Bölüm 23

2.3K 115 20
                                    

İyi okumalar
Medya :Bora Diken

Kurduğum düşüncelerden sıyrılıp çocuklara  döndüm.

"Siz gidin ben burda kalayım" dedim.

"Tamam ama Ahmet abi burda diye yoksa gitmezdik" dedi Melih
Kafamı sallayıp çıkışa doğru gittiler.
Giderken Emirin telefonda konuştuğunu gördüm. Aydın olabilir diye koşup telefonu Emirden aldım.
Ekran da Aydın yazıyordu.

Emirin şaşkınlığını fırsat bilip konuşmaya başladım.

"Aydın!!!"dedim.
Ses yoktu.
Benimle konuşmak  dahi istemiyordu  anlaşılan.
Üzüntüyle aldığım telefonu Emire verdim.

"Benle konuşmak istemiyor anlaşılan" dedim. Telefona bakan Emir'e.
Emir telefonu kulağına götürüp

"Aydın"dedi. Bir süre sessizlik oldu, sonra "Tamam söylerim" diyip kapattı.

"Kumru herşeyin bir zamanı var.
Beklemelisin" dedi Emir.

"Böyle mi söyledi sana" dedim.

"Hayır bunu ben söylüyorum. Şimdi izin ver gidip şu Boraya, Aydının söylediklerini diyeyim" dedi.
Moralim daha da bozulurken Emir yanımdan geçip Boranın yanına gitti.
Kulağına doğru söylediği şey her neyse Boranın gözleri  bir an da bana dönmüştü. Yüzündeki alaycı gülüş de eklenince daha cok merak etmiştim ne söylediğini.

Kendi aralarında konuşup ayrıldılar.  Emire sorsam asla söylemezdi.  Ama Bora'yı tanımıyordum belki o söylerdi.

"Dikkatli ol" diyip gitti Emir.
Ahmet abinin yanına gidip oturdum.

"Emre nerde" diye sordum.

"Dünden beri hiç görmedim" dedi.
Onu en son gördüğüm yer aklıma geldikçe midem bulanıyordu.

"Odaya geçelim mi abi konuşmam lazım senle" dedim. Kafasını sallayıp ayaklandık.

Bora ve adamları barı gözden geçirirken odaya geçtik.

"Abi kim bu Bora sen tanıyo musun" dedim.

"Tanımıyorum Kumru patronun benim bile bilmediğim bir sürü işi var . Bir kaç kere telefonda konuştuğuna şahit oldum. Sorgusuz her talimatı yerine getiren biri" dedi.

"Sacma abi sacma, burda sen varken barı teslim edecek başka birini getiriyor buraya. Ben anlamıyorum.
Çok haklı ben hak ettim. Ama burayı işini bırakıp gitmesi beni daha çok üzüyo o burasız yapamaz ki" dedim.

"Ben akşama gidiyorum Kumru ben onun  için  çağırdım seni. Patron yanına istedi beni yoksa bar zaten  bana teslimdi. Ben gidince mecbur birinin bakması gerek, Emreye bırakamazdık" dedi.

"Abi sen biliyo musun yerini söyle bana lütfen ya da bende geleyim" dedim.

"Olmaz Kumru hem ben bilmiyorum söylemedi patron. Sadece haber bekle akşam dedi bana. Bu herife ben güvenmiyorum  o yüzden ben gelene kadar burda kalmanı istiyorum" dedi.

"Ama..."

"Kumru söz veriyorum konuşucam patronla" dedi. El mahkûm kabul ettim yapacak başka bişeyim yoktu.

"Peki dediğin gibi olsun, burayıda  düşünme aklın kalmasın burda kalırım gerekirse" dedim. Biz böyle konuşurken dan diye içeri giren Bora ya baktık.

"Sizi arıyordum. Bayadır kapalıymış burası tekrar açalım diyorum. Akşam için bir kaç fikir var aklım da çocuklara söyledim. Tanıdığım bir şarkıcı var onu da arıcam birazdan bakalım gelebilir mi" dedi.

KARANLIK KIZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin