Tatlı Serserim 2 -YÜZLEŞME-

2.Bölüm

-Medya Kaan-

Selam Ts okurları, bir bölüme daha başlamış bulunmaktayız. Umarım beğenirsiniz. Oylamayı unutmayın.

İyı okumalar!

Ayak bastığım yer İstanbul sokaklarının ta kendisiydi. Olduğum yerde durup etrafımı izledim. Bir süre bakakaldım. Güzel şehrin değeri gerçekten fazlaydı. Sadece insanları bozuktu. Belki de şehri kirleten bozuk insanlardı. Mazilere içim geçti. Buraya ilk gelişim, yabancılık çekişim, Hale'yle tanışmam, Ali'yle, Kaan'la. Geceleri onu tanıdığıma lanet edip, fotoğrafına bakınca deli gibi ağladığım herifin tekiydi. Ani bir kararla gelişim duygu yoğunluğuna sebep oldu.

Herhangi bir taksi dururup bindim. Evin adresini verirken kekeleyerek mırıldandım. Kalbim göğüs kafesimi delip geçecekti. Karnımda bir şeylerin kıpırdanmasını hissedince durdum. Elimle sanki bir başkasına aitmiş gibi dokundum. Ne alışabiliyorum ne de inanabiliyorum. İki çizgi arasında kaldım.

-Nisa'dan Devam-

"Sanki ateşin biraz dindi. Daha iyi misin?"

"Evet, sağ ol."

"Bak istersen hastaneye de gidebiliriz."

"Hayır. Gereği yok."

"Nasıl yok? Ateş kafana vurdu herhalde. Hastasın gereği var elbette."

"İyiyim Nisa."

"Şu ses tonuna bakar mısın-" Zil sesiyle durdum. Gözde kapıyı işaret edince ayaklandım. Gerçi zaten ayaktaydım. Kulpu indirdiğimde Yusuf içeri daldı. Gözde'ye doğru koştu.

"İnsan şimdi mi söyler vicdansız." Kucağına aldığında Gözde şoke olmuş şekilde etrafa baktı.

"Sen mi söyledin?"

Gözlerimi devirerek, " Bakma bana öyle hakkından Yusuf gelirdi." Diye mırıldandım.

"Bırak beni."

"Ne bırakacağım. Hastaneye gidiyoruz."

"Ya iyiy-" Öksürünce iyi(!) Olduğunu bir kez daha anladık.

"Turp gibisin maşallah."

"Ya -" Ve bir kez daha.

"Yusuf yakında bir yerde hastane var. Acile götürelim."

"Araba aşağıda."

Başımla onayladığımda Gözde konuştu.

"Hiç lüzmü yok. İyiyim."

"Aman sende sevgilin gelmiş diye nazlanma be. Yürü Yusuf."

"Şuna bak! Kıskanç!"

"Sus hasta demem saçını yolarım." Gözümü kırptım.

"Tamam benim için kavga etmeyin."

Yusuf'a gözlerimi kısarak baktım.
"Hadi çıkında arkanızdan kapıyı kapatayım."

Evden çıktığımda kapıyı kilitledim. Asansöre girdiklerinde kendimi sığdırmaya çalıştım.

"Öhöm! Hani azıcık bana şu kadar ya- elimle bir kaç cm işaret yaptım- yer verseniz."

Yusuf'la göz göze geldim "Arkamızdan gelirsin."

"Üçüncü şahıs olmak ne zormuş arkadaş ya!" Diyerek asansörden çıktım. Zavallı kız bayılacak sevdiğinin kollarında. Ah Gözde sende olmasan ne yapar bu adam. Espirili yönümü rehin aldığımda merdivenlerden inmeye başladım.