Butterfly's Wish | meanie

O16

Ngayong araw ay matatapos na ang bucket list ko. The last on my list is to go to my parents kaya't kasama ko si Mingyu dito sa bilihan ng bulaklak. It's been a while since I last visited my parents.

It's already 4 in the afternoon. Nakabili na kami ng bulaklak at kandila. Nilandas na namin ni Mingyu ang daan patungo sa magulang ko. Sinindihan naman ni Mingyu ang kandila.

Binaba ko na ang bulaklak, "Hello Ma, Pa. Kamusta na po kayo? Pasensya na po ngayon at ngayon lang po ulit ako nakabisita. Ito po pala si Mingyu,"

Ngumiti naman si Mingyu at lumuhod, "Hello po. Ako po pala ang pinakagwapong labidabs ng anak niyo." Natawa nalang ako dahil sa sinabi niya. Totoo naman kasi na labidabs ko siya at gwapo siya. Ssh lang kayo. Hehe.

Umupo naman kami ni Mingyu sa damuhan at dinaramdam ang hangin. It was an comfortable silence when Mingyu decided to break it.

"Wonwoo, may gusto sana akong sabihin sayo. Promise me you'll still smile after this, okay?" Kinakabahan man ako pero hinayaan ko siyang ipagpatuloy ang sasabihin niya.

"Wonwoo. . ." Tiningnan niya ako ng matagal. "Do you ever wonder who I really am?" I gently nodded.

"I can't tell you unless nasa huling list na tayo and here it is. Last na 'to sa bucket list mo and believe me, ayaw ko man umalis. . . I have to." He smiled bitterly as he looked into the sun.

"Wonwoo, I already left this world 2 years ago."

W-what? "I know na magugulat ka. But I'm forbidden to say the truth unless we're at the last stop. The day we met, was the day I got reincarnated."

He is. . . what? This is too much, reincarnated? "I already died 2 years ago, nabangga ako ng kotse. Do you remember the piece of newspaper that you found? Ayun 'yon."

Memories hit me up at nanlaki ang mga mata ko.

"You. . . you're the boy who saved me?" Ayoko ng marinig pa ang iba niyang sasabihin dahil ang hirap paniwalaan. Sobrang hirap.

"I am. But then, masyado ng huli ang lahat dahil dead on arrival. Hindi mo pa ako kilala noon pero mahal na kita non, hindi mo ako napapansin na lagi akong nakasubaybay sayo, at kaya din kita kilalang-kilala, ay dahil lagi kitang sinusubaybayan."

Now. . . lahat ng tanong ko ay nasagot na. Now I know why Mingyu does ring a bell. He. . . He saved my life. Hindi kasi ako tumitingin sa dinadaanan ko nun at nagulat nalang ako ng biglang may tumulak sakin.

And I saw a boy's body. . . covered by his own blood. "The reason why you didn't knew it was me ay dahil bago ako nabangga ay nawalan ka ng malay." He smiled at me and here I am, tearing up.

"Seokmin and I are bestfriends. I asked na wag sabihin sayo dahil kapag nasabi niya sayo ay mawawalan ka ng ala-ala at babalik na ako sa dapat ay kinalulugaran ko na ngayon. I even saw your parents, they asked me to look for you. Pinapasabi nila na mahal na mahal ka nila. They're happy there,"