Hoofdstuk 11

118 13 0
                                    

'Hallo Florien, ik ben Camille Stoner,' stel ik mezelf voor terwijl ik Florien de hand schud, 'Kom maar zitten,' vervolg ik terwijl ik naar de stoel wijs. Stil gaat Florien zitten, ik ga tegenover haar zitten.

Ik pak zoals gewoonlijk weer een blad met getekende bomen uit mijn la en leg hem voor Florien neer, Florien let er niet op. Haar blonde haren hangen voor haar ogen en ze doet geen moeite om ze weg te vegen. 

'Florien?', nu krijg ik haar aandacht. Florien veegt haar haren uit haar gezicht en kijkt me aan met grote blauwe ogen. 

'Wat?' vraagt ze bot, asjeblieft laat dit niet zo'n moeilijke zijn. Zachtjes zucht ik, ik bijt op de binnenkant van mijn wang terwijl Florien me aan kijkt. Ik bedwing me om daar mijn ogen te gaan wrijven. Niet doen Camille, je draagt make up.

'Wat zie je in deze bomen?' vraag ik terwijl ik naar de tekening van de bomen wijs, Florien schendt hem geen blik waardig en blijft me aankijken.

'Ik vertrouw die theorie niet,' zegt ze dan bot, ja dit is een moeilijke. Ik zucht zachtjes en kijk eens goed naar Florien, ze kijkt me wat boos aan maar verder is ze redelijk knap. Jammer dat ze Anorexia heeft gehad, dat heeft wel wat achtergelaten.

'Goed, dan doen we die een andere keer.'

'Of niet.'

Weer zucht ik zachtjes, ik heb hier echt geen zin in. Ik heb na die droom van gisteravond niet meer kunnen slapen aangezien ik zo blij was dat ik me misschien weer wat herinnerde, ik hoopte zo op nieuwe dromen.

'Waarom ben je hier Florien?' vraag ik zachtjes, Florien kijkt wat verrast als ze merkt dat ik niet door ga met ons gesprek over de theorie. 

'Omdat mijn moeder me hier naar toe heeft gestuurd.'

'Zeg maar tegen je moeder dat ze je niet kan dwingen, je mag zelf kiezen als je hier wilt blijven en geholpen wilt worden of als je nu weggaat en terug gaat naar je moeder,' zeg ik zuchtend. Moeders moeten hun kinderen echt zelf laten beslissen af en toe. Ach, ze zouden het wel goed bedoelen.

Voordat ik het besef loopt Florien weg en gooit ze de deur met een harde klap achter zich dicht, goed die is ook weer weg. Hoelaat komt de volgende?

Stiekem hoop ik dat het Moose is, ik wil hem zo graag vertellen over mijn droom en vragen als het echt gebeurd is.

Moose Sevani, 13:30

Yes, hij is zo aan de beurt!

--

A/N

Hey wat vinden jullie er tot nu toe van? Willen jullie meer van die flashbacks? 

The Tree TheoryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu