Sınır iki bin oy ve iki bin yorum.
Geçildiği gibi uzun bir bölüm sizlerle.
15. BÖLÜM "SARHOŞ RUH"
Zorba erkeklerden nefret ettiğimi söylemiş miydim?
Yaman biraz önce o kalıba girmişti. İsteğini çabayla değil zorla, tehditle almaya çalıştı.
Bitmek bilmeyen sıkıcı, mevkilerin konuşulduğu partinin sonu gelmediğinden tok kahkahalara kulak tıkamıştım. Telefonumu kurcalama ümidiyle ararken evde unuttuğumu yeni fark ettim, tedirgin oldum, tanımadığım insanlardan kendimi koruyamadığımda sığınacağım üç beş tuş elimin altında değildi, işin daha kötü tarafı ne Hakan'ın ne Murat'ın nede Eda'nın numarası ezberimde yoktu.
Aferin Aslı.
"Canını sıkan ne?" Beni aç kurtlara yem etmekten korkan Yaman yanımdan tek bir saniye ayrılmamıştı. İsteğim üzerine temastan kaçınıyor, kibar beyefendi formatında yeni yazılımını geliştirme çabasındaydı.
"Telefonumu evde unutmuşum, geri dönsem iyi olur."
"Geleli bir saat oldu, hemen gitsek ayıp olur."
Neden birlikteymişiz gibi davranıyordu. Biz çift bile değildik. "Senin gelmeme gerek yok, kendim gidebilirim."
"Telefonunu on dakika içinde getirtiyorum." El harekeyle Süleymanı yanına çağırdı, yaşlı adam yirmi saniye geçmeden kalabalığı aşıp yanımızda bitti.
"Sizi dinliyorum." dedi ve Yaman'dan aldığı talimatla çıkışa yürüdü.
"Beni daha ne kadar görmezden geleceksin?" diye sordu karşılık alamadığı gözlerime bakarken, onunla uğraştığımda hoşuna gitmiş olacak ki atışmakta ısrar ediyordu.
"Keşke evime gitmeme izin verseydiniz, kalabalık ortamları sevmiyorum."
"Al bendende o kadar." dedi bıkkınca, konuyu saptırdı,
bana açılma mevzusuna getirdi. "Ağzından laf almak için sana yaklaşmıyorum, ki buna ihtiyacım yok. Aklımdan geçenleri gözlerine bakarak veya değişen ifadenden okuyabiliyorum."
Öyleyse iki insan sarrafı aynı kefeye sığmayız.
Doğru kelimelerin kapısına uğrarken beni yanlışına sürükledi. "Sen benim için doğru kadınsın, ister inan ister inanma hislerim geçici değil. Ne istediğimi bilecek yaşı çoktan geçtim."
"Yaşlı olduğunu kabul ediyorsun yani."
Başını aşağı yukarı salladı gülümserken. "İyi girişti, şu konuyu saptırıp kötü yola düşürme alanında başarılısın."
"Senden öğrendim." Duygulardan uzaklaştığımız için mutluydum, bu geceden sonrası yoktu ve elimden geldiği kadar havadan sudan konuşmaya çalışacaktım.
"Süleyman geldi bile."
Yaman'ın baktığı tarafa, giriş kapısına döndüm, Süleyman onun dediği gibi erken gelmişti. Bana telefonumu uzattı, elime aldığımda daha rahat hissettim, kafamdaki kaçırılma olayları tamamıyla suya düştü.
"Teşekkür ederim. Sizi yormak istemezdim."
"İşim bu kızım." Gitmeden önce sonradan hatırladığı şey aklına gelmiş gibi duraksadı. "Ev arkadaşınız beni hemen arasın dedi, sizi çok merak etmiş. Telaşlıydı, telefonu verirken elleri titriyordu."
"Hemen dönüş yaparım, sağ olun."
Bu hayatta şansımın yaver gitmediği doğru olsa da gerçek dostlarım vardı, beni düşünen, sadık ihanet etmeyen, sırtımdan bıçaklamayan az ve öz dostlardı.
