ACIMASIZ.

ACIMASIZ. - 20. Bölüm / Merhaba Allison

LÜTFEN EMEĞİN KARŞILIĞINI VERİN.

Evet iyi okumalar umarım beğenirsiniz. -Tuğbaxx

-HATIRLATMA-

 Derek'in taklidi sonucu kahkahalarımı zor tutarak ;

+Pekala sen ister gel ister gelme ben yemeği üst kattaki toplu salonda yemeye gidiyorum.

-Peki ben yatıyorum.

Onu takmadan gittiğimi görünce "Of pekala geliyorum." diyip yataktan kalktı.Hızlıca birbirimize sırtımızı dönüp -aslında sadece ben dönmüştüm onun beni izlediğine emindim- üzerimizi giyindikten sonra odadan çıktık.Tam yemek servisi katına gitmek için asansöre binmişken içeriye son anda yaşlı birisi girdi.Kıyafetlerinden gayet zengin olduğu  anlaşılıyordu.Adam asansörde arkasını dönüp bana baktığında ağzım yer çekimine maruz kalmışcasına aşşağıya düştü.

"Baba?"

Adam aniden arkasını dönüp gözlüğünü çıkarttı.

''Allison''

Gözlerimde biriken yaşlara engel olamayarak babama sıkı sıkı sarıldım.

"Tanrım nerelerdeydin baba? Haftalardır görüşemiyoruz.Los Angeles'ta ne işin var?''

Sarılmamız bittiniğinde geri çekilerek ;

"Hey sakin ol tatlım.Evet yaklaşık 3 haftadır buradayım.Otelde baş müdür yardımcısı olarak çalışıyor ayrıca burada kalıyorum.Peki sen nerelerdedin ulaşmaya çalıştım fakat her seferinde görevde cevabını aldım."

"Evet genelde öyle oldu.İşin olmasına sevindim.Ve -Derek'e dönerek- Derek.Onu hatırlıyorsundur."

"Ah unutmam mümkün mü?"

Derek öylece durunca gözümle işaret ettim.

Hayır anlamında başını salladı.Kulağına uzanıp ''O senden daha büyük ayrıca çalışanının babası.''

Kulağıma aynı şekilde eğilip ''Her çalışanımın babasıyla tokalaştığımı mı sanıyorsun?''

Ben de ona eğilip ki bunun son olduğunu düşünüyordum ''Ama ben her çalışanından birisi değilim değil mi?''

''Evet.Senden daha üst düzeydekiler de var.''

Bu cevabı üzerinne kaşlarımı çattım.Artık uzatmaması gerektiğini anlamışcasına ''Pekala pekala.Ama sadece senin için.''

Diyerek zorla babama elini uzattı.Babam da aynı şekilde karşılık verdiğinde asansörün kapısı çoktan açılmıştı.

Babam bize dönüp '' Pekala gençler ben gidiyorum.Yapacak işlerim var.Duyduğuma göre sizin de büyük bir işiniz varmış.Umarım halledersiniz.Size güveniyorum.Tanrı yardımcınız olsun.'' diyerek asansörden indi.Tam ben de ineceken Derek kolumdan tutup ''Biz bir üst katta ineceğiz.'' 

"Tamam o zaman."

Asansör yeniden açıldığında önümüzde sayılamayacak kadar çok masa vardı.Ama çok insan olduğu söylenemezdi.Derek'in çoktan inip masalardan birine oturduğunu görünce hızlı adımlarla yanına gittim.

"Beklediğin için sağol."

"Her zaman. -burada çapraz gülüşünü almıştı.-"

Garson yanımıza geldiğinde Derek beni beklemeden ;

"Buradaki tüm kahvaltı çeşitlerinden istiyorum.Ve bir de enerji içeceği."

"Efendim tüm çeşitlerimizin bu masaya sığacanı sanmıyorum."