"Merhaba bay Darcy beni tanıdınız mı ?" dedim bu arada da William tuaf bakışlarını geciktirmemişti.
"Merhaba leydim,siz Angelena olmalısınız.Nasıl tanımam güzelliğiniz dillerde.Gül kokunuzdn tanıdım sizi" ve ayağa kalkarak eskiden yapılan refanslardan birini yaptı.Bende ona karşılık vererek yanına oturdum.
"Söyleyin leydim,bu yanınızdaki uşak size iyi bakıyor mu ?" dediğinde William'ın kızgın ve şaşkın dolu bakışlarına kıkırdamalarımı bastıramadım.
"Efendim kendisi-
"Ben kendimi tanıtayım efendim.Ben gül kokulu,güzel leydi Angelena'nın nişanlısıyım" dediğinde bu sefer kızgın bakışlarımla ben ona baktım.O da gülüp omzunu silkti.
"Bayım,leydimi hak edecek çok güzel bir mertebede olmanız lazım.Zira benim güzel leydim kraliçe olacak değerde"
"Ben prens William'ım efendim.Krallığın tek varisi ve güzel leydinize kalbimi kaptırmış biriyim"
Onlara baktıkça uzun gülüşlerimi bastıramadım.William o kadar gerçekçiydi ki ona inanabilirdim.Bay Darcy gazetesini bırakıp bana döndü.
"Söyle bana güzel leydim,bu züppe serseri seni üzüyor mu ? Eğer böyle bir şey yapıyorsa,ordumu toplayıp onunla savaşayım"
Bu sözlerin komik olduğunu bilsemde,William'a baktığımda kendinden emin bir şekilde ne diyeceğimi bekliyor gibiydi.
"Hayır bay Darcy.Ama züppe bir serseri konusunda haklısınız" diyip kahkahamı içimde tutamadım.
Vapurun geldiğimiz yere yanaştığını anlayınca ayağa kalkıp William'ın yanına gittim.
"İyi günler bay Darcy" diyip el salladım.Vapurdan çıkıp gideceğimiz yere doğru yürümeye başladık.
"Züppe bir serseri ha ?"
"Prens William,krallığın tek varisi" diyip alaylı bir tonda ona karşılık verdim.
"Kim bu adam,nerden tanıyorsun ?" Bakışlarındaki merakı hissedebiliyordum.
"Yine bu vapurda tanıştık.Bana leydim diyince,onunla sohbet ettik.Arada uğrarım,güzel oluyor denemelisin"dedim
"Peki denediğimde kendimisenin uşağın aynı zamanda züppe bir serserimi yoksa prens William diyemi?" diye gülümseyen William'a doğru kahkaha attım.
"Onun aklında züppe bir serseri olarak kalacaksın William Andersoon" dedim ve geldiğimiz yeri belirtmek için ona işaret ettim.
"İşte geldik" diyip önden girdim.
Mekana adım attığımda bir iki değişiklik yapıldığını anladım.Önceden tanıdığım bir elemana selam verip,bize güzel bir ziyafet hazırlamasını istedim.Etrafımızda küçük açık tahta kuleler bulunuyordu.Oturmak için babamla hermzanki nehir kıyısı olanı seçtim.Sonunda rahat yastıkların üstlerine oturunca,William'ın yüz ifadesinive fikrini merak ettiğim için bakışlarımı ona doğru çevirdim.
"Nasıl bay Andersoon beğendiniz mi ?" dedim.Bakışlarını etrafta gezdirdi.
"Bu şehirde böyle bir mekanı nasıl buldunuz anlamş değilim"
Siparişlerimizi daha önceden söylediğim için hızlıca tüm masayı donatmışlardı.Ben buranın en ünlü sotesini büyük bir iştahla yerken,William'ın beni incelediğini merak ettim.Aslında bunu umursamamam gerekirdi fakat o iki çift gözün üzerimde olduğunu hatırlayınca leziz yemeğimi tabağımda bırakıverdim.
"Çok farklısın" dedi
Bunu duyacağımı tahmin etmemiştim.İçkimden bir yudum aldım.
"Her insan farklıdır" dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hep Seni Bekledim
Teen FictionAnnesini ve babasını kaybetmiş güzel kadın Angelena Moore.Ölen babasının istediği projeyi alabilmek için İngilterede'ki tüm şirketleri yerle bir eden kadın.Kalbinin kapısına mühür vurmuş bir kadın.Ta ki Amerikanın soylu ailelerinden ve şirketini dün...
