#Zawgyi
ေဆး႐ံုကုတင္ေပၚမွ မလႈပ္မယွက္လွဲေလ်ာင္းေနသည့္ တပည့္ျဖစ္သူကို ၾကည့္ရတာစိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ရလြန္းသည္
"သားေလးဆရာထင္တယ္? "
ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးက လွဲေလ်ာင္းေနသူ၏ အေမျဖစ္ပံုရသည္
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္က Junhoတို႔ရဲ႕ အဂၤလိပ္စာဆရာပါ ဒီဘက္က Junhoအေမထင္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္မက သူ႕အေမပါ ဆရာ သားေလးအေျခအေနကေတာ့ ဆရာျမင္တဲ့အတိုင္း ခုထိသတိရမလာေသးဘူး"
ခပ္ဆိုးဆိုးသားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ မိခင္ဆိုေပမယ့္ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ စိတ္ထိခိုက္မႈေတြကေတာ့ အထင္းသား...
"တရားခံေတြ႕ၿပီတဲ့လား?"
"လူျပတ္ၿပီး CCTVလြတ္တဲ့လမ္းၾကားဆိုေတာ့ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ မွန္းဖို႔အရမ္းခက္ေနၾကတယ္ ဆရာ ေျခရာလက္ရာကလည္း မက်န္ခဲ့ေတာ့ပိုဆိုးတယ္ ကြၽန္မသားေလး ဆိုးတာကို ကြၽန္မသိပါတယ္ ဆရာရယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအေျခအေနကေန သားေလးျပန္ထမလာႏိုင္ရင္ေတာ့ ကြၽန္မ ကြၽန္မ... "
တိမ္ဝင္သြားသည့္ အသံအေနအထားႏွင့္အတူ မ်က္ရည္ေတြက သူမပါးျပင္ေပၚတလိမ့္လိမ့္က်လာၿပီး သူ႕ကိုအားကိုးတႀကီးဖက္တြယ္ကာ ငိုရွာသည္
"Junhoႏိုးလာမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ယံုၾကည္တယ္ Junhoအေမ။ စိတ္အရမ္းအထိခိုက္မခံပါနဲ႔ ထမင္းလည္း ပံုမွန္မစားဘူးလို႔ၾကားတယ္ ေတာ္ၾကာ သားေလးျပန္ႏိုးလာလို႔ အေမျဖစ္သူက သူ႕ေၾကာင့္ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္လို႔သိရင္ သားျဖစ္သူကစိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာေပါ့ အစားေလးစားၿပီး အားရိွေအာင္ေတာ့ေနပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာရယ္ ေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္ ကြၽန္မလည္း သားေလးျပန္ထလာမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္"
"က်ိန္းေသႏိုးလာမွာပါ"
Junhoအေမကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ေဆး႐ံုခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
သားတစ္ေယာက္ကို အရမ္းစိတ္ပူေနတတ္သည့္ အေမေပါင္းစြာကို သူေတြ႕ခဲ့ဖူးသည္ ျပႆနာေပါင္းစံုၾကားထဲမွာ ထပ္တူက်ေနတတ္သည့္ ပူပန္မႈေပါင္းစံုေတြက မိဘေမတၱာဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကပဲ ျဖစ္စဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ခြဲထြက္လာၾကတာခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား...
YOU ARE READING
Happy Ending
Fanfictionအထီးကျန်ခြငး်တစ်ခွက်ထဲ အတ္တပြင်းပြင်းလေးရောဖျော်ပြီး သောက်ကြည့်...အဲ့အချိန်ကျရင် ကျွန်တော် ဘာလို့ သူ့ကိုလိုအပ်လည်းဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ပါ သိလာလိမ့်မယ်..."
