his drug...

||11

Ηλεκτρα POV

Ψιχάλες φτάνουν και προσγειώνονται απαλά πάνω στο πρόσωπο μου ξυπνώντας με από τον λήθαργο που αυτός με είχε ρίξει.

Απομακρυνόμαστε και κοιτάνε τον ουρανό ταυτόχρονα.

"Αυτό δεν το είχα προβλέψει." Τον ακουω να λέει και γελάω.

Παρατηρώ την μορφή του που κοιτάει τον ουρανό και ταξιδεύω στο κάθε εκατοστό του. Το άρωμα  του έντονο και ερωτικό να εισχωρεί βίαια στα ρουθούνια μου...

Η αίσθηση του απέναντι μου κάνει την καρδιά μου να σφυροκοπαει και τους παλμούς να χτυπιουντε...

Αφήνω μια ανάσα και πλησιάζω.

Εκείνος στρέφει το μπλε δυνατό βλέμμα του σε εμενα και με παρακολουθεί που σκύβω και ένωνω τα χείλη μας σε ένα απαλό παιδικό και αθώο φιλί.

Την στιγμή που πάω να απομακρυνθω με τραβάει έντονα αλλά όχι τόσο δυνατά ώστε να με πονέσει από τα μαλλιά και ξανά ενώνει τα χείλη μας σε ένα φιλί γεμάτο πάθος..

Οι σταγόνες τις βροχές γίνονται πιο έντονες και το φιλί μας πιο έντονο επίσης.

Τα σώματα μας κολλάνε και βρέχουν το ένα το άλλο...

Τα χείλη του κινούνται γρήγορα σε συνδυασμό με τα δικά μου και νομίζω ότι τα πόδια μου θα λυγίσουν από αυτό το αίσθημα. Το τόσο δυνατό συναίσθημα που όλες οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψεις αυτό το συναίσθημα.

Αποτραβιομαστε απαλά. "Αύριο το βράδυ να είσαι έτοιμη θα περάσω να σε πάρω στις 8:00." Με ενημερώνει και σχεδόν απομακρύνεται από κοντα μου χωρίς καν να με χερετησει κάτι που με νευριάζει αλλά μου αφήνει ακόμη το έντονο συναίσθημα όσο τον βλέπω να απομακρύνεται από κοντα μου.

Και μένω μόνη... κάτω από το ξέσπασμα του ουρανού... κάτω από τις απελευθερωμένες σταγόνες νιώθοντας γυμνή μόνο και μόνο επειδή βρισκομαι τώρα πια μακριά του.

+++
Κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη για τελευταία φορά.

Τα μαλλιά μου σγουρά όπως πάντα ελεύθερα , Η άσπρη τοπ κοντομάνικη κολλητή μπλούζα μου προσφέρει άλλον αέρα, το κοντό αέρινο μαύρο φουστάνι μου ταιριάζει άψογα και φυσικά τα πολυφορεμενα μου μαύρα vans για εμένα είναι ο τέλειος συνδυασμός.

Παιρνω μια ανάσα και στα αυτιά μου φτάνει ο ήχος από μυνήματα.

Από Γιώργος:
"Είμαι κάτω! Κατέβα!"