Bölüm 7 "Suç Kraliçesi Veronica"

4.6K 77 5
                                    

“Uff…”derin nefes vererek sandalyeye oturdum.Uzun süre ayakta durmaktan ağrıyan ayaklarım ağrıyordu.Mutfağın havası buhardan sıcaklaşmıştı.Ayaklarımla havada çemberimsi hareketler çizerken derin nefes aldım.

Ah…Cennet…

Bir süre böyle sessizce oturarak yemek kokusunu içime çekiyordum.Çok yorgundum.Belimin ağrısı yavaşça kendini belli ederken sandalyeden kalkarak pencereye yöneldim.Yemek yaparken odayı ısıtan buhar pencerelerin terlemesine sebep olmuştu.Elimle buharı silerek dışarı baktım.

Villanın arka bahçesini süzerken Brad’in de boş oturmadığını gördüm.Bahçedeki şekilli kesilmiş  ağaçlar lambalarla süslüydü.Ahşaptan yapılan,çok hoş duran masalar bahçenin her bir yanında duruyordu.Bazı masaların dört sandalyesi varken bazıların sadece ikişer sandalyesi vardı.Artık misafirin tercihine göre dizilmişti…

Öğlen gördüğüm tavanda asılı kalan balonlar yerde dikili olan sopalara bağlıydı.Brad ise bir ağacın altında sigara içerek gök yüzünde oluşan turuncuyla koyu mavinin savaşını izliyordu.Sigara içtiğini bilmiyordum.Kaşlarımı çatarak ona baktım.Sigaradan nefret ediyordum.

Düşüncelerimden ayrılınca kapının açılmasını ve anahtar sesini duydum.Kesin Christian olmalıydı.Arkamı dönünce Christian mutfağın girişinde durarak yavaşça alkışlıyordu “Vay be..”dedi Christian bana gülümseyerek bakınca.Utanarak gülümsedim.Utançtan kollarımı bir yere saklamak geliyordu ve üzerimde etek ve uzun kollu bir bluz vardı.Kollarımı sonunda arkama saklayarak bana yaklaşan Christian’a baktım.

Elleri cebine koyarak bana yaklaşıyordu.Yakın bir mesafede bana durunca topladığım saçlardan biri yüzüme düşmüştü.Gerektiği anı bekliyordu sanki.Christian elini yüzüme yavaşça uzatarak saçımı kulağımın arkasına sabitledi ve “Bence bu akşam  benle eğlenmeyi hak ediyorsun.”dedi.Duyduğum sözler karşısında şaşırmıştım.

Ben bir hizmetçiyim bayım unuttunuz mu?

Şaşıran yüzümü fark eden Christian gözlerini kıstı ve “Bu formaliteleri bırak.Annem olunca devam edersin.”dedi fısıldayarak.Sessizce onun gözlerine baktım.Bu doğru değildi.

Christian ellerini saçına götürerek onları düzeltti “Biliyorum bu doğru değil.”dedi yavaşça.Aklımın Christian tarafından okunduğunu anlayınca birazcık korkmaya başlamıştım.Bu yüzden sözünü dinlemek bence iyi bir seçenek olurdu.”Tamam…”diye fısıldadım pişman olacakmış gibi.Christian benden uzaklaşarak sandalyeye oturdu ve “Annenle görüşmen nasıl geçti?”diye sordu.

Artık beni bırakır mısınız!Çok acıyor!diyebilirdi kalbim konuşabilseydi.Konuşamadığına göre yine ben cevap verecektim.Derin nefes vererek “İyi…”dedim Christian’a bakarak.Christian bakışlarını kolundaki saate götürerek “Anlaşıldı hanımefendi anlatmak istemiyorsunuz.Zamanımız olsaydı ben bunları senden çekerdim ama sonraya kaldı.”dedi ve mutfaktan çıkmak için sandalyeden kalktı.”Sen de hazırlan çünkü birazdan bu villa dolu olacak.”dedi gülümseyerek.

Aklıma takılan sorunun cevabını almak için en iyi zamandı.Tek kaşımı kaldırarak “Sebep?”diye sordum merakla.Christian bana döndü ve “Öğrenirsin sonra.”diyerek gülümsedi mutfaktan çıkarak.Ben ise daha da çok meraklanarak mutfakta duruyordum.Christian’ın sözünü dinleyerek üzerimi giymeye karar verdim ve odama yöneldim.

Saçlarımı maşa yapmayı bitirince düzleştiriciyi banyo dolabına koyarak karanlık odama girdim.Artık hazırdım,üstümde gayet iyi fiziğimi belli eden kırmızı elbise ve mavi gözlerimi daha da güzel yapan makyajım vardı.Bahçeden müzik sesi geliyordu.

Ne ara ses sistemi koyulmuştu ki?

Pencerenin perdesini elimle açtıktan sonra bahçeye baktım.Her yerde hoş bir ışıklandırma varken birkaç garson elinde tepsilerle herkese hizmet veriyordu.

Aşkın Kutupları (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin