#zawgyi
သည္းသည္းမည္းမည္းရြာခ်ေနၾကသည့္ မိုးေရေတြၾကားထဲမွာ အကာအကြယ္တစ္ခုေတာင္ မယူဘဲ ေက်ာက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုရပ္ရင္း တစ္ေနရာရာဆီကိုပဲ အျမင္အာ႐ံုကို ဦးတည္ထားလိုက္သည္
အလင္းေရာင္ကင္းမဲ့ေနသည့္ တိုက္ပုေလးေတြ၊ ႏွစ္ထပ္တိုက္ရွည္ရွည္ေတြ႕ႏွင့္ အေဆာက္အအံုအျမင့္ႀကီးၾကားထဲမွာ အျဖဴမက် အဝါမက် အလင္းေရာင္လြင္လြင္ေလးထြက္ေနသည့္ အခန္းေလးတစ္ခန္းကို မိုးေရေတြၾကားထဲ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ေငးၾကည့္ေနမိသည္
"မနက္3:00နာရီထိုးတာေတာင္ မအိပ္ႏိုင္ေသးဘူးလား Lee Daehwi... Hyungဒီေနရာမွာ မင္းကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ည9:30ကတည္းကေနာ္ မ်က္ကြင္းညိဳညိဳေတြနဲ႔ မင္းကိုယ္မင္း လိုက္မယ္မ်ား မွတ္ေနလား?ဟမ္? အိပ္ေတာ့ေလ... ဒါမွမဟုတ္ မီးဖြင့္အိပ္ေနတာလား? ဟမ္?"
မိုးသံေတြၾကား တစ္ကိုယ္ေတာ္စကားေျပာေနရင္း လွ်ပ္စီးအလင္းေရာင္က မ်က္စိထဲလက္ကနဲဝင္လာေတာ့ လက္ညိႇဳးေလး ဆတ္ကနဲ မသိမသာလႈပ္သြား႐ံုေလာက္ေၾကာက္သြားေပမယ့္ မီးေရာင္လင္းေနဆဲ အခန္းေလးထဲက ကေလးကိုပိုစိုးရိမ္မိသည္...
"က်စ္ Lee Daehwiတစ္ေယာက္ေတာ့ မိုးၿခိမ္းရင္လန္႔ေနဦးမွာာ... "
စကားေတာင္မဆံုးေသး ပစ္ခ်လိုက္သည့္ မိုးႀကိဳးက ေခါင္းေပၚတည့္တည့္ပစ္ခ်လိုက္သလားေတာင္ ေအာက္ေမ့ရသည္
"ေၾကာက္တယ္... မိုးၿခိမ္းတာကို ေၾကာက္တယ္... ထြက္ေျပးခ်င္တယ္... "
ပါးစပ္က အဆက္မျပတ္ထြက္လာသည့္ အေၾကာက္တရားေတြကို သူ႕ေျခေထာက္ေတြက မနာခံဘူး... လႈပ္ေတာင္မလႈပ္ဘဲ မိုးေရထဲမွာ အေၾကာက္တရားကို အံတုေနေလရဲ႕...
"ေၾကာက္တယ္ Jinyounggie hyung...hyung... Bae Jinyoung ahhhh"
လံုးဝအိပ္မေပ်ာ္ဘူး... မ်က္လံုးကို ဘယ္လိုမိွတ္မိွတ္ အိပ္ေပ်ာ္မသြားခဲ့ဘူး...
"Jinyounggie hyung..."
အဲ့ဒီညက အခန္းလွလွေလးထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္း အထီးက်န္ေနခဲ့ဆိုတာ ဘယ္သူသိပါ့မလဲ...?
---------------------------------------------------------------------------
"Jinyoung မင္းဒီလိုဆက္လုပ္ေနရင္ မင္းေသသြားလိမ့္မယ္ေနာ္"
YOU ARE READING
Happy Ending
Fanfictionအထီးကျန်ခြငး်တစ်ခွက်ထဲ အတ္တပြင်းပြင်းလေးရောဖျော်ပြီး သောက်ကြည့်...အဲ့အချိန်ကျရင် ကျွန်တော် ဘာလို့ သူ့ကိုလိုအပ်လည်းဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ပါ သိလာလိမ့်မယ်..."
