Temel Tiyatro Bilgileri

Roma Tiyatrosu - Dördüncü Bölüm

Naevius, Contaminatio denilen, çeşitli oyunların sahnelerini bir komedya içinde toplayarak ortaya çıkarılan güldürü türünü ilk başlatan yazardır. Ayrıca aristokratları taşlayarak yazdığı güldürülerle FABULA PRAETEKSTA türünü ortaya çıkardı.

Ancak, en önemli komedya yazarı, PLAUTUS'tu. Halkın beğenisine uygun oyunlar yazdığı için en çok tutulan yazar, Rönesans'ta bir çok yazara, oyunlara örnek oldu. Yeni komedyayla Attelan güldürülerinin karışımı olan oyunlarında, siyasal konulara girmekten kaçınmış, kelime oyunlarını, tersinlemeyi kullanmıştır. Plautus, düşünmeyi sevmeyen halk için, oyunlarını yalın bir dille yazar, oyunun başında özetini ve karakter özelliklerini verirdi. İyi işlenmiş karakterlere karşın, kurguya dikkat etmez, oyunlarında sürprizlere yer vermezdi. Oyunlarındaki en önemli karakter "kurnaz köle"ydi, bir diğeriyse "yosma".

Bazı eserleri; Eşekler, İkizler, Köleler, Çömlek, Amphitryon, Üç akçelik kişi, Casina, Hortlak.

Roma komedyasının ikinci ünlü yazarı Terentius, Romalı bir senatörün kölesiydi. Onun zekâsını gören senatör onu yetiştirdi ve sonunda özgürlüğünü verdi. Çağının en ünlü yazarları arasında yetişti. Genç öldüğü için ancak 6 komedya yazdı. Plautus'un tersine aristokrat sınıfa yöneldi. Komedyaya psikolojik gelişimi getirdi. Kişilerin duygularının yorumunu yapar ve psikolojilerini belli etmeye çalışır. Olay dizisini kurmada Plautus'tan daha başarılıdır ancak oyunlarındaki durgun hava halk tarafından tercih edilmemesine neden olmuştur.

Eserleri; Özünün Celladı, Hadım, Kardeşler, Farmıo, Kaynana.

TRAGEDYA VE YAZARLARI

Sözden çok harekete, düşünceden çok heyecana düşkün olan izleyici doğal olarak tragedyaya önem vermiyordu.

Quintus Ennius - Euripides'in tragedyalarına öykündü. Aristokratlara yöneldi ve çağdaş yazarları etkiledi.

Pacuvius - Euripides'e öykünerek 12 tragedya yazdı. Oyunlarında felsefi düşüncelere yer verdi. Tiradları bazen oyunun gelişimini durduracak kadar sıkıcıydı.

Accius- Daha çok Aiskhilos'u örnek aldı.

LUCİUS ANNAEUS SENECA - ( İ.Ö.4 - İ.S. 65) Roma tragedyasının en önemli temsilcisi. Oyunlarını oynanması için değil okunması için yazmıştır. Euripides'i örnek aldığı halde, tarzı çok farklıdır. Oyunlar onunki kadar gerçekçi değildir. Sahneler abartılmış duyguları, melodramatik görünüşleri kapsar. Seyirciyi veya dinleyiciyi etkilemek için çok kanlı sahneler yazmıştır. Uzun tiradlı oyunları ağır ve karamsardır. Yunan tragedyasından farklı olarak ölüm sahnelerini sahnede canlandırmayı tercih eder. Romalı izleyicinin tiyatroya bakış açısı düşünülürse bu anlaşılabilir bir tutumdur.

Eserleri; Oidupus, Medeia, Troyalı Kadınlar, Aqamemnon, Eta'dir.

Beşinci bölüm için devam ediniz...