Chasing Fire (Completed)

Chapter 7

First Time

"M-Marco..." I nervously called him.

He didn't look at me. Tanging ang mabibigat niya lang na paghinga ang naririnig ko. I saw how his jaw clenched when I called him.

He really is sexy everythime he do that. Oh damn it Vienna! It's not the time to fantasize about him!

But I won't deny it. I am playful and happy go lucky when it comes to him. Pero kapag ganito siya? I can't understand myself. My heart is beating so wild and it's so hard to breath I'll nearly faint.

"Marco, why d-did you bring me here? And why are you mad-"

Ngayon ay nilingon niya na ako at hindi nakatakas ang bahagyang galit sa mata niya.

Bakit ano bang ginawa ko? Anong ginawa ko na ikinagalit niya?

What did I do so wrong this time? Bakit ba ang laki laki ng problema niya sa akin at palagi siyang nagagalit? Is it because I'm annoying? Like all his ex girlfriends?

Then it hit me. Na wala nga akong pinagkaiba sa ibang babae niya. I'm so pathetic chasing him though he doesn't want me. Kaya nga nakipaghiwalay siya di'ba?

"What did I do? Yung pagtatanggol ko sa sarili ko? Why are you so mad because of that? I just defended myself! Because I feel humiliated! What is wrong with that?!"

He groaned in frustration.

"That's not what I am angry about! Damn it. I'm not mad at you."

"Then what? Ba't ka galit?" Agad kong tanong, mas mahinahon.

"Nothing. Forget it." He seriously said.

"What do you mean wala? Say it straight to the point para maintindiahan ko!"

"Fuck it Vien." Mahina niyang sinabi na ngayon ay mas kalmado na. "Why am I even doing this. Ba't ba ako yung mas galit kesa sa'yo." Sabi niya at iniwas ang tingin sa akin.

Oo nga! Bakit siya nagagalit? Am I making a progress?

Pinagliitan ko siya ng mata. I crossed my arms before speaking. "You. Are you are finally falling for me? That's why you're concerned sa kung ano'ng mga sinabi ni Kylene sa akin?" I smiled.

Nilingon niya ulit ako at wala na ang galit sa mata niya. Hindi ko na ulit alam kung anong nararamdaman niya.

I am always fascinated by his eyes. Gustong gusto ko ang medyo brown na kulay nun. Mapupungay ang mata niya at malalim na sa lalim noon ay nahulog ako at hindi ko na magawang umahon pa.

"Get out." He said.

Siya yung nagpapasok sa akin dito tapos papalabasin niya ako? No way!

"Ihatid mo nalang ako please?" I was hopeful.

"No. Get out." Sabi niya ulit.

No you can't make me do that again.

"Ayaw." Sabi ko at ipinikit ang mata at pekeng humilik para isispin niya natutulog ako.

Wow your're so smart Vienna.

At napangiti nalang ako nang narinig ang pagbuntong hininga niya at ang pagkabuhay ng makina ng sasakyan.

And because of faking a sleep, hindi ko namalayang totoo na pala akong nakatulog.

It's cold.

I hugged myself while my eyes are still closed. May naramdaman akong mainit na dumapo sa katawan ko kaya agad ko iyong itinabon sa sarili ko at nawala na ang lamig na nararamdaman ko.

Nagising ako at unti-unting idinilat ang mata ko. I yawned and I noticed a black hoodie fell from my lap because of what I did.

I realized that I am inside a familiar car. Not inly familiar but I'm inside Marco's car! I'm sure of that!

Agad kong kinuha ang nahulog na black hoodie at nilingon ang driver's seat. And there. I saw Marco resting his head on the back rest and his eyes closed.

Nilingon ko ang paligid at nakita kong nasa labas kami ng gate ng bahay. Did he drove me home? At nakatulog ako kaya hindi niya ako ginising at nakatulog siya dahil sa paghihintay? Hmm. I smiled at that thought. Ang assuming ko talaga, and I'm aware of that.

I turned to Marco again and I saw how sexy he is on that position. His natural reddish lips were slightly parted. The streetlight illuminated half of his face that made him look like an art. His brows slightly ceased and how his lashes curved from his eyelids made him look so damn beautiful. Dagdagan pa ng panga niya na gustong gusto ko sa tuwing umiigting.

Napansin kong naka white shirt nalang siya ngayon. Napatingin ako sa hawak kong hoodie at pabalik kay Marco. Did he... Oh my!

I smiled like an idiot. Kulang nalang humagikhik ako na parang witch dito. Pero pinigilan ko iyon dahil baka magising siya.

Ang kaliwang kamay niya ay nakahawak sa manibela at ang kanang kamay naman niya ay nasa hita niya. I looked at his right hand and I am so tempted to hold it.

Unti-unti kong inilapit ang kamay ko doon para mahawakan iyon ngunit bago ko pa magawa ay nagsalita na siya na bahagyang nagpagulat sa akin.

"You're awake. Now get out. And... wear my hoodie, malamig sa labas. Baka magkasakit ka at maging kasalanan ko pa." He said while his eyes are still closed.

I made a face. Ang lapit ko na eh!

Sinuot ko nalang iyon kahit sobrang laki sa akin. Lagpas kamay ko iyon at halos pumantay na sa dress na suot ko. And by the way, I love the smell of it. Amoy Marco.

"Thank you Marco!" I happily said at sinamantala na nakapikit pa siya, I softly kissed him on his cheek.

Dumilat siya at nilingon ako. His jaw clenched and that made me smile wider. Bago pa siya makapagsalita ay lumabas na ako ng sasakyan niya at kinawayan siya bago pumasok ng gate.

Naglakad na ako papasok sa kwarto ko. It's past eleven and I promised daddy na uuwi ako ng ten thirty. Pero hindi niya naman to malalaman so it's okay.

Nang nakaabot ako sa kwarto ay agad kong hinubad ang hoodie ni Marco at niyakap iyon habang inaamoy. Ang bango talaga.

Inilagay ko iyon sa kama ko at naglakad na papuntang banyo para makaligo. And I halted when someone messaged me.

Bumalila ako sa kama at kinuha ang purse ko na nandoon para kunin ang phone ko. The message is from an unknown number.

'How are you Vienna? Do you miss mommy already? Don't worry, we'll see each other again soon.'

Napatulala ako sa nabasa. This is the first time that she communicated with me after she left me and daddy eight years ago. And I missed her so much.

"Mommy..." I whispered.