HEY JAMIE, IT'S MIKE (COMPLETED)

EIGHTEEN

Mike's POV: 

It's been four hours simula nang umalis ang eroplanong sinasakyan ni Jamie papuntang Singapore. 

Apat na oras palang pala.

Maiksi palang ang oras na hindi kami magkasama ni Jamie pero sobrang parusa na ito para sa akin. Sobrang na mi-miss ko na siya at gustong-gusto ko nang kumuha nang ticket papuntang Singapore ngayon. 

Habang nagtatalo ang puso at isip ko sa kung anong dapat kong gawin, biglang tumunog ang cellphone ko. 

Jamie's calling. 

"Hello.." Sagot ko sa taong nasa kabilang linya.

"Love.. kakarating ko lang nang Singapore.. Nasa bahay ka na ba?" Tanong niya. 

"Wala pa.. Nasa airport pa rin ako.." Sagot ko. 

"Ano? Bakit? Anong ginagawa mo diyan sa airport? Bakit hindi ka pa umuuwi?" Tanong niya. 

"Gusto kong bumili ng ticket papuntang Singapore ngayon Love.. Gusto kitang sundan ngayon diyan.." Sagot ko. 

Natawa siya. 

"Ito naman.. parang apat na oras palang eh.." Sagot niya. 

"I know.. Pero I miss you so bad.. I want to see you now.." Sagot ko. 

She took a deep breath. 

"I miss you too.. I am missing you right now.. I also want to see you.. I want to hug you.. I want to kiss you.. I want to be with you.." Sagot niya. 

"Then.. I'll go buy a ticket and I'll see you in a bit.." Sagot ko. 

"Sigurado kang gusto mong bumili ng ticket? Gagalawin mo 'yong savings mo? Akala ko para sa kasal 'yon?" Tanong niya. 

Darn! 

Tama siya. 

"It is for the wedding.. Pero anong gagawin ko? Namimiss na kita.." Sagot ko. 

"Love.. Sandali nalang ako dito.. When I am done here, I promise you that you'll be my priority.." Sagot niya. 

Tumango ako. 

"Okay.. Then I guess.. for now.. all I can do is to wait for you to come back.." Sagot ko. 

"Yes.. At wag kang mapapagod maghintay sa akin.." Sagot niya. 

"Don't worry.. I won't.." Sagot ko. 

"Thank you.. And I have to go Love.. Nandito na 'yong susundo sa akin.. I'll call you kapag nasa hotel na ako.." Sagot niya. 

"Okay.. Take care.. I love you." Sagot ko. 

"I will.. I love you too.." Sagot niya.

-------------------------

Jamie's POV: 

Pagkatapos naming mag usap ni Mike sa telepono agad akong sumakay ako sa shuttle na provided nang company. 

"Good afternoon po Ma'am Jamie.." Bati sa akin ni Kuya Nestor na company driver ng Garcia Corp. 

"Magandang hapon din po Kuya.. Kamusta po kayo?" Tanong ko. 

"Okay lang po Ma'am.. Kamusta po ang byahe niyo?" Tanong niya. 

"Okay lang po.. Nga po pala, ito po.. Para sa inyo.." Ika ko sabay abot ng isang paper bag na may lamang pasalubong galing sa Pilipinas. 

"Nako Ma'am.. Salamat po.." Sagot niya. 

"Walang ano man ho Kuya.. Kamusta po ang hotel?" Tanong ko. 

Panandaliang natahimik si Kuya Nestor bago sumagot sa akin. 

"Nako Ma'am.. Eh.. Marami po ang naging problema simula nung umalis kayo.." Sagot niya. 

"What? Bakit po? Anong nangyari?" Tanong niya. 

"Kasi Ma'am.. Nagkadayaan po sa mga materyales.. Hind ko po alam ang buong kwento pero ayon po ang narinig ko.." Sagot niya. 

Tumango ako at hinilot ang sintido ko. 

Stress! 

"Sige Kuya.. Doon niyo nalang po ako ihatid sa building.." Sagot ko. 

"Nako Ma'am.. dapat po siguro magpahinga muna kayo.." Sagot niya. 

"Hind Kuya.. Okay lang ako.. Gusto ko pong puntahan ang building at tignan ang problema.." Sagot ko. 

Tumango siya. 

"Sige po Ma'am.. Kung iyan po ang gusto niyo." Sagot niya. 

****

Nakita ko ang ilang sa mga kasamahan ko sa trabaho nang narating ko ang site. 

"Jamie.. What are you doing here?" Tanong ni Blake. 

"I am here to see kung anong problema." Sagot niya. 

"Look.. Delikado ngayon dito.. Anytime pwedeng bumigay ang 4th floor.." Sagot niya. 

4TH FLOOR? 

Area ko 'yon! 

"Ano? Bakit bibigay? Ako ang humawak nang area na 'yon! Impossibleng bumigay 'yon dahil ang titibay nang materyales na ni-request ko para sa area na iyon." Sagot ko. 

Tumango si Blake. 

"Alam ko.. At wala sayo ang problema.. Nasa engineer na nag handle nang area na iyon.. Dinaya niya ang lista nang mga materyales.. Ibinulsa niya ang ibang pera na budget sana para sa 4th floor.." Sagot ni Blake. 

That bastard! 

"I want to see the area.." Sagot ko. 

"NO! Are you crazy?! Delikado nga!" Sagot ni Blake. 

"Look.. I'll be quick.. Just 2 minutes.. Hindi naman siguro guguho ang gusaling iyan sa loob ng dalawang minuto diba?" Tanong ko. 

"No! I won't risk it! Delikado Jamie!" Sagot ni Blake. 

At dahil nga matigas ang ulo ko, hindi ko pinakingan si Blake. Tumakbo ako sa loob ng building at agad na dumerecho sa 4th floor. On my way to the danger area, may nakitang akong yellow helmet. Kinuha ko iyon at isuot. 

Narating ko ang 4th floor at nakita kong may mga cracks na ang mga pader at haligi nito. Naitayo at natapos na kasi ang 5th to 9th floor, marahil ito ang dahilan kung bakit nahihirapan at nabibigatan na itong 4th floor. 

That explains the cracks.

 Bilang architect alam na alam ko rin na marupok nga ang pagkakagawa nitong area. May mga hollow area's din na hindi masyadong na fill nang semento. 

I'll give this area a month or so, bibigay na ito. 

When I heared more cracking sounds, I decided to vacate the area. Nagmadali akong tumakbo papunta sa ground floor. Sa tansya ko may area na bibigay pero hindi naman ang buong 4th floor. 

Tumakbo ako hanggang sa narating ko ang stairs papuntang second floor. At this point, may mga debris nang nahuhulog sa ulo ko. 

Diyos ko.. wag naman muna.. 

Malapit na ako sa first floor at naririnig ko na ang sigawan nang mga taong nagta-trabaho sa area na iyon. 

I am almost out of the building. 

Almost out..

But I didn't make it.. 

Something hard fell on my head at doon na ako nawalan nang malay.. 

Before everything went black, isa lang ang naisip ko. 

Si Mike.. 

Nasa harap siya nang altar at naghihitay sa akin.. 

-------------------------