his drug...

||12

Ηλεκτρας POV

1 μήνας μετα.

"Δηλαδή κάτσε θέλεις να μου πεις ότι έχετε να μίλησε 1 εβδομάδα;" με ρωτάει η Αντωνία σαν να μην πιστεύει στ αυτιά της και εγώ καταπίνω με δυσκολία προσπαθώντας να δείξω ότι δεν με πειράζει τόσο όσο όντως με πειράζει στην πραγματικότητα.

Την κοιτάω στα μάτια και ανήμπορη να απαντήσω κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά.

"Στειλτου μυνημα." Μου λέει με απαιτητικό τόνο και εγώ τα χάνω.

"Τι; Όχι αποκλείεται!" Λέω γρήγορα προσπαθώντας να βρω τα λόγια μου ενώ η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.

Αισθάνομαι λες και όλα τελειωνουν και αυτή την φορά οριστικά. Ο αέρας γύρω μου μειώνεται κάθε δευτερόλεπτο όλο και πιο πολύ πνίγοντας με αργά και βασανιστικά όμως δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτο.

"Δεν έχει Όχι στείλτου να ξεκαθαρίσετε! Εδώ πέρα κάτι μου βρωμάει πολύ άσχημα!" Μου λέει και εγώ βγάζω το κινητό από την τσέπη διότι βαθιά μέσα μου και εγώ πιστεύω πως θέλω να ξέρω τον λόγο.

Εγω:
Άκου με! Θέλω επιτέλους να ξέρω τι στο καλο γίνεται έχεις εξαφανιστεί! Αν δεν θες άλλο πες το μου , αν βαρέθηκε πάλι πες το μου , αν έχω κάνει πες μου κουράστηκα έτσι.

"Άστον να το δει και να απαντήσει Τώρα."μου λέει και εγώ από μέσα μου τρώγομαι με τον ίδιο μ τον εαυτό. Νιώθω ότι έφτασε το τέλος...
Πώς γίνεται όμως; έμοιαζε τόσο αληθινό , τόσο έντονο, τόσο αιώνιο... το μόνο πράγμα που θέλω αυτή την στιγμή είναι να ξεσπάσω σε κλάματα και να ουρλιάζω ασταμάτητα χωρίς να βρίσκομαι με κανέναν...

Κάθε μου ανάμνηση μαζί του με βασανίζει, κάθε του στιγμή με χτυπάει αλύπητα χωρίς να με λυπάται καθόλου.

Ο ήχος μυνήματος με ξυπνάει και κοιτάω πανικόβλητη την Αντωνία η οποία με κοιτάει και αυτή με το ίδιο ακριβώς βλέμμα.

"Πάρε μια βαθιά ανάσα και άνοιξε το να το διαβάσουμε!" Μου λέει απαλά προσπαθώντας να με προετοιμάσει και αφήνω μια ανάσα πιάνοντας τον κινητό μου στα χέρια ανοίγοντας το μυνημα που μου ήρθε.

Από Γιώργος:
Έχεις δίκιο! Συγγνώμη! Θέλω να μιλήσουμε! Αύριο στις 6:00 στο παρκάκι πιο κάτω από το σπίτι σου.

Διαβάζουμε εγώ και η Αντωνία το μυνημα του και ένα κομμάτι μέσα μου ραγίζει αφού πλέον είμαι απόλυτος σίγουρη για το τι θα ακολουθήσει.