I'm not a HE

Chapter 41

Kaylin's POV

"Hey sleepy Sky, you're allowed to be mad. You can curse me. Thank you for being the reason I smile and I'm sorry for hurting you over and over again. Baby we had the right love at the wrong time. I'm leaving for a while so I want you to be healthy. Live your life and do what makes you happy.

Let's see who's living a normal life 8 years from now. And don't cheat, I'm watching you. So Please Take care of yourself.

Hey don't cry, remember you didn't lose me, I lost you. I love you"

Wala na akong ibang maramdaman habang binabasa ko ulit itong Iniwan niyang sulat. Iniwan na naman niya ako. And what? 8 years? 8 fu***** years!!!

Alam ko kung bakit niya ginagawa ito. Gusto niyang mabuhay ako ng normal sa loob ng walong taon. Gusto niyang maniwala akong buhay siya. Iniisip ba niyang makaka move on ako at makaka limutan siya sa loob ng walong taon?!

"Kaibigan tama na inom. Makaka sama na yan sa kalusugan mo eh"

"Avigail! She left me! Iniwan na naman niya ako! Ganon ba ako kadaling iwan? Beb?! Kaibigan?! Am I not worth it! Naging Masama ba akong kasintahan?!!"

"N-no"

"Then why?!"

"Kaloka mali ang lines mo Kaylin, dapat pangit ba ko? Kapalit palit ba ko? Dapat gan-- sabi ko nga shut up Bell"

Natulad na ata ako Kay Ashgray na tingin palang nakaka matay na. Tumitigil sila sa sasabihin nila pag Tinignan ko sila ng Masama.

"Pero tama na nga ang inom" Pigil pa sa akin ni Avigail

"Gusto ko pa uminom eh" Sabi ko sabay inom ulit. Ngayon lang ako nagkaganito

"Okay lang kung Alak ini inom mo eh. Pero Beb C2 yan! C2! Nakaka UTI yan! " Sabi ko nga hindi ako umiinom ng alak diba. Dahil sa C2 palang lasing na ako.

"UTI? Umasa Tapos Iniwan?"

Hahahaha May UTI nga ako. At baliw na din ata ako. Ganito ba nagagawa ng broken hearted? Sa Sobrang sakit wala ka nang maramdaman.

"Nice sa hugot But Kaylin ano ngang gagawin mo pag nawala siya?" Tanong naman ni Bell

"I. . . .I don't know" Hindi ko talaga alam. Hindi ko ma imagine ang buhay ko na wala na siya sa Mundong ito. Alam kong maling gawing Mundo ang isang tao pero bakit ganito padin ako? I love her so much.

"That's why she left. Minsan iniisip ko din na balak mong sumunod sa kanya o kaya naman buhay ka nga pero parang hindi. Yun ang ayaw niyang mangyari sayo. Hindi ko alam kung anong plano niya but I understand her"

"She's being unfair. Hindi ko alam kung maniniwala pa ako sa kanya. 8 years? Ang sabi ng doctor hindi na siya aabot ng isang taon!! Kaya nga todo Kumbinsi ako na magpa opera siya kahit maliit lang ang chance"

Gusto kong kumapit sa 5% na chance niyang mabuhay pag nag pa opera siya. Kahit na hindi na niya ako maalala o ma paralyse siya Aalagaan ko siya habang buhay.

"But what if nag decide siyang mag pa opera na? If naging successful Babalik siya sayo and if hindi naman. . . . "

"Gusto niyang maniwala ako na buhay pa siya. Gusto niyang umasa ako ng walong taon sa wala"

Yun ang plano niya. Ang mabuhay ako ng wala siya. Gusto niyang kalimutan ko siya.

She underestimate my love for her. Kahit lumipas pa ang Ilang decada hindi ko siya makaka limutan.

Kahit baliktarin ko ang Mundo mahanap lang siya gagawin ko.

"Hey San ka pupunta?" Pigil sa akin ni Avigail