Proloog

151 19 5
                                    

'Wat zie je in deze bomen, Samantha?' vraag ik, Samantha kijkt aandachtig naar de getekende bomen voor haar. Ze bijt wat bedachtzaam op haar lip, ik blijf stil en kijk aandachtig naar Samantha.

'Monsters,' zegt ze dan twijfelend, ik overhandig haar een dikke zwarte stift. Vragend kijkt ze me aan, ik glimlach eerst vriendelijk.

'Wil je de monsters voor me tekenen?' vraag ik dan, Samantha knikt en gaat stilletjes te werk. Op een snel tempo tekent ze op de tekening van bomen, ik kijk verbaasd naar wat ze tekent. Ze tekent grote monsters, één met vuurspuwende ogen en één met een abnormaal lange tong. 

'Heb je laatst wat vreemds meegemaakt?' vraag ik als Samantha me het blaadje overhandigd, ik leg het blaadje voor me neer en blijf er nog even naar kijken.

'Ja.'

'Zou je mij willen vertellen wat je hebt meegemaakt?' vraag ik, Samantha knikt geluidloos en doet haar mond open..

'Mijn va vader is ver.. ver.. vermoord,' stottert Samantha, tranen komen weer in haar ogen. Ik krijg direct medelijden met haar, maar ik ben blij dat ze het me verteld heeft. Natuurlijk wist ik het wel maar ik wou natuurlik graag dat ze het mezelf verteld en dat is nu gebeurd.

Ineens wordt er op de deur geklopt, 'Binnen.' De moeder van Samantha stapt binnen, als ze ziet dat haar dochter tranen in de ogen heeft knuffelt ze Samantha direct. 

'Hoe ging het?' vraagt ze nieuwsgierig, ik bijt even bedachtzaam op de binnenkant van mijn wang. 

'Redelijk goed,' zeg ik dan met een glimlach, tevreden kijkt ze me aan.

'Maar de afspraak is voorbij, sorry. Ik neem Samantha weer mee, tot morgen.'

'Tot morgen.'

Dan zijn ze weer weg, ik kijk op mijn rooster om te kijken wie de volgende is. Moose Sevani 15:30. Ik kijk naar de klok, Moose kan elk moment komen. Ik pak het mapje van Samantha en doe haar tekening er in, ik pak een nieuwe map voor Moose en pak een nieuwe map.

Aparte naam trouwens, Moose. Dat hoor je ook niet dagelijks, het doet me ergens aan denken die naam maar ik kan er maar niet op komen. Moose Sevani, die naam komt me zo bekend voor maar waarom?

Dan wordt er weer op de deur geklopt, ditmaal sta ik op en doe ik de deur zelf open. De jongen die in de deuropening staat komt me zo bekend voor, hij steekt zijn hand uit.

'Moose,' zegt hij, ik kijk hem verbaasd aan. Zelfs zijn stem komt me bekend voor, wat gebeurd er?

'Camille,' stel ik mezelf voor terwijl ik hem de hand schud, waarom komt hij me nou zo bekend voor?

'We kunnen direct beginnen, ik ga een blad op tafel leggen met getekende bomen en dan wil ik weten wat jij er in ziet,' zeg ik terwijl ik naar het bureau loop. Moose gaat op een stoel zitten en ik schuif het blad naar hem toe, dan ga ik op mijn stoel zitten.

Moose kijkt er kort naar en schuift het dan naar me terug.

'Wat zie je er in?' vraag ik.

'Jou.'

The Tree TheoryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu