ACIMASIZ.

ACIMASIZ. - 12. Bölüm / İntikam.

İyi okumalaar °_°

Adam tam eğilmiş dudaklarıma yapışacakken arkamdan bir el beni geriye çekti ve adamdan ayrıldım.Adam beni tutan ellere bakıp ;

"Acımasızzzz.Seni görmek ne güzel."

"Ama ben William.Senin için aynı şeyi söyleyemeyeceğim."

"Hadi ama bırak da onunla biraz eğleneyim.Söz veriyorum sana geri veririm.Hatta istersen para da ve-"

Derek dişlerini sıkarak adamın lafını böldü ;

"O bir mal değil.Satılık bir eşya da.Üstelik bana para teklif etmeden önce babanın bana olan borçlarını ödemesine yardımcı ol bence.Çünkü sadece bir haftası kaldı."

Adam hafif ciddileşip sonra tekrar eski halini aldı.

"Hadi ama.Sadece bir şey istedim.Demediğini bırakmadın.Sen bu değilsin.Ne ara bir fahişeyi paylaşamaz oldun."

Derek artık daha fazla dayanamayarak adamın yüzüne yumruğu indirdi.

"Birincisi ben buyum ve hep böyleydim.İkincisi o bir fahişe değil.Üçüncüsü beni hiç tanıyamamışsın William.Evet paylaşmak güzeldir ama malesef ben benim olanı paylaşamam ve bu kız William.Sadece benim."

"Pekala.Senin olsun.Yürüyün çocuklar.Burası artık daralttı."

Adam Derek'in cevabını beklemeden neredeyse koşar adımlarla binadan çıktı ve yine aynı hızla arabaya bindi.Derek arkasından bakıp;

"Seni bulduğumda William bu yaptığına pişman olacaksın."

Ellerimi göğsümde birleştirdim ve tek kaşımı kaldırıp ;

"Sana yapılınca pek de iyi olmuyormuş değil mi Derek?"

"Neden bahsediyorsun?"

Ona bir adım yaklaşıp ;

"Neden bahsettiğimi gayet iyi biliyosunuz Bay Caurter."

Bir şey söylemesine fırsat vermeden binadan çıktım ve arabaya bindim.Bir dakika sonra arabanın diğer kapısı açıldı ve Derek sürücü koltuğuna oturup iyice yerleşti.Uygun pozisyona geldiğindeyse bana dönüp;

"Bunun bedelini çok ağır ödeyeceksin küçük cadı.Seni binaya bırakıcağım.Saat 9.30 da hazır ol.Çok ünlü bir kumarbazın kızının doğum gününe davetliyiz."

"Bi saniye sen neden gelmiyorsun binaya?"

"Sana hesap vermek zorunda olduğumu sanmıyorum."

Sert bir şekilde söylemişti bunu.

"Şey...Evet öyle tabii."

Daha fazla birşey söylemeden arabayı sürdü.Binanın önüne geldiğimizde durdu.Arabanın kapısını açtım tam inecekken ;

"Allison."

Eveet.İşte Derek.Şimdi ne yapacağını söyleyecek olmalı.Düşüncelerden arınıp ona baktım.

"Evet?"

"Kapıyı sert kapat.Sonra sürerken açılıyor."

BU MUDUR?

"Ne? -Çapraz bir gülüş alarak- Sen ne söylememi bekliyordun ki?"

"B-ben...Ah boşversene."

Kapıyı öyle sert çarptım ki çıkan sesle yerimde sıçradım.Derek'in içeriden hiç de iyi olmayan bir küfür savurduğunu duyduktan sonra arkamı dönüp koşarak binaya girdim.Binanın kapısındaki güvenlikleri geçip asansöre yöneldim.Odamın olduğu kata çıktığımda Tony bana doğru geliyordu ;