Kal Bu Şiirde| Tamamlandı

5

Günaydın sevgili,muhtemelen sen uyuyorsundur.Zira bugün ala şafakta kalktım, bir hayli erken saatlerde kalkıyorum şu sıralar.Gözlerimi açıp beyaz tavanla buluşturduğumda aklıma ilk gelen şeysin.Konuşmalarımız diyorum sevgili, o günleri özlüyorum.

Ben senin sadece o güzel tenini değil,yüreğini de sevdim.Ama en çok seninle konuşmayı sevdim sevgili.Çoğu zaman ne konuşacağımızı dahi bilmezdik , seninle uzunca konuşabilmek için konu arayışında olduğum saniyeleri özledim.Uzun telefon görüşmelerinde salt soluduğunu duyuyordum,karşıda beni dinlediğinin bir ifadesiydi bu.Beni dinlediğin anları özler oldum sevgili.

 İlk tanıştığımız günler benim için alelade biriydin lakin benden ne zaman uzaklaşmaya başladın işte o zaman sıkı sıkı sarıldım sana.Durduk yere evhamlanıyor,seni kaybetmekten korkuyordum.Çoğu zaman yersiz kıskançlıklarımla hırpaladım seni,affet sevgili.Elimde değildi,bazen öyle anlar olurdu ki kıskançlık tüm hücrelerime baskın yapar ve zaferle ayrılırdı oradan.Büyük gövdemde sirayet eden bu duygu ,seni azarlamaya sevk ediyordu.İşte o zaman seni bir çocuğu azarlar gibi azarlamak,sana nahoş bir şekilde sözler sarf etmek isterdim.Kıyamadım sana, yapamadım.

Ah,sevgili.Sen dizilerdeki ,filmlerdeki gibi bir aşk yaşamak istedin hep.Sevdiğin kızla uyuyabilmeyi,onu öpebilmeyi ,her vakit onun elini tutabilmeyi, onun seni her şeyi göze alarak sevmesini ,senin için birçok şeyden vazgeçmesini diledin.İşte sırf bu yüzden hep seni eksik veya yanlış seviyormuş gibi hissettim.Seni eksik sevdiğimi hissedip daha çok bağlandım ,verdiğim onca sevgi sana hep yetersiz geldi.

Sana yetemedim zira ben aşkı yaşarken mutluluğu da beraberimde götürmek istedim.Sana gelirken hep bir önlem alma çabası içerisindeydim.Eğer önüme daha önce karşılaşmadığım bir engel çıkacak olursa geri dönüyordum,gözlerim hep arkamda bıraktığım diğer hayattaydı.Ben aşkın o efsunlu yüzünü yaşamak ve aynı zamanda hayatımın düzenini bozmamak istedim.İkisini beraberimde götürmek ağır bir yük haline geldi ,birisinden vazgeçmeliydim.Çok geç anladım sevgili, aşk mutsuzluğu da göze almaktır.

Ben de eksik sevgimi tamamlayabilmek için mutsuzluğu  minnetle kabul ettim aşka aç olan bedenime.Sonra gittin sevgili,aşkı da beraberinde götürdün.Mutluluğa da doyumsuz bir bedenim vardı artık.

Aşk gitti, takvim seni bekleyişime karşılık  yapraklarını feda etti.

Aşk gitti,odamdaki pencereyi sadece anıları yad etmek için açar oldum.

Aşk gitti, muhayyilemi tatlı tatlı okşayan o çehren gidemedi belleğimden.

Aşk gitti ve ben çevremdeki küçük ayrıntılara bile dikkat etmeye başladım.

Bilirsin sevgili ben çoğu zaman aklımdan geçirdiğim şeyleri insanların övgüsüne sunamam, çözümlerimi kimseye bahşetmem.Ya da bilmezsin sevgili sen bunları ,çok da mühim değil.

Karşımda biri düşer yol ortasında, bir kedi mahkum kalır taşıtların ağırlığına,bir el savurur elinde tuttuğu tüm poşetleri,iki dost kavga eder ...Bunların hepsini görürüm sevgili.Lakin önümden gelip geçen hayatı sadece izlerim , bu olaylara karışmaya bir türlü cesaret edemem.Kaldırımlardaki silik varlığım tüm bu olayların tanığı olur lakin içine karışamaz.Kimsenin umrunda olmadığı çoğu ayrıntıyı belleğimde tutarım,onlara odama kadar eşlik ederim.Gözlerimden geçen hayatı aynadan izleyerek bütün küçük ayrıntıları önemserim,düşünürüm.Neden biliyor musun peki sevgili?Birkaç saniye bile olsa seni unutmaya çalışırım, gidişini.

Ben, ufak sevgisiyle bir adama yetemeyen genç bir kız.