“Günaydın.”
Sabah perdenin arasından sızan güneş sayesinde bu kadar güzel karşılanacağımı bilmezdim.William kafasını koluna yaslamış beni izliyordu.
“Günaydın.” Dedim ve yüzüme bir gülümseme yerleştirip yüzümü ellerimle ovuşturdum.
Yüzümdeki parmakları aralayınca hala beni izlediğini farkedince yanaklarıma doğru damarlarımdan sıcaklık geçtiğini hissettim.
“Sanırım kalksak iyi olacak.” Dedim ve ona bakmamaya çalışarak üzerimdeki beyaz örtüyü kaldırıp ayağa kalktım.
Üzerimdeki gri tişörtün kalanan yerlerini hızlıca indirerek bacaklarımın görünen yerlerini kapatmaya çalıştım.
“Neden bu kadar panik yapıyorsun ?”
Sesin geldiği yöne doğru bakınca William’ın meraklı bakışlarıyla karşılaştım.Dediklerinde haklıydı,bir türlü tamamen rahat hissedemiyordum,evet yanında mutluydum ama…
Kolumu hafifçe çekip yatağa otutturdu ve yanıma yaklaşıp ona bakmamı sağladı.
“Konuş Angelena.” Dedi.Sesi hem otoriterdi hemde yumuşak.Bunu nasıl yaptığıı bilmek isterdim.
“Hayır yok bir şey,sadece daha alışamadım.” Dedim ve kucağımdaki parmaklarıma baktım.Tırnaklarım hiçbir zaman çok uzamamıştır,acaba uzasa nasıl olurdu? Düşündüğüm şeye bak.
“Benim yanımda rahat etmeni istiyorum.” Dediğinde sesinde kırgınlık duygusunu aramam gerektiğine tam emin olamadım.Ama haklıydı,bunu aşmam gerekirdi.
Kafamı hafifçe sallayıp ve günü ilk öpücüğü de alarak banyoya doğru gittim.Üzerimdekilerden çabucak kurtularak,dün giydiğim kıyafetleri tekrardan giydim.Aynada kendimle kısa bir bakışmanın ardından,zaman kaybetmeden dışarı çıktım.
Odaya girmeden önce aklıma ona dün geceki dediklerim geldi.Ona daha hiçbir erkeğin benimle..Of, bu zamana kadar yaptığım en aptalca şeydi.Neden şimdi söyledim ki ? Sanki nikah masasına oturacağız.
“Sanırım bugün bir şirketin verdiği resital var.” Derken kol düğmelerinin bağlayış şeklini izledim.
“Haberim yoktu.” Dedim ve yine onu izlemeye devam ettim.Kravatını takmaya çalışıyordu ama yakasını becerememişti.
“Gidecek misin ?” dedi.Neden bağlayamadığını anlamak için boynuna bakmaya çalıştı.
Öylece bakmaktan vazgeçip,yanına geldim ve yakalarını düzeltip karavatını çıkardım.Sadece işime konsantre olmuşken,yanağıma değen sıcak bir nefesi hissettiğimde vücudumda bir kıpırdanma oldu.
“Ben yapardım.” Dediğimde dudaklarını kulağımın arkasına doğru götürüp,kısık ve etkili bir biçimde söyledi cümlelerini.Derin bir nefes aldım.
“Ama yapamıyordun.” Derken kravatını yukarı doğru hafifçe çektim ve o da başını kaldırdı.Kravatının rengi gözleriyle çok uyumluydu.
Bana baktığını bildiğim halde aldırmadım ve daha güzel dursun diye elimle kumaşının üzerinde gezdirdim.Güzel olması için buna gerek Bana baktığını bildiğim halde aldırmadım.
Evden çıkarken,dışarının sabahları daha güzel olduğunu farkettim ve bu da ayaklarımın geri geri gitmesine neden oldu.
William sıkıca tuttuğu elimi bırakıp,arabayı tekrar denemeye karar verdi.İlk denemesinde araba çalışınca,Tom’a küçük bir küfür salladı.
Duyduğumu belli ederek kıkırdadım ve onunda eşlik etmesini izledim.
“Müzik açmak ister misin ?” derken yoldan gözlerini ayırmıyordu.Kafamı yasladığım yerden kaldırıp,gözlerimi kısarak ona baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hep Seni Bekledim
Genç KurguAnnesini ve babasını kaybetmiş güzel kadın Angelena Moore.Ölen babasının istediği projeyi alabilmek için İngilterede'ki tüm şirketleri yerle bir eden kadın.Kalbinin kapısına mühür vurmuş bir kadın.Ta ki Amerikanın soylu ailelerinden ve şirketini dün...
