KARANLIK KIZ

Bölüm 37

Önce bi açıklama:
Bu bölümden sonra uzunn bir süre bölüm atmayacağım sebebi ise kalan bölümleri yazıp tek bir sefer de yüklemek istiyorum. Umarım bana kızmazsınız seviliyorsunuz......

****
Doktorla  konuştuktan sonra abimi aradım ama telefona bakmamıştı.
Sıkıntıyla bara geldik.
Korumalara selam verip içeri gerdik.
Berat'ın yanına gidip selam verdim.

"Hoşgeldiniz" dedi kısaca.

"Hoşbulduk. Bizimkilerden burda kimse var mı?
Abim falan" dedim.

"Kimse gelmedi abiniz de" dedi.
Başımla onu onaylayıp odaya geçtim.
Cebimdeki anahtarı çıkartıp kapıyı açtım.
Oda berbat haldeydi.
Bahar arkadan bir 'yuh' cekmişti.

"Burdan ne geçti Allah aşkına" diye söylendi.

"Ee burdan bir Kumru Sonay geçti güzelim" dedim bıkkınlıkla.

"O zaman sana kolay gelsin ben bi kahve alayım" dedi.

"Bana da söyle sert olsun" dedim.
Bahar beni onaylayıp cıktı. Bende odaya girip yerde ki bütün kağıtları, dosyaları toplayıp masaya koydum.
Bunu yaparken tabi yaklaşık 3 kahve içmiştim.
Neyse odayı eski haline getirince masaya oturup dosyaları düzenlemeye başladım.
Başladık başlamasına ama bitiyordu anasını satayım ya.
Barın evrakları ayrı, Aydının bazı işlerinin evrakları ayrı düzenlediğim için bir türlü önümdeki kağıt yığınını bitiremiyordum.

"Kumruu" dedi kapı eğşiğindre Bahar.
Yorgunlukla Bahara baktım.

"Akşam oldu burası dolmaya başladı.
Bizimkilerde gelemiceklermiş.
İşin uzun sürer mi, daha bekleyeyim mi seni" dedi.

"Sürer canım sen istersen git eve bitince bende gelicem çok yorgunum" dedim. Başıyla beni onaylayıp gitti.
Bir dosyayı daha bitirip kenara koydum.
Elime aldığım bir kağıtta olan isim dikkatimi cekti.
"Kemal Akbulut"
Bu isim sorun yaratan kişilerden  bir tanesiydi.
Elimde ki kağıdı daha dikkatli okumaya başladım ama ne kadar okusam okuyayım anlamıyorudum. İçin de bilmediğim bir sürü kelime, cümle vardı.

Kağıdı boşverip tekrar düzenlemeye geçtim. Boşa vakip kaybediyordum.
Elinde sonun da bu işi yapıcaktım ama elime yüzüme bulaştırma olasılığım yüzde yüzdü.

Kapı tıklanuı gelen kişiye baktım.

"Bahar Hanım sizin için sipariş verdi" dedi önüme getirdiği pizzaya bakarken.

"Teşekkür ederim saol.
Var mı bi sıkıntı içeride" dedim.
Başını olumsuz anlamda sallayıp cıktı.

Pizzadan bir dilim alıp yemeye başladım. Ah Bahar seviyorum kızım seni.
Onlar olmasa yemek yemek aklıma bile gelmiyordu.

Yemeğim bittikten sonra hızlı bir şekilde kalan işleri de halledip masayı eski düzenine getirdim.
İşim bittiğin de saat 11 olmuştu bile, telefona baktığımda abimin 10 cevapsız çağrısını gördüm.
Annem.

Telefonumu hemen elime alıp abimi aradım. İlk calışta açmıştı telefonu.

"Neredesin kızım sen, niye açılmıyor bu telefon" dedi kızarak.

"Abi valla sessizde kalmış,Aydının odasını topladım yeni bitirdim"dedim.
Sıkıntıyla nefesin verip konuştu.

"Doktor aramış merak etme bende konuştum. Ciddi bir durum yok yemek yemediği için güçsüz düştü. Bi hafta kadar vitanim falan damardan besleyip sonra tekrar yemek yedirmeye calışacaklar. Aydın geldikten sonra bilet alıp yanına gideriz tamam mı?" dedi.