ACIMASIZ.

ACIMASIZ. - 8. Bölüm / Sevgili Oyunu.

 Bu bölüm çok sevdiğim arkadaşım ''comealongmatt'' a.Kendisine bana önceki bölümlerdeki önerilerinden dolayı çok teşekkür ediyorum :)

#MULTİMEDİA'DA DEREK'İN BARA GİDERKENKİ HALİ VAR.VE ALLİSON'UN BARA GİDERKEN GİYİNDİĞİ ELBİSE VE TAKILAR -ALLİSON DEĞİL SADECE GİYİNDİĞİ ELBİSE- BAKINIZ LÜTFEN :)

-YENİ BÖLÜM-

"Sen..."

"Evet ben.Hatırladın mı Derek? Michael Miller."

Derek hala şaşkın bir o kadar da sinirli bir şekilde ona bakarken;

"Burada ne işin var senin?"

"Ah sakin ol eski dostum.Buraya yeğenimin çok sevdiği arkadaşını almaya geldim..."

"Yeğenin mi?"

"Evet.Chris.Onu az önce çok güzel ağırlamışsın.'

"Ah evet.Chris.Kesinlikle çok güzel ağırlandı.Demek amcası sensin.Ben de bu kadar güvendiği kişinin kim olduğunu merak etmiştim doğrusu."

"Ah Derek.Hiç değişmemişsin.Hala eski cesaretin ve inatçılığın.Dikkat et de sonun bu iki özelliğin yüzünden gelmesin.Her neyse fazla uzatmayacağım.Allison haydi gidiyoruz."

"Tanrı aşkına ne sen ne de aptal yeğenin anlamakta zorluk mu çekiyorsunuz? Sana o hiç bir yere gitmiyor dedim!"

"Hayır hayır hayır.Derek sakin ol dostum.Ben sadece..."

"Bana dostum deme!"

"Anlaşılan bugün sinirli günümüzdeyiz.Peki.Bu kadar şaklabanlık yeter.Kızı ver."

 Korkuyordum.Her ikisi de vaz geçecek gibi durmuyordu.Derek sol kolunu karnıma tutup beni arkasına aldı.Ne yapacağımı bilmiyordum.Derek hiç sakinliğini bozmuyordu.Şimdiye kadar olayı benim gibi arkadan izleyen Wilter Derek'in önüne geçip ;

"Pekala seni p*ç kurusu.Çabuk git burdan.Kız burada kalacak."

"Wilter! Hala ölmemişsin.Seni görmek de güzel."

Derek Wilter'ın omzundan tutup ;

"Sen karışma Wilter."

Michael birden alkışlayarak ;

"Ne fedakarlık ama.Peki öyle olsun.Allison. -bakışlarını bana sabitledi-.Chris'e senden selam söyleyeceğim.Görüşmek üzere.Kendine dikkat et.Her an her şey olabilir öyle değil mi?"

 Bizim bir şey söylememizi beklemeden arkasını döndü ve çıktı.Adamları peşinden gittiler.Chris'in amcasının Derek ile ne alakası vardı? Bunu Derek'e sormanın iyi bir zaman olmadığını Derek'in sinirden titreyen ellerine baktığımda anladım.Artık her şeyimi kaybetmiştim.Bu düşünceyle boğazım düğümlendi.Nefes alamıyordum.Wilter yüzüme endişeyle bakıp ;

"Hadi kızım yukarı çık ve biraz dinlen.Kötü görünüyorsun."

Son sözü Derek'in bakışlarını bana çevirmesine neden oldu.Endişeli görünüyordu ama bir şey söylemedi.Daha fazla burada duramayacaktım.Wilter'a dönüp ;

"Hayır efendim.Ben biraz hava alsam iyi olacak."

"Pekala o zaman asansörden en üst kata çık.Teras sana iyi gelebilir."

Başımı sallayıp asansöre koştum.Hemen en üst tuşa basıp bekledim.Hayatım resmen alt üst olmuştu.Gerçi önceden de pek iyi olduğu söylenemezdi ama...Yine de elimde bir kaç sevdiğim kişi vardı.Onlar da son 2 günde gittiler.Gözlerimde yaşları daha fazla tutamadım.Asonsör durduğunda adeta kendimi dışarı fırlattım.