20:56 01-22-18
I have thought and learned na ikaw lang ang may responsibilidad sa buhay na meron ka. So whatever happens to you is just the result of your choices and decisions. Masaya , malungkot o kung ano pa mang emosyon ang gusto mong pairalin in the end ikaw at ikaw lang parin naman yan. Yes other people is most of the factor that affects you but still ikaw parin ang mag poproseso nito. Masaya ka? Well great. Malungkot ka? Pasayahin mo sarili mo. Depende sa kung anong gusto mo. Normal lang naman yan. Pero di yan yung point...
The point is... Para sa mga depress, at kung ano pa... Kahit gaano kalupit na counseling, advice, interogation o comforting sayo kung di ka matututong i comfort yang sarili mo walang mangyayari you'll just end up bulagta kana at walang misa sa burol. (If ya know watt i mean?)
Really, the point is HELP YOUR SELF. Di sa lahat ng pagkakataon andyan yung mga tao para tulungan ka, damayan ka or what.
Ewan ko na...
The truth is i don't really like being helped. Feeling strong ako e, kala ko kaya ko dalhin lahat ng mga bagay, hinanakit, sama ng loob, inis at kung ano ano pa. I dont really want to face them so kahit na alam kong masakit at mabigat hinahayaan ko nalang thinking na 'wala naman yan, at okay lang yan.' Sa dinami dami ng ganyang linyahan. Ayun i end up di na makahinga, di na makangiti, maka kilos. Bigat na eh. Diko na alam kung san nag mu-mula diko na alam kung san huhukayin dahil sa dami nila. Daming nag tatanong, nag tataka, 'anong nangyari sayo?' 'Nagbago ka.' Ibigsabihin yung maskara sira na, di na kinaya bigat e. Bigat sa puso. So ako pinipilit ko paring mag panggap hahaha uma-acting na mascot na walang costume hahaha. Nire-reject ko silang lahat, mga gustong tumulong tinatawanan ko showing them na okay lang ako... At walang problema. Ewan ko. Basta i end up opening up to the right person of course na alam kong makakatulong sakin. Reaching people na alam kong isa sa mga reason na nagpapabigat sakin... Mas madaling mag sabi kaysa mag tago. I dont know if you understand pero that how i helped my self by Opening up my self. I've been so close kasi. Laging me myself and i. Sa mga nakakakilala sakin tanong nila 'pano mo nagagawa yan? Kung ako di ko kaya yan'. Like duhhh kala mo lang. Ang sarap huminga ng maluwag . Magaan yung pakiramdam. "Ikaw lang yung may responsibilidad sa buhay na meron ka" so make the right decisions. Kung pinili mong mahirapan well wag kang magreklamo and don't expect people na tutulungan ka ng tao palagi.
Biglang pumasok sa isip ko. "No man is an island" di ko alam kung san ipapasok. Well relate mo nalang sa ibang aspect na marerelate mo. I cant explain the exact situation e. Hahaha
Just smile.
SignOut:21:25
HELP.YOURSELF 👌
BINABASA MO ANG
Read and Think
Non-FictionAng Read and Think ay isang isang uri ng blog (informal diary-style text entries ) kunsaan napapalooban ng mga pananaw (ko) sa iba't ibang aspeto ng buhay (ko). Ang librong ito ay binuo lamang ng aking mapag-isip na utak na aking isinalin sa mga let...
