Bölüm 4

56 7 4
                                    


Telefonumun çalması ile gözlerimi açtım. Arayan numara kayıtlı değildi. Açmak ile açmamak arasında tereddüt ettikten sonra açmaya karar verdim.

"Alo?"

"...."

"Alo!"

"...."

"Alo, beni duyabiliyor musunuz? Kimsiniz?"

"Benim." Dedikten sonra bip bip bip sesi gelmişti. Telefonu kapatmıştı.

Çok garipti. Şey gibi olmuştu;
Hani birisi ile sözleşirsin, onun geleceğinden emin olursun. Kapı çaldığında 'kim o' diye sorduktan sonra 'benim' diye cevap verince garipsemeden açarsın ya. Çünkü kimin geldiğini zaten biliyorsundur.

Ya bir oyunda numara sallayıp işletiyorlardı. Ya da beni tanıyan birisi beni işletiyordu. Kısacası işletilmiştim büyük ihtimalle.

Düşünmeyi bırakıp uyuyacakken gelen güzel kokulardan sonra mutfağa gitmeye karar verdim. Kızlar konuşa gülüşe kahvaltı hazırlıyorlardı.

"Ooo kızlar insan bir kaldırır"

"Hazırladıktan sonra kaldıracaktık kuşum. Bu seferde biz hazırlayalım sana dedik." Diye cevap verdi Öykü.
Gülümseyerek sandalyeye oturdum.

"Ee bebeğim bu gün hangi şarkıyı muhteşem sesin ile seslendireceksin" diyen Nisan'a sıcacık bir gülümseme sunduktan sonra dudak büzerek cevap verdim.

"Daha bilmiyorum. Şu seçme işi ne zor ya. Hadi bu sefer siz söyleyin"

"İzmir'de bir gün batımı" diyerek heyecan ile söylemişti Nisan.

"Bende bir dahaki sefere seçerim artık. Çünkü Nisan bu anı o kadar uzun zamandır bekliyordu ki inanamazsın." Dedi Öykü

Büyük bir kahkaha attığımda Öykü de bana katılmıştı. Nisan da küçük çocuklar gibi kollarını bağlayıp arkasını dönmüştü bize.
 
•••••••••••

Kahvaltıdan sonra kafeye gittik. Boralar daha gelmemişti. Bizde bir şeyler içerek onları beklemeye başladık.

Barış'ın koşarak bize geldiğini görünce gülümsedim.

"Kızlar, kızlar, kızlar!" Dedikten sonra oturup benim limonatamı bir kerede kafasına dikmişti. Biraz soluklandıktan sonra devam etti;

"Kızlar! Geçen sene olan dans yarışması vardı yaaa! Hah işte bu senede varmış veeeeeğ katılımlar başlamış. Ayrıca, ayrıca bu sefer kızlar erkekler ayrı değil karışık."

"Yarışma mi vardı?" Diye sorduğumda aynı soruyu Nisan da soracağını belirtti.

"Ah doğru siz geçen sene burada değildiniz. O kadar alıştım ki size sanki kırk yıllık askerlik arkadaşımsınız." Dedikten sonra kahkaha attı.

"Ben buradaydım. Hatta katıldım. Kızlar bu her yıl bu sıralarda olan bir dans yarışması. Herkes bir şarkı ve koreografi bulup onu yarışma günü sergiliyor. Sonra jurilerin puanı ile kazanan belli oluyor. Bu yıla kadar erkekler ayrı kızlar ayrı olurdu. Anlaşılan bu sene değişmiş." Diyerek açıkladı bize Öykü.

"Katılalım mıııı?" Diyerek hepimize Yavru kedi bakışları attı Barış. Bu sırada Bora ve Ekin de gelmişti.

Öykü katılmayacağını kesin bir dille belirtmişti. Israr etmeye çalışsakta bir kez katılıp hevesini aldığını ve sahne korkusu olduğunu fark ettiğini söyleyince üstelemedik. Nisan ise dans etmeyi sevse de onun tarzının daha çok roman havaları olduğunu söylemişti.

BALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin