Нүдийг минь тагласан гарыг барин: Ах уу?
Гарыг буулгаад эргэж харвал: Югёом? Энд юу?
Югёом: Чамайг санаад.
Би: Одоо харчихсан болохоор...
Югёом: Алхах уу?
Би: Ядраад байнаа.
Югёом: Гэртээ байхгүй байж байгаав юу хийгээд ядраад байгаан?
Би: Юу?
Югёом: Гэрийн багш чинь тэр үү?
Би: Айн?
Югёом: Би бүгдийг мэднэ. Та хоёр үнэхээр хичээл хийсэн үү?
Би: Хөөе, чи..
Югёом: Хөл чинь яачихсан юм?
Тэр миний дугуйнаас унаад хөхрсөн хэсгийг харан доош суув.
Би: Дугуй унасан юмаа.
Югёом: Тэр чамд дугуй унахыг зааж өгөө юу?
Би: "Энэ чинь. Жинхэнэ дургүй хүргэж байх шив." Тийн. Тэр надад яаж унахыг сайн зааж өгсөн.
Югёом зивүүн инээмсэглээд: Гарцгаая гэж хэлээд гарнаас чирэв.
Би: Хөөе. Би гармааргүй байна. Бас аав намайг гаргахгүй.
Югёом: Аав чамайг түүнтэй л гаргахгүй байх. Бид чинь *хөмсгөө өргөх*.
Би: Хэрвээ чи намайг сүйт бүсгүйгээ гэж бодож л байгаа бол намайг бодох хэрэгтэй биз дээ? Хүүхэлдэй юм шиг л бодохын.
Югёом: Чи миний сүйт бүсгүй болохоор л бид илүү дотно болох хэрэгтэй.
Тэр намайг хөтлөөд гарав. Би дөнгөж сая л орж ирсэн биз дээ?
Тэр намайг хашаанаас гарахын өмнө ард гарч нүдийг минь таглаад явав. Тэгээд гараа авахад нь харвал мотоцикл байх нь.
Би: Энэ?
Тэр надад малгай өмсүүлээд хойноос суулган: Тэр чамд дугуй зааж өгсөн бол би арай илүүг зааж өгье.
Үг хэлэхийн завдалгүй тэр хөдлөв. Тэр гэнэт хөдөлсөн болохоор түүнийг чанга тэвэрнэ. Тэр гудамжаар хурдтай давхих бөгөөд машинуудын хажуугаар давхиж, маш ойрхон ойрхон зөрнө. Түүний давхих хурднаас нь болж хоолойд юм тулж, зүрх савалзана.
Би: Югёом зогсъё тэгэх үү?
Югёом сонсоогүй бололтой ямар ч хариу үйлдэл үзүүлж, юм дуугарсангүй. Би үнэхээр их айснаасаа болоод нүдээ анин түүнийг чанга тэврэн, нурууг нь налан явна. Үнэхээр цааш тэсэхээ больж түүнийг дахин дуудлаа.
KAMU SEDANG MEMBACA
'My teacher'
RomansaБи: Багшаа та намайг буруу ойлгоод байна. Би муу хүүхэд биш шдээ. Багш: Батла. Би: Би даруухан. Хөвгүүнтэй үнсэлцэх байтугай хөтлөлцөж ч үзээгүй хүн шдээ. Багш: Чамд сурах зүйл их байна. Яана даа энэ хүүхдийг.....
