52. Bölüm

3.9K 126 23
                                    

Ferah balkondan, koskocaman bahçeye baktıkça mutlu oluyordum. Masalar ve sandalyeler özenle dizayn edilmiş, süslenmişti. Yeğenim Mehmet bahçede bir oraya bir buraya koşuyor, Nurşen abla ise arkasından bağırıp durdurmaya çalışıyordu. Kaynanam, çalışanları yönlendirip yapması gerekenleri söylerken, Halil ağa ise en baş köşeye oturmuş hazırlıkları izliyordu. Her ne kadar Baran'ı bu şekilde alelacele evlendirmek istemesede gözündeki mutluluk okunur cinstendi.

Uzaklara dalıp gitmişken, arkadan sarılan bedenle ürperdim,

"Korkuttun beni."

Dediğimde,

"Bu aralar çok dalıyorsun."

Diye karşılık verdi, Emir.

"Evet, çok dalıyorum."

Bir süre sustuktan sonra,

"Aşık mısın?"

Diye sordu.

Bu soru, çok dalıp giden insanlara nedense sorulan klişe bir soruydu.

"Evet, aşığım."

Diye cevap verdim, yüzümü biraz çevirip ona baktıktan sonra tekrar önüme döndüm.

"Peki, kimmiş bu adam?"

"Bu adam bir ağa.. Yardımsever, merhametli, yakışıklı, havalı bir o kadarda ukalâ."

"Öyle diyorsun yani?"

Kıkırdadıktan sonra,

"Hı, hı."

Diye ekledim.

"Seviyor mu seni?"

"Bilmem, seviyordur herhalde."

"Herhalde? Şüphen mi var sevgisinden?"

"Seviyordur belki, bilmiyorum."

Dediğimde, alay ettiğim ses tonumdan belliydi.

"Sen gel beş dakika benimle içeri, göstereyim sana sevip sevmediğimi."

Diyip, beni odaya doğru yönlendirdiğinde

"Gerek yok canım, burada da gösterebilirsin ne kadar sevdiğini."

"Bak, tam şurada emeklemeye çalışan karizmayı görüyor musun?"

Dediğinde, Konak'ın sol tarafını gösteriyordu. Gösterdiği karizma ise 'Miran' dı.

"Evet, görüyorum, Miran."

"Aferin, doğru bildin. Şimdi onu bana kelimelerle anlat.."

"Ne?"

Dediğimde

"Hadi, durma, anlat."

Diye cevap verdi.

"Hayatım, canımdan bir parça, ömrümü adadığım, kıymetlim, uğruna canımı feda edebileceğim... Daha sayayım mı?"

"Dur, işte senin sevginde benim içimde böyle. Tıpkı Miran gibi. Gün geçtikçe büyüyor, büyüdükçe daha çok bağlanıyorum sana ve aşkına. Seni sevdikçe, ruhuma can geliyor sanki. Sana olan sevgimi kelimeler dolduramaz, ama istersen daha sayayım mı?"

Dedi, tıpkı benim gibi.

Gerçekten onun gibi dengesiz, ukâla, adam gibi adam, karısına çocuğuna aşık birine sahip olduğum için çok mutluydum.

"Seviyorum ya seni."

Dedim

Aşkla arkamı dönüp, yüz hizasına geçerek.

TÖRE SONUCU EVLİLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin