BAL

Bölüm 7

Sabahın köründe kim arıyor beni?

"Hmm"

"Kanka kalk kalk hadi kalk ya hala uyuyor musun onca dedim 6da buluşacağız diye geç kalacaksın hadi."dedi Barış. Bu saatte Barış'tan başkasının aramasını beklemezdim zaten. Sahi saat kaçtı ki?

"Daha saat kaç ki Barış? Hem bu saatte buluşup ne yapacağız?"

"Yahu çalışacağız, çalışacağız. Çalışıp birinci olacağız. Hadi kalk kızları kaldırdım ben. Ama onlar oynamadığı için geç geleceklermiş"

"Ooofff Barış kapat ya tamam"

Uflaya puflaya kalktığımda saat 5.40tı. Anlaşılan kahvaltıya vakit bulamayacağım.

Giyinip alacaklarımı da aldığımda saat 6.10du. Buraya 10 dakikalık bir mesafedeydi dans salonu. Koşarak gitsem 5e indirirdim herhalde.

Ki indirmek zorundaydım. Geç kalmıştım. Sabahın köründe de ne işimiz varsa artık.

Nefes nefese kapıdan girdiğimde sadece Bora vardı. O da dans ediyordu. Çok güzel dans ediyordu. Kenardaki sandalyeye oturup izlemeye başladım.

Şarkı bittiğinde hala beni fark etmemişti. Eline şarkı sözleri yazan defteri alıp benim oturduğum sandalyeye doğru yürüdü. Nihayet fark etmişti.

Gülümseyerek yanıma oturunca yeni bir şarkı başlamıştı.

(Ed Sheeran-perfect)

Elindeki söz kitabını şarkının ritmine göre hareket ettirdiğinde ona uymaya başladım. Sonra ayağa kalkıp ritimle hareket etmeye devam etti. İlk izleyip daha sonra bende katıldım. Onun yaptığı hareketleri tekrarlarken ikimizde çok eğleniyorduk. Şarkının sonlarına doğru tekrardan oturunca orada da hareketlere devam etti. En sonda da üçgen şeklinde birleştirdiğimiz ellerimizi parmaklardan kırıp kalp yaptı. Sonra elini çekip göz kırptı.(medyada. İlk çıkanlar Bora ve Deniz)

"Güzel dans ediyorsun" dedim.

"Anlaşılan Barış senide bu saatte uyandırmış" dedi konuyu değiştirerek.

"Öyle oldu. Yetişeceğim diye koşa koşa geldim. 10 dakika geç kalmama rağmen sadece sen gelmişsin"

"Bana 5te dedi ben o saatten beri buradayım"

"Hadi ya! Ah Barış kim bilir kendisi kaçta gelecek"

"Selam gençlik! Herkes nerede?"diyerek içeriye girdi MehmetCan.

"Sadece biz varız. Klasik Barış işte, herkese erken saat verip kendisi geç gelecek."

"Oo ben gidiyorum abi ya çağırırsınız Barış bey teşrif edince." Diyerek kapıdan çıktı.

"Aç mısın?"

"Uuff hemde nasıl! Barış sabahın köründe arayınca koşarak geldim, bir şeyler yiyemedim."

"Kalk o zaman bizd-" Bora cümlesini bitiremeden Barış tarafından kesilmişti.

"Seeelllaaaam bebekleriiimmm" diyerek kollarını açarak bize doğru koştu.

Benden bir adım önde duran Bora, Barış ona sarılacak sanıp yüzünü buruşturup tam geri çekiliyordu ki Barış onu iterek bana sarıldı.

"Canımcım çok özledim seni ya ne zamandır görüşmüyoruz."

"Barış daha dün beraberdik" dedim alayla

"Olsun çikolatalı peynirim ben seni hep özlüyorum" diyerek tekrar sarıldı.

Ben ona göz devirip ayrılınca ses sisteminin yanına gitti. O sırada MehmetCan ve Sühan da geldiler.

••••

Yaklaşık 2 saatlik bir çalışmanın ardından bu günlük bitmişti. Fakat Barış sayesinde hem uykumuzdan hemde gücümüzden olmuştuk. Birde daha kafeye gidip orada şarkı söyleyeceğim. Uykusuzluktan bayılmazsam iyidir.

"Gençler bir şeyler mi yapsak ya canım sıkıldı" diyerek dudak büktü Barış.

"Başlarım canına haa uykum var benim git ötede sıkıl." Diyerek kapıdan çıktı Sühan. Ve ardından MehmetCan.

Bora ve Ekin de bana bakıp kaş göz yapıyorlardı. Bende göz kırparak onay verdim. Ve Bora'nın kafa hareketi ile üçümüz birden kapıya doğru koşmaya başladık.

Arkadan Barış'ın bağırma sesleri geliyordu. Bizimse kahkahalar ile koşmaya devam ediyorduk.

YAZARDAN ANLATIM...

Genç kız olanlardan habersiz arkadaşlarıyla eğleniyordu.

Öbür yanda genç adam zaman kolluyordu.

Birde bu haberi nasıl söyleyeceklerini düşünüp kendi kendilerini yiyen 4'lü bir grup vardı.

Bu gençler birbirinden habersiz fakat birbiri ile bağlantılı şeyler yaşarken, hayat çoktan 2 can almıştı bile.

Ölüm kolaydı. Ya bir ip ya bir bıçak veya minicik cam parçası bir ömrü alır götürürdü.

Ya da bir kaza, bir trafik kazası.

Fakat geride kalanlar için hayat hiçte göründüğü kadar kolay değildi.

Bir kısım acı haberi vermek zorunda olanlar, öbür kısım bu acı habere katlanmak, dayanmak zorunda olanlar ve başka bir kısım da teselli etmeye çalışanlar.

Hayat zor, ölüm ani, geri kalanlar bitik...

🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗

Merhaba küçük ailem. Yavaş yavaş büyüdüğümüzü fark ediyorum. Okuyanlar, beğenenler, yorum yazanlar, mesaj atanlar... Hepinize benden kocaman kocaman öpücükler.

Yine kısa bir bölüm ile geldim farkındayım. Sizden çok özür diliyorum😟

Sizleri seviyorum...

-Deli kızınız❤️