'My teacher'

Part 10: Гэрийн багш

Би: Сургууль дээр дахиж битгий ирээрэй.

Югёом: Яасан? Тэрний нүдэнд надтай байж болохгүй юу?

Би: Дураараа л бод.

Югёом: Би тэрнийг хуриман дээрээ уриад бал сардаа ч аваад явж болно шдээ.

Би буухынхаа өмнө: Тэгвэл тэгээчдээ. Надад ямар хамаатайн? Би ямар чамтай гэрлэх биш.

Би орохдоо хаалгаар биш яг л сармагчин шиг хашаа руу авираад дараа цонхоор орон, өрөө рүүгээ гялс ороод хаалгаа цоожлов. Хэн ч юу ч анзаарахгүй.

Хаалга тогшиход хариу өгөхгүй хэлэх зүйлийг нь сонсвол: Хатагтай, өнөөдөр таны гэрийн багш ирж чадахгүй гэнэ.

Би хариу өгөхгүй сайн л биз хэмээн бодоод хэвтлээ. Шүүгээгээ нээгээд Жэксоны тухай бичсэн бүхий л зүйлсээ уншин одоо дахиж түүнтэй тэгж харьцахгүй гэж бодохоор л...Хэдий бага хугацаа ч би түүнд аль хэдийн дассан байна. Би хэзээ ч эрэгтэй хүнийг ингэтлээ үгүүлж байгаагүй. Бүр эрэгтэй хүнд ойртох битгий хэл ярьж ч байгаагүй.

Хаалга онгойн хамгаалагч хоол оруулж ирэв.

Би: Наадхаа аваад гар. Би юм идмээргүй байна. "буруу тийш харах"

Хамгаалагч: Гэхдээ хатагтай та...

.: Би өгчихье.

Би эргэж харвал Югёом зогсож байлаа.

Хамгаалагч: Ойлголоо.

Югёом: Тэгвэл одоо гар.

Тэр хамгаалагчийг гаргаад хаалгаа цоожлон миний хажууд ирж суув.

Би: Энд юу хийж байгаа юм?

Югёом: Хономоор санагдаад.

Би: Хонох? Тэгвэл доошоо буу.

Югёом: Би чамтай хамт хонох болно.

Би: Юугаа яриад байгаан? Тэгвэл би доошоо буулаа.

Босоод түүний хажуугаар зөрөх гэтэл тэр миний хоёр мөрнөөс бариад миний дээрээс унан: Зүгээр л миний үгэнд ор.

Би: Бос.

Югёом: Үгүй.

Би: Босооч.

Югёом миний хажууд биеэрээ над руу харан хэвтээд: Би чамайг яахчгүй. Зүгээр л...гэж хэлэн тэр намайг тэврэн өөртөө ойртуулаад: Чамд туслахыг хүссэн төдий.

Би: Туслах гэнэ шүү. Харин ч ядаргаатай байна бос.

Түүнийг яасан ч тэр босохгүй, би ч хүчирхэж дийлэхгүй байлаа.