijmen keek om, toen Thijmen vroeg waar zijn vader was. Hannah pakte zijn handen en begon haar excuses al aan te bieden, maar Menno rukte zich ruw los.
'Meen je dit?' vroeg hij ongelovig. 'Heb ik vorige week niet duidelijk gemaakt dat hij zich niet zo kan gedragen?' snauwde hij.
'Menno, kappen,' siste Josette. 'Stel je niet zo aan, het gaat al weken zo.'
Menno keek naar Thijmen en zijn ogen smeekten om hulp, maar Thijmen wipte ongemakkelijk heen en weer en zei tenslotte tegen Hannah dat het niet haar fout was en dat ze mocht gaan. Hannah bedankte hen vlug en haastte zich een ander vertrek in.
'Luister Menno,' begon Thijmen zacht, 'buiten het gehoor van Josette. 'Ik heb hier geen zin in. Ik wéét dat je je vader een klootzak vindt, maar – '
Menno rolde met zijn ogen en wilde zich omdraaien, maar Thijmen hield hem tegen om verder te praten.
'Oh alsjeblieft Thijmen,' bitste Menno, 'je bent niet eens thuis geweest. En voor je mij aankijkt, zorg eerst even dat je je verhaal straight hebt.' Hij stampte naar boven en Thijmen keek vragend om naar Josette.
'Vorige week heeft mijn vader je moeder geslagen, omdat ze vond dat hij te weinig thuis was,' zei Josette zacht.
Thijmen sloot zijn ogen en liet een ongelovige zucht ontsnappen. 'Waarom hoor ik dat nu pas,' vroeg hij zacht, maar ontzettend kwaad.
Josette wilde antwoorden, maar Nicole en Loretta kwamen de hal weer in. 'En dan zijn we weer in de hal!' sloot Loretta haar rondleiding af.
'Wat een prachtig huis, mevrouw Beeksma,' zei Nicole beleefd.
'Noem me maar Loretta hoor,' zei Thijmens moeder glimlachend. 'Goed, waar is Menno heen?'