I'm not a HE

Chapter 42

"So what did you do for the past 8 days?" Tanong niya sa akin. Ramdam ko na ang hina ng boses niya. She's tired but still fighting.

Naka higa lang kami ngayon gaya ng dati. She's laying on my chest listening to my heartbeats while I plays with her hair.

"Really?! 8 days lang yon? Feeling ko 8 years na eh" it feels like forever. Pano pa kaya kung 8 years 

"Crazy. Sobrang bagal nga eh. Feeling ko 8 hours lang ang lumipas" she whispered. I kissed her forehead.

"So why 8 years? Bakit hindi 5 years or less?" Pwede naman kasing 5 years lang bakit may butal pa?

Tumingin ito sa akin at hinalikan ako sa lips.

"Infinity. My love for you is not just something that last a long time, but actually forever.  And umaasa ako na makaka limutan mo na ako sa panahong iyon. 29 ka na that time if ever, you can move on. Baka maka hanap ka ng ibang katulad ko"  she said sincerely

"I won't. Aasa parin ako everyday. And I don't want someone like you. I want you" Pinilit kong hindi umiyak para sa aming dalawa. Ayoko munang umiyak ngayon. Dapat masaya lang.

"But Baby I want you to li-"

"I will. But not with someone else" Pigil ko sa kanya. Alam ko ang gusto niyang mangyari. Gusto niyang mabuhay padin ako ng normal. Ang mag mahal at sumaya sa piling ng iba. Kaya kong mabuhay pero hindi ang umibig pa.

"Skyra--"

"Shhh just trust me. Do you trust me? Please sagutin mo na yan ngayon" Every time kasi na tinatanong ko siya kung may tiwala siya sakin before ay magka away kami kaya naman hindi niya ako sinasagot.

"Fine. I trust you. Lagi naman" Napa ngiti nalang ako sa sagot niya. Finally.

"Thank you. Take a rest for a while. Puntahan ko muna sila"

"Who?" Takang tanong niya.

"Your friends and partners together with my 2 monkeys" Sabi ko bago tumayo. Hinalikan ko muna siya bago lumabas ng kwarto.

Ang alam ko kaya ako nandito eh balak mag propose ni River Kay Atarah. Yun kasi ang sabi nila.

Pag labas ko ng bahay ay andon lang sila sa parang garden habang nag uusap usap. Hapon palang pala akala ko gabi na

"Hey! So pwede ko bang tanungin kung alam niyong lahat na andito siya?"

"No! Si Atarah ang may sala. Inosente kaming lahat" sagot agad Ni Bell

"Yup. Wala silang alam nung una. Ako lang ang Sinabihan ni Ashley, but I think nalaman din ni Zhafire kaya niya ako iniipit noong huling humingi ka ng tulong sa amin" Nung una? So alam na nga nila pero wala man lang nag sabi sakin

"Magaling ang investigator ko. Alam kong may rason si Ashley kaya hindi ko agad sinabi and I trust Atarah" Sabi sa akin ni Zhafire. Kaya pala lagi niyang binabanggit si Atarah noong araw na yon.

"I asked what will you do pag nag kita kayo and na satisfied naman ako sa sagot mo. But that's not my real reason. It's Ashley, she's dying. Mula ng malaman niyang may taning na ang buhay niya alam ko ang gusto niya. She wants to die happily. Pero ngayon hindi. Hindi siya lumalabas ng kwarto at wala din siyang ibang kina kausap"

"You mean wala pa din siyang balak mag pa opera?!" Tanong ko.

"Wala siyang sinasabi sakin. Kaya naman na isip ko na sabihin na sayo"

So kung sakaling hindi ko siya nakita ngayon may chance na umasa lang ako sa walong taong binigay niya. She's still scared.

Papasok sana ulit ako sa loob para kausapin siya pero pinigilan nila ako.