A N A F O R

I-Kesit

Arkamdan gelen ayak sesleriyle irkildim.
Bu yine beni bayıltan kişiydi.
Arkamı döndüm.

"Kimsin sen, benden ne istiyosun."

"Seni at gözlüklerinden kurtarmaya çalışan biriyim." dedi. Gözleri mavi, ve uzun boyluydu.
Hoş biri die düşündüm içimden. Üstünde siyah bir sweatshirt ve siyah pantolon giymişti. Siyah şeyler sanki gözlerinin güzelliğini ortaya çıkartmıştı.

"Sana kimsin dedim bana doğru düzgün cevap ver." diye bağırdım. Sesim yankı yapıyordu, bu boş evde.

Beni ormanda kimselerin olmadığı bir eve sürüklemişti. Aslında buraya kendi isteğimle gelmiştim. Ama yinede onun yüzünden di.

"Kes sesinide beni dinle.
Senin o çok güvendiğin kocan varya."

Sözünü kesip "artık ona güvenmiyorum artık eminim benim arkamdan bir iş çeviriyo"

"Hadi canım,bende sana bunu anlatmaya çalışıyorum"

"Benimle düzgün konuş"

"Sen bugün buraya onları görmeye geldin dimi?
Gerçekten çok salaksın.
Sen kime güveneceğini bilmiyosun.
Seni buraya aklını başına getirmek için çağırdım.
Kocanı ayartan ve elinden alan kim biliyor musun,ha biliyomusun?"

"Söyleme istemiyorum." dedim, çünkü buna hazır değildim, kaldıramazdım. Belkide kendim arayıp bulmalıydım.

"Bazen bir şeyleri en uzakta değilde, en yakına bakmanı tavsiye ederim.
Belki o zaman o kişiyi bulursun."