Hoofdstuk 5

127 15 0
                                    

Zo snel mogelijk open ik de kamer, gelukkig is er nog niemand. Dat ik gewoon vergeten was dat ik moest werken, dat is me nog nooit overkomen. Hoe zal dit ineens komen? Het komt toch niet door de Amnesia? Ik bedoel ik ben nooit genezen, misschien wordt het wel erger nu.

Ik haal mijn hand door mijn haar en loop naar mijn bureaustoel toe, zodra ik zit pak ik mijn rooster er bij. Ik zie direct al dat Moose mijn eerste patiënt is voor vandaag, wat een geweldig begin. Oké dat was sarcastisch bedoeld.

Een paar minuten later wordt er op de deur geklopt, daar zal Moose wel zijn.

'Binnen!' roep ik, direct wordt de deur opengegooid en stapt Moose binnen. Alleen ditmaal is hij niet alleen, is dat wel toegestaan?

Ik kijk naar het persoon wat hij heeft meegenomen, Jaelle Limsel. De bitch van de middelbare school, wat doet zij nou weer hier?

'Jaelle wat doe jij hier?' vraag ik, Moose knikt naar Jaelle en Jaelle vertrekt weer. Huh?

'Waar sloeg dat op Moose?' vraag ik verbaasd, 'Ik wou kijken als je je haar wel herinnert,' zegt Moose verdrietig.

'Moose, voordat we gaan beginnen moet ik je wat vertellen. Ik heb wat onderzoek gedaan en zo ben ik erachter gekomen dat ik ziek ben geweest, ik had blijkbaar Amnesia en ik was één persoon vergeten. Waarschijnlijk snap je het wel, ik ben jou vergeten. Mijn ouders willen er niks over kwijt dus vertel me asjeblieft wat je van me was,' zeg ik, had ik hem dit wel moeten vertellen?

'Nee, ik wacht nog steeds op een wonder waarbij je je alles weer herinnerd.'

Fuck.

'Goed laten we dan maar beginnen.'

Moose knikt en glimlacht zachtjes, 'Moose waarom ben je hier?' vraag ik terwijl ik een schriftje pak.  Moose kijkt me wat verbaasd aan.

'Hier hebben we het gisteren toch ook al over gehad?' vraagt hij dan met een opgetrokken wenkbrauw, ik knik.

'Maar gisteren is mijn vraag niet beantwoord, het spijt me maar ik blijf je deze vraag stellen tot dat je hem beantwoord,' leg ik uit.

Moose knikt, 'Oké.'

'Dus Moose waarom ben je hier?' vraag ik opnieuw, ik haal mijn hand door mijn bruine haren haal. Moose kijkt me kort aan met zijn bruine ogen, ik glimlach kort.

'Ik ben hier omdat ik hulp nodig ben,' zegt Moose dan zuchtend, ik glimlach weer kort.

'Waarom ben je hulp nodig?' vraag ik, Moose kijkt een beetje boos aan. Deze vraag wou hij vast niet horen..

'Omdat ik een.. ik heb een.. een moeilijke periode gehad,' stottert hij dan, ik knik naar hem al teken dat hij het goed heeft gedaan.

'Wat is er gebeurd dan?' vraag ik geïnteresseerd, Moose kjkt naar zijn voeten.

Dan kijkt hij op, 'Dat is geheim.'

The Tree TheoryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu