PİSKOPAT SEVGİLİM

İtiraf

İçeriye doğru her adım attığında ben bir adım geri gidiyordum.
Yaptığım hataydı,ama bunca şeyden sonra onunla yine yan yana olamazdım.
"Benden neden kaçtın" dedi ve bu anda eve tamamen girmiştik.Kapıyı kapattı.
"Bak,ben korkmuştum.Ve seninle bu konudan konuşamazdım"
Dedim ve salona geçip koltuğa oturdum.O da tekli koltuğa geçip şakaklarını ovmaya başladı.
Çok yorgun gözüküyordu,hatta onu ilk defa bu kadar yorgun görmüştüm.
Gözleri ağrıyo gibi gözüküyordu,sanırım onunla konuşmayıp bir anda çekip gitmek hataydı.
Belki de onun suçu değildi,onun bu hali beni korkutuyordu.sonunda gözlerini bana dikti ve
"Gidelim" diyip kalktı.Cidden açıklaması bile yok muydu?
"Ben hiçbir yere gelmiyorum.Sen bana açıklama yapmak zorundasın"
Olduğu yerde kaldı ve yavaşça bana döndü.
"Seni burda yalnız bırakmayacağımın farkındasın,dimi?"
"Ne yani bana değer mi veriyosun?"
Diyip kalktım ve ukala bir şekilde gülerek ellerimi belime koydum.
"İnan buna gülücek çok insan tanıyorum,mesela ben" dedim ve gülmeye başladım.
Beni sadece oyuncak olarak gördüğü belliydi,sormama bile gerek yoktu.
"Beni oyuncak olarak görd-" o saçma ukala gülüşümle bu cümleyi söylerken bana öfkeli bir şekilde bakıyordu.
Yanıma geldi ve elinle ağzımı kapattı.
"Sakın,Sakın bir daha aynı şeyi söyleme.Ağzını gidene kadar kapalı tutmazsan ben kapatırım.Şimdi burdan gidiyoruz" dedi ve geri çekildi.
Yaptığı harekete şaşırmıştım,beni oyuncak olarak görüyordu belli ki.Ya da ya öyle değilse?aklıma gelen saçma fikirle koridorda yürüyordum.
Yoksa osmana karşı bir şeyler hissediyor olabilir miyim?
Bu cümleme kendi kendime gülüp valizi alıp çıktım.
Saçmalamayı seviyordum belli ki.Osman bana neden gülüyorsun der gibi bakınca suratım düştü.
"Gidiyoruz,bu çocuğun kim olduğunu ve burda ne işin olduğunu da konuşucaz"
Dedi.
Hata yaptığımı sanmıyordum ama,hiçbir şey demeden ortadan kaybolmam saçma oldu.
Arabaya bindik,Korksam da osmana dönüp "Şey,benim merte haber vermem gerek.Bak kaç gündür ondayım ve böyle yapmam cidden ayıp olucak"
"Benim telefonumla ara" diyince telefonumu açtım ve onun kini de aldım.
Hemen aradım.
"Alo,dila şimdi eve girdim.Nerdesin sen?eşyaların da yok"
"Mert sorun yok,bi arkadaşıma gitmem gerekiyo.Sana haber vermeyi unuttum,her şey için saol"
"Ne demek,okulda görüşürüz.Kendine dikkat et"
"Tamam,görüşürüz" dedim ve telefonu osmana geri verdim.
Ağzımı açmaya bile korkar olmuştum.
"Beni kısıtlama hakkına nerden sahip oluyorsun?"
Dedim.Çok saçma bi soru olmuştu,osman da öyle düşünmüş gibiydi.
"Seni kısıtlamıyorum"
"İstediğim kişiyle kalmama izin vermiyosun mesela"
Arabayı durdurdu.
Bana döndü "bak dila,sen bunları düşünmüyosun ama bir erkeğin evinde bir kız kalıyorsa erkek muhakkak elde etmek istiyordur."
"O sadece dostum"
"Niyetini anlayamadığın birisi,bunu senin yerine düşünebilecek bir yaştayım"
"Bende öyle"
Gülümsemişti,gülümsemenin ona ne kadar yakıştığının keşke farkında olsa.
"Bak anlaşalım,bir daha sormadan benden kaçmak yok.Seni yine bulurum,sorun değil.Ama gitmezsen,istediğin soruları cevaplıycam.Ne istersen"
İçine melek mi kaçmış diye düşünüyordum,merak ettiğim birçok şey vardı.Ama onunla da kalamazdım.
"Cevap?fazla zamanım yok.Eğer gelmezsen de,benden tamamen kurtulacaksın.İstediğin kişiyle istediğin şeyi yapıcaksın"
Anlaşma mantıklı geliyordu,aklımda tonlaaaarca soru vardı ama aynı şekilde ondan,tüm bu aksiyondan kurtulabilirdim de.
"Cevabını söylemiyceksen,Hayır kabul ediyorum" dedi ve arabayı çalıştırdı
"Hayır,dur" dediğimde arabayı durdurdu.
"Tamam,kabul ediyorum."
Gülümsedi.Onunla kalma fikri beni korkutsa da,merak ettiğim şeyleri öğrenip ondan kurtulabilirdim.
Bi evin önüne gelmiştik,tahminen osmanındı.
Ev cidden çok güzel gözüküyordu,"Burası senin mi?" Dedim şaşırarak.
"Hepsi benim" dedi ve bahçeye girdik.
"Sen ne iş yapıyosun,sonuçta avukat falan olsaydın böyle yerlerde yaşamazdın.Bin tane araban var ya" dedim.
Cidden de öyleydi."Bunu konuşmamız için çok erken,ama iyi işler yapmadığım kesin"
Dedi ve bana döndü.Eve girmiştik.
Işıkları sönüktü.Yanıma baktığımda osmanın yok olduğunu gördüm
"Osman!,nerdesin"
Işıklar yandı,ev büyüleyici gözüküyordu.
Salon oldukça büyüktü ve eşyalar da cidden mükemmel gözüküyordu
"Noldu?" Dedi yanıma gelip
"Bi an seni göremeyince"
"Özledin mi?"
Dedi ve gülmeye başladı,bende bunun üstüne gülmüştüm."Hemde nasıl ya,burnumda tütüyosun"
Bu daha çok gülmemize sebep olmuştu.
"Keşke hep böyle olsan" dedim en sonunda.
Osman bana döndü,suratı düşmüş gibiydi.
"Keşke" dedi ve valizimi aldı.
"Eşyalarını benim yan odama koyuyorum,yarın sabah dolaba yerleştir" diyip yukarı çıktı.
Salona geçip etrafı incelemeye başladım.Ortalık biraz dağınıktı.
Osman en sonunda gelinde ona baktım,üstünü de değişmişti.Üstünde hiçbir şey yoktu,bu biraz değişik gelmişti.
"Bence üstüne bişey giymelisin" diyip gözümü televizyona diktim.
"Bence böyle de konuşabiliriz" dedi ve tam karşıma oturdu.
"Herneyse,seninle burda cevabını öğrenmek istediğim sorular için bir aradayım."
Güldü ve bana bakmaya başladı.
"Ne var" dedim ve bende gözlerimi ona diktim.
"Yerinde kıvranıyosun" dedi ve arkasına yaslandı.
"Anlamadım?" Dedim,şaşırmıştım.
"Yerinde kıvranıyosun dedim" dedi ve gülümsedi.
"Neyse konuyu kapatalım bence" dedim ve bende arkama yaslandım.
Bu konu saçma yerlere gideceğe benziyordu.
"Bence de,neyi sormak istiyosun?" Dedi rahat bir tavırla.
Aklıma hemen deniz gelmişti,denizin cenazesinde fenalaştığım o an aklımın ucundan geçti.
"Denizi kim,neden öldürdü."
Bu soruyla aramız ciddileşmişti.Osman derin bir nefes aldı.
"Bilmiyorum,Araştırıyoruz ama daha hiçbir haber yok.Bunun sebebini inan senin kadar bende öğrenmek istiyorum.Ve en önemlisi kimin yaptığını"
Dediklerine inanmıştım,osmanın yapmayacağına  emin olmak içimi ferahlatmıştı.
"Anladım,eğer herhangi bir şey bulursan lütfen bana da söyle"
"soruların bittiyse,işim var" dedi.Kaçmaya çalışıyordu.
"Bitmedi,1 soru için burda değilim"
"Sor o zaman"
"Beni neden yanında istiyorsun?"
Bu sorumla derin bir sessizlik oluştu.
"Yanımda birçok kız oldu,ama sende farklı bir şeyler var" bu sözü heyecanlanmama neden olmuştu.
"Ne iş yapıyosun?"
"Bunu başka bir zaman konuşuruz"
"Bana cevap vericeğini söylemiştin"
"Zamanı değil"
"Öyleyse gidiyorum" dedim ve ayağa kalktım,kapıya doğru giderken beni kolumdan yakaladı ve kendisine çekti.Tam o an dudaklarımızın birbirine değmesine çok az kalmıştı.
"Bazı şeyleri öğrenmen için çok erken"dedi.
Bu yakınlık beni rahatsız etmişti ve geri çekildim.
"Sen öyle diyosan" dedim fısıltıyla.
"Ben yatıyorum,sana iyi geceler"
Merdivenlerden yukarı çıktım ve odaya girdim.Yatağa kendimi attım ve uykuya daldım.
-OSMAN'DAN-
Giderken onu izliyordum,fazla meraklıydı.Koltuğa uzandım ve tavana dik dik bakmaya başladım.
Babasınla iş yaptığımı,ve yine bu işler yüzünden gittiğini bilseydi benimle konuşmazdı.
-DİLA'DAN-
Perdeden süzülen ışık gözüme gelirken huysuzlanarak uyandım.Allahtan bugün okul yoktu,"Ev değiştirmekten kusucam" dedim kendi kendime ve tuvalete girip elimi yüzümü yıkadım.
Geri dönüp valizimdeki eşyalarımı dolabıma yerleştirdim.
İçerden ses gelmiyordu,herhalde kalkmamıştır diye düşünüp odadan çıktım.Tahmin ettiğim de olmuştu.
Mışıl mışıl uyurken bende ikimize de tost yaptım ve salona geçtim.Sabah sabah televizyonda hiçbir şey olmadığı içinde boş boş bakıyordum.
"Günaydın"
Üstünde yine hiçbir şey yoktu,böyle gezmesi saçma geliyodu nedense.
"Sana da günaydın,üstüne bi şey giyseydin keşke"
Tostumdan bi ısırık daha aldım.
"Gerek yok,çıkıcam zaten"
Nereye gidiceksin diye sorma fikri saçma gelmişti,bu yüzden de "Sana da tost yapmıştım"
Osman gelip yanıma oturdu.Tostu alıp arkasına uzandı.
"Okula devam edicek misin"
"Tabii ki"
"O zaman seni götürüp getiricek birini ayarlamam lazım"
"Buna gerek yok"
Yanıma biraz daha yaklaştı.
"Şu sıralar,özellikle denizin ölümünden sonra senin yalnız gitmene izin vermem"
Sessiz kalmıştım,sanırım haklıydı.
"İstediğin olsun,ama sadece okula gidip gelirken" dedim ve tostumdan bi ısırık daha aldım.
"Mertle de fazla yakın olmanı istemiyorum"
"Niyeymiş ya" diyince elini sırtıma koydu.her kelimesinde elini aşağı doğru indiriyordu.
"Çünkü"
"Canım"
Eli kalçama çok az bir mesafedeydi.
"Öyle"
"İstiyo"
"Nasıl istersen" diyip kalktım.Bu yakınlık tedirgin ediciydi.
"9.00-10.00 gibi gelicem.Dışarı çıkarsan haberim olsun" dedi ve kalktı.
Yanağımı hafifçe öpüp yukarı çıktı.
Buneydi şimdi? Heyecanlanmıştım ve yüzüme aptal bir gülümseme yayılmıştı.
O da çıktıktan sonra televizyona baktım,akşam olmuştu bile.Yukarı çıkıp formamı hazırladım ama baya buruşmuştu,tuvalette ütüyü zar zor buldum.
Formalarımı da ütüledikten sonra salona geri döndüm.
Bişeyler atıştırdıktan sonra telefonumu açtım.Annem aramıştı,mesaj atmıştı ve hepsinin içeriği de aynıydı.
Kapı çalınca telefonu bırakıp kapıyı açtım.
Osman gelmişti,"Selam" dedim ve içeri girdim.
"Ben yatıyorum,sana iyi geceler" yine aynı şekline dönmüştü işte.
"Sanada" dedim ve televizyonu kapatıp odama geçtim.
Alarmın sesinle kalktım."bu sefer geç kalmıyım nolur" diye söylenirken elimi yüzümü yıkayıp formamı giydim.Saçlarımı at kuyruğu yaptım ve çantamı da alıp odadan çıktım.
Aşağı indiğimde osman koltukta uyuyordu.Yanına gidip sessizce "Osman,kalk" dedim.
Hemen gözlerini açmıştı
"Sen niye burda uyuyosun?" Diye sorunca da
"Uyuya kaldım" dedi ve kestirip attı.
"Ben gidiyorum,görüşürüz" dedim ve ayakkabılarımı giyip çıktım.
Osmanın özel isteğinle onun ayarladığı arabayla okula götürülüyordum.
Okulun önünde durduğumuzda herkes buraya bakıyordu,cidden rahatsız edici bir durumdu.
Arabadan indiğimde fısıldaşmalar başlamıştı bile.Aldırış etmemeyi seçmiştim.Mert yanıma gelmişti,biraz tuhaf gözüküyordu.
"Dila,bu araba kimin?Bak birçok şey söylüyolar,sen osmanla mı berabersin?"
Buna şaşırmıştım,onunla kaldığımı kim biliyordu ve daha önemlisi kim yaymıştı.
"Bu kimseyi ilgilendirmez bence" diyip mertin yanından geçicekken kolumdan tuttu.
"Bak dila,okulda birçok şey zaten söylenip duruyor.Lütfen osmanla takılmayı bırak,o iyi biri değil.Bu okuldaki kaç kızla olayı oldu"
Aslında haklıydı,Ama zaten o evde kalıcı değildim.
Kolumu çekip "izin verirsen,yetişicek bi dersim var.İnsanların duyduklarına hareket etmemeni tavsiye ederim" dedim ve yanından gittim.
Dersler fazlasıyla sıkıcıydı,son dersin de zili çalınca eşyalarımı toplayıp sınıftan çıktım.Merdivenden inerken biri omzumdan tuttu ve arkamdan "Sen o kızsın" dedi.
Okulun popüler diyebileceğimiz kızlar grubuydu tabii ki.Geçip gidicekken beni tekrar tuttu ve "osmanla beraber kalıyomuşsunuz,altına yattığına bile eminim" dedi ve tüm grup kahkahaya boğuldu.Yanına çıktım ve "Laflarına dikkat et" dedim.Aslında uğraşmama bile gerek yoktu ama,bazen fazlasıyla sınırlarını aşıyorlardı.
"Ne yani,onun altına yattığın bi gerçek.Gerçi sen napabilirsin ki.Tek gecelik birisindir,para da alıyosund-" demeden omzundan ittim,düşücek gibi olsa da düşmedi.
"Sen kendini benimle mi karıştırıyosun?Eğer merak ediyosan söyliyim,aramızda hiçbir şey yok."
"Eminim öyledir,para karşılığı altına yattığın bi gerçek kızım" dedi ve yine kahkahaya boğuldular.Artık sinirlerime hakim olamıyordum.
Omzundan tutup merdivenlere doğru ittim,düşmüştü.
"Ah!Kafam,sen ne yaptığını sanıyosun!" Diye bağırdı ve kalktı.
"dila!Ceren!ikiniz de odama" müdürün sesi arkamızdan gelmişti.
"Ceren,bu kaçıncı olayın?"
"Hocam ben bişey deme-"
"Uzaklaştırma aldın,şimdi çıkabilirsin!" Diye bağırmıştı müdür.
Aynı cezayı bende alıcak gibi duruyordum,
Ceren söylenerek çıkınca sıra bendeydi.
"Dila,kaç gündür düzenli okula geliyorsun ve bir gelişme kaydettin.Bunu bu şekilde bozmanı ve arkadaşlarını yaralamanı istemiyorum.3 gün uzaklaştırma aldın"
"Hocam,ceren bana ağıza alınmıycak şeyler söyledi.Ben ona bulaşmadım bile,böyle bi amacım asla yok"
"Bir daha böyle bi olayın içinde olmanı istemiyorum,çıkabilirsin"
Odadan çıktığımda kapıda osman duruyordu.Şimdi bir de bununla uğraşıcaktık.
"Eğer sende hesap sorucaksan,zahmet etme."
Dedim ve yanından geçtim.
"Sadece yanında oluyorum" diyince arkama döndüm,böyle bi sözü ilk defa duymuştum,şaşırılıcak bi sözdü.
"Neden kavga ettiniz?"
Bunu söylemeyi tercih etmiyordum.
"Boşver,önemsiz."
"Biraz dolaşalım"
Dedi ve yanıma gelip beni belimden tuttu.
Bahçede kimse kalmamıştı.Arabaya bindik.
"Neden kavga ettiğini anlat"
"Bunu istemiyorum"
Derin bir nefes çekti,
"Ondan mı öğrenmemi tercih edersin,yoksa sen anlatıcak mısın?"
Eğer o anlatırsa olayları daha fazla büyütebilirdi,bu yüzden benim anlatmam en iyisiydi.
"Anlatıcam"
Deniz kenarına gelmiştik,burası çok huzurluydu.
"Anlat"
"O kızlar,seninle kaldığımı öğrenmiş.Bana kötü şeyler söyledi,sorun değil."
Osman yerinde durmuştu."Sana böyle bir şeyi yapmaya nasıl cesaret edebiliyorlar?"
Çok sinirlenmişti,sanırım anlatmakla hata yapmıştım.
"Sakin ol"
Kolundan tuttum,"sorun yok"
Elini belime yerleştirdi,"Yakınlaşmamız,senin için çok tehlikeli" dedi ve elini boynumda gezdirmeye başladı.
"İlk defa korkuyorum,senin için"
Heyecanlanmıştım, "Sana kimsenin zarar vermesini istemiyorum,ama ben veriyorum" gülümsedi.
"Ne saçma bi hastalık bu" derin bir nefes aldım,şuan kızardığıma emin olabilirim.
"Evimde kalman,bana iyi geliyo"
"Ama kalmaman da gerekiyo"
Derin bir nefes aldım,haklıydı.
"Yakında gidicem"
Elini boynumda gezdirirken dudağıma getirmişti,dudağımın üstünde geziyordu.
"Hiçbir yere gitmene izin vermem"
Parmakları gezindiği yeri yakarken dalgaların sesi kulaklarımızın içine doluyordu.
Telefonun sesi araya girince osman uzaklaştı.
"Gelicem" dedi ve uzaklaştı.Uzaktaki banka oturdum.
Ona ayak uydurmak,bana baya zor geliceğe benziyordu.Ama bir süre yanında olacaktım,bunu bende istiyordum.
Telefonumu çıkardığım sırada birisi burnuma bir şey bastırdı.Kulağıma tek cümlesi geldi.
"Bakalım en değer verdiğine zarar gelince,ne yapıcak?"
Bir süre kurtulmaya çalışsam da,gözlerim kapanmıştı.
Ne olacağını bilmiyordum...

✨YENİ✨
İleriki bölümlerde heyecan fazlasıyla hakim olucak😈.Bekleyin derim....💗