O adamı seviyorum ! ( Düzenleniyor )

Zarf

Derin

1 ay koskoca 1 ay geçti.Az değil 4 hafta.Nasıl geçti bilmiyorum.Her gün sanki daha da fazla dibe batıyorum.Birbirimizi sadece iki kere gördük en fazla o da sadece uzaktan.

O olmadan nefes almanın bi anlamı kalmıyor sanki.Ama ben yine de 'mutluyum ve iyiyim' herkese böyle söyleyip gülümsüyorum.

Savaş'la nerdeyse her hafta buluşup dolaşıyoruz.Bi şey var onda.Ne olduğunu çözemedim ama benim yanımdayken değişik oluyor.

Arada kızlar da geliyor birlikte geziyoruz.Savaş'la , Gizem bi kaç dakikalık göz teması kursalarda geri kalan anlarda birbirlerine laf sokup duruyorlar.

Her şey var.Ama 'O' yok.Aklımı başka bir şeye vermeye çalışsamda olmuyor.Her dakika bana sarılması , beni öpmesi geliyor aklıma.Unutamıyorum sadece alışıyorum galiba.

Ama ben alışmakta istemiyorum.Onu istiyorum.Yapamıyorum.

Son kez odadaki aynadan kendime bakıp omuzlarımı dikleştirdim.Kendin için değil baban için Derin.Seni üzgün görürse o da üzülür unutma.

-"Günaydınn " diye neşeli ses tonumla merdivenlerden indim.

Babam mutfaktan çıktı.

-"Günaydın canım kahvaltı bahçede hazır." dedi.

Onu takip edip bahçeye çıktım.Babamın yanına oturdum.

-"Sana bi haberim var " dedi gülümseyerek.

-"Yaa neymiş o merak ettim " dedim bende gülümseyip.

-"Hani senin şu okulun varya " dedi göz kırpıp.

Bi anda kan akışım heyecanla hızlandı.Gülümsemem büyürken dudağımı ısırdım.Babam da devam etti.

-"Dün holdinge mail geldi.Önceden konuşmuştum.Dansını izlemek istiyorlarmış.Zaten burdaki okulun da seni baya övünce kaçırmak istememişler " demesiyle ayağa fırlayıp boğazına atladım.

-"Bu çok güzel.İnanamıyorum hayallerimin okuluna gidicem." dedim ve kahkaha attım.

Oturduktan sonra kahvaltımızı yaptık.Son 1 aydır ilk defa bu kadar gülüyorum.Ama yine de içimdeki boşluk dolmuyor.Bu sevinci O'nunla yaşamayı o kadar isterdim ki.

Babamın telefonu çaldı.

-"Evet ? "

-"Hayır unutmadım.Yarım saate ordayım.Ateş'e söyleyin dosyaları hazır tutsun " dedi .

O'nun ismini duyduğum zamanlar hep durgunlaşıyorum.Gözlerim acımaya başlıyor ama ağlayamıyorum.

Size söylemedim.O babamın holdinginde çalışmaya başladı.Mimar.Çizimler yapıyor.

-"Canım şuan saat 10:00.Ve benim 11:30 da toplantım var.Yani senin biletini işim bitince hallederim." dedi babam ayağa kalkıp.

Onunla konuşmam gerekiyordu.Son kez.

-"Bende gelicem baba " dedim ayağa kalkıp şaşkınlıkla bana baktı.

-"Neden ki ? " diye sordu.

-"O'nunla konuşmam gerek " dedim.Kimi kastettiğimi anlamıştı.

İtiraz etmedi.Bende çantamı alıp babamla arabaya bindim.

Holdingin önüne gelince derin bi nefes aldım.Ne zamandır konuşmuyordum onunla.Zor zamanlardı ama gitmeden yüzleşmeliyim.

Babamla kendi odasının olduğu kata çıktık.