Bölüm 3 "Uyku Tutmadı Mı?"

6.5K 82 2
                                    

Birden yüzümde bir acı hissedince,gözlerimi hemen açtım.Yanağım şiddetli bir şekilde yanarken,üstümde Christian’ın yattığını fark ettim.Gecenin karanlığı odamı sarmıştı,Christian’ın gözleri pencereden gelen ay ışığıyla parlarken”Ne yapıyorsunuz burada!”diye çığırdım.Christian’ın büyük eli ağzımı sert bir şekilde kapatınca çığlık atma deneyişlerimin hepsi nafileydi.

Christian gözlerini kıstı ve sessizce ”Bağırabilirsin ama seni kimse duymuyor,bu yüzden bence zevke bak.”diye fısıldadı.Eli hala ağzımı kapatırken kafamı iki yana şiddetli bir şekilde sallayarak ondan kurtulmaya çalışıyordum.Nefesim hızlandı,ve her yerim artık terlemeye başlamıştı.

Christian elini ağzımdan çektikten sonra hemen çığlık atma fırsatı bularak ”Kurtarın!Yardım edin!”diye sesimi yırtacasına bağırdım.Bağırışlarım kesilmiyorken Christian çoktan geceliğimi yırtıp atmıştı.Emirlerim artık masum yalvarışlara dönüşüyordu.”Bırak lütfen…Lütfen.”Christian’ın kafasını yüzümden iterek ağlıyordum.Gözyaşları gözlerimden yola çıkarak yanaklarıma akıyordu.Kısalan sesimle hala yardım bulma çabalarındaydım”Kurtarın!”diye bağırdım son kez ve hıçkırmaya başladım Christian boynumu emmeye başlamışken.

“Ben istemiyorum.Lütfen..İstemiyorum..”diye fısıldıyordum Christian’a,onun bana acıyıp beni bırakmasını hayal ederek.Ama böyle bir şey mümkün değildi.Christian derin nefesler vererek boynuma ısırıklar bırakıyordu,her verdiği nefeste boynumda bir bıçak izi oluşuyordu sanki.Derimi kesiyordu,kanatıyordu…

Ağlıyordum alt dudağımı ısırarak,elimden başka bir şey gelmiyordu.Christian çok ağırdı benim için.Her eliyle benim ellerimi yatağa doğru sıkmıştı,hareket edemiyordum.Şu an ağlayarak tanrıya dua etmekten başka bir şey yapmıyordum.Lütfen bitsin,yalvarırım,lütfen…

Göz yaşlarım artık boynuma kadar beni ıslatınca sütyenimin üstümden hızlıca kayıp gittiğini hissettim.Utanıyordum.Belki beni yukardan şu an babam görüyordur.Ama ben bir şey yapamıyorum.Resmen tecavüze uğruyordum ve beni ne kurtaran var ne de duyan…

Christian göğüs uçlarımı yalarken hıçkırıklarım karanlık odayı dolduruyordu.Ben ağlamaktan kendime yer bulamıyorken Christan tempolu bir şekilde göğüslerimi sömürüyordu.”Ya…”ağlayarak bir şeyler ona anlatmaya çalışıyordum hala.Ama bu Christian’ın daha çok hoşuna gidiyordu.Karnıma öpücükler kondurarak bana baktı ve”Sen çok tatlısın,artık dayanamıyorum.İçine gireceğim.”dedi nefes nefeseyken.Duyduklarımın karşısında hıçkırıklarım artarken ellerimin artık özgür olduğunu hissettim.

Christian şu an fermuarını açmakla uğraşıyordu ki ben bu fırsatı görerek yataktan kaçabildiğim kadar çabuk zıpladım.Kapıya hemen ulaşıp onu açtım ve arkama hiç dönmeden villa’nın içinde koşturmaya başladım.Üstümde sadece kilodum vardı ve çıplak ayaklarımla soğuk yere basarken kalp atışımın nasıl attığını boğazımda hissediyordum.Evin içi çok soğuktu vücudum titrerken ben hala merdivenlerden koşarak iniyordum.

Giriş kapısına ulaştığımda kilidinde duran anahtarı titreyen telaşlı ellerimle açmaya çalışırken merdivenlerden Christian’ın inmesini duyuyordum.Her indiği adım karşısında ellerim anahtarı çevirmeye çalışırken bütün gücümü kaybettiğimi anlamıştım.Sonunda kilidi açtığımda kapıyı kendime doğru çekmiştim ki,Christian’ın eli onu açmamı izin vermiyordu.”Benim evimde bana özgü kurallar vardır bebeğim.Ve misafirler sadece ben istediğimde giderler bu evden.”diye tısladı beni kapıdan uzak bir yere iterek.

Soğuk yere çıplak sırtımla düştüğümde “Neden?”diyerek hıçkırmaya başlamıştım bile.Yüzümü avuçlarımla kapatıp Christian’ı görmemekte direniyordum.Titreyen bedenimde bütün tüyler diken diken olmuştu.Kalkmakta bile anlam göremiyordum.Nasıl olsa kaçamayacaktım…

Aşkın Kutupları (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin