Why Is Love Complicated?!

Chapter 1: Introduction

CHAPTER 1: INTRODUCTION

Krystal's POV

"Hayyyyyyyyyy" ako ito habang nagbubuntong hininga habang tinitingnan si Ella na kanina pa nakatingin sa kawalan...

"Hoy mga bruhita! baba na kayo at kumain na tayo ng umagahan ng makapag-pasyal pa tayo" sigaw ni Kyra na kasalukuyang nasa kusina sa ibaba... andito kasi kami sa itaas hindi naman pwede ang taas ay nasa ibaba din dibaT__T

Hay kung ano na tuloy ang mga sinasabi ko...

"Gud morning guys" bati sa amin ni Amber na kagigising lang...

"Gud morning din" sagot ko.

"Oh, Krystal na pa'no si Ella?" hay buti na lang napansin niya rin itong katabi ko na kanina pa tulala at parang lutang ang isip...

Paano naman hindi mapapansin eh nagmukha na ngang zombie dahil hindi nakatulog kahapon dahil naaalala niya daw yung kapatid niya....

Ay, mali pala...

Ang kuya-kuyahan niya sa school namin na mahal niya pero may iba namang mahal...

Kawawa naman ang baby Ella ko

(・へ・)

" Alam mo gani-" sasabihin ko na sana pero biglang umakyat si Kyra at tinanong sa amin kung gising na si Michelle...

*insert beast mode for Kyra*

"Hoy sagutin niyo nga ang tanong ko gising na ba si Michelle?" tanong ni Kyra, ang aga aga pa ah, kahapon kasaya nito tapos ngayon galit na galit >o<

Ajuju, asan yung hustisya?! X﹏X

"Guys ano ba niluto niyo?" Sa wakas umimik din itong isang ito after 123456789 years...

"Aba kitang kaka-gising ko pa lang eh" sabi ni Amber kay Kyra sabay walk out at pumunta sa kanyang kwarto.

Ang hilig talaga nun magwalk out at hindi lang iyon, mahilig din siya mambara. Naaalala ko pa dati nung ikwento niya sa amin yung sumakay siya ng jeep at nagbayad siya ng sampung piso, tinanong ng driver kung ilan yung sa sampung piso sabi niya.

-Flashback-

Amber's POV

Heto ako ngayon naghihintay ng sasakyang pwedeng sakyan.

Malamang sasakyan yung sasakyan dahil kapag hindi ka sumakay paano ka uuwi.

May nadinig akong 'sino iyang kausap mo?' sa mga dumadaan kaya napalingon ako at dalawang babaeng ubod ng arte na paheels heels pang nalalaman.

Sinigawan ko ng "Malamang tao alangan namang hayop!"

Nadanig yata ako, malamang Amber sinigaw mo eh hindi mo naman binulong kaya nadinig.

"Aba huwag ka ngang nangi-ngialam ng problema ng iba!" hiyaw niya sa akin.

Pagkatapos noon naramdaman ko na halos lahat ng tao nakatingin na sa amin.

It will be fun.

"Mukhang galit na yata ang tao!"

sigaw ko dito dahil mukha ng pikon na pikon.

"Aba! Hindi mo yata ako kilala!" sigaw niya sa akin at unti-unti ng lumapit sa akin.

"Malamang sa malamang hindi kita kilala dahil ngayon lang kita nakita!"

sinumbatan ko siya, kung hindi siya magpapatalo aba mas hindi ako magpapatalo.

"Aba ah! bitch ako baka hindi mo lang alam, I'm ju--" pinutol ko na agad ang sasabihin niya sa akin.